فلاحتپیشه: دیگر برای مذاکره دیر است

نامه نيوز/ حشمتالله فلاحتپيشه گفت: چه ترامپ رأي بياورد يا نياورد، آمريکا مجبور است که سياستخارجهاي تازه در پيش بگيرد و ترديدي نيست که سياست خارجه آمريکا به سمت تندتر شدن حرکت نخواهد کرد.
مناسبات ايران و آمريکا بعد از خروج يکجانبه آمريکا از برجام به سمت تندتر شدن رفت؛ بهنحوي که حتي تشديد بحران فيمابين در منطقه هم مشاهده شد اما باوجود همه اين تنشها در همه اين مدت دونالد ترامپ، رئيسجمهور آمريکا از تمايل به مذاکره با ايران سخن ميکند، مذاکرهاي که معلوم بود در پي فشارهاي حداکثري اين کشور بر ايران، نتيجهاي جز تحميل خواستههاي مقامات آمريکايي را در پي نداشت؛ از اينرو بعد از بدعهدي آمريکا در برجام، مقامات ايراني هرگونه پيشنهاد آمريکا براي مذاکره را رد کردند. اکنون هم که چندماه بيشتر به انتخابات رياستجمهوري آمريکا باقي نمانده بازهم در برخي محافل سياسي داخلي و خارجي سخن از مذاکره با آمريکا مشروط به رفع همه تحريمهاي پس از برجام به ميان آمده است اما آيا امکان مذاکره مجدد با آمريکا پيش از انتخابات رياستجمهوري آمريکا وجود دارد؟ و بعد از انتخابات و باتوجه به نتيجه آن چهطور؟ و اگر ترامپ بماند يا آنکه بايدن جاي او را بگيرد در امکان مذاکره ايران با آمريکا تفاوتي ايجاد ميشود يا خير؟ حشمتالله فلاحتپيشه درباره اين موضوع به «نامهنيوز» گفت: «من باور دارم همين که در فصل انتخابات آمريکا ايران بهعنوان يک موضوع مهم در محافل سياسي اين کشور مطرح ميشود، نشاندهنده اهميت بالاي آينده رابطه آمريکا با ايران براي مقامات آمريکايي است. در اين بين البته بايد در نظر داشته باشيم که روند سياستورزي در سالهاي اخير به نفع ايران بوده است؛ بهياد داريم که در انتخاباتهاي پيشين رياستجمهوري آمريکا بحث استفاده از گزينه نظامي عليه ايران مطرح بود اما اکنون بحث اصلي انتخابات آمريکا مذاکره با ايران است. چنين شرايطي نشان ميدهد که سياستهاي افراطي ترامپ عليه ايران نتيجهبخش نبوده است تا در نهايت ابزارهاي فشار اين کشور بر ايران قدري تعديل شود و ديگر کارايي گذشته را نداشته باشد و هم جمهوريخواهان و هم دموکراتهاي آمريکا باور دارند که سياست فشار حداکثري ترامپ در هيچ زمينهاي موفق نبوده است». آموزش رايگان و تصويري خريد قانوني بيتکوين در ۱۰ دقيقه! چطور روزي 1 ميليون درآمد کسب کنيم براي مشاهده ارزش روز سهام عدالت خود کليک کنيد کنسرت خنده حسين ريوندي (آنلاين) او درباره احتمال مذاکره ميان ايران و آمريکا هم تصريح کرد: «در مقطع کنوني که چندماه به انتخابات رياستجمهوري آمريکا باقي است، به نظر ميرسد که امکان مذاکره وجود ندارد. ترامپ سعي ميکند تا فرارسيدن انتخابات از احتمال مذاکره با آمريکا بهعنوان يک برگ برنده استفاده کند. ترامپ تصور ميکند که با استمرار فشار بر ايران ميتواند مقامات ايراني را پاي ميز مذاکره بکشاند اما تصور نادرستي دارد و تا معلومشدن نتيجه انتخابات در اين کشور بعيد است مذاکرهاي رخ دهد. اگر از مدتي پيش که هنوز بحث انتخابات در آمريکا داغ نشده بود، آمريکا با دادن امتيازاتي از جمله رفع تحريمهاي پس از برجام تلاش براي مذاکره با ايران ميکرد، ميشد انتظار داشت که مذاکرهاي در بگيرد اما اکنون ديگر دير است. ايران و آمريکا تا قبل از انتخابات آمريکا سعي ميکنند که صرفا از گسترش بحرانها جلوگيري کنند». رئيساسبق کميسيون امنيت ملي مجلس درخصوص وضعيت بعد از انتخابات آمريکا هم اظهار کرد: «چه ترامپ رأي بياورد يا نياورد، آمريکا مجبور است که سياستخارجهاي تازه در پيش بگيرد و ترديدي نيست که سياست خارجه آمريکا به سمت تندتر شدن حرکت نخواهد کرد». او در پاسخ به اين پرسش که اگر طرفين به دنبال جلوگيري از گسترش بحرانها هستند پس چرا آمريکا در مدت اخير به دفعات اقداماتي تحريکآميز از ايجاد مزاحمت براي هواپيماي مسافربري زده است، گفت: «رابطه ايران و آمريکا در چندسال اخير بهقدري گرفتار بحران بوده است که بروز چنين تحرکاتي به معناي شرايط اضطرار نيست. روزي نيست که شانه نيروهاي نظامي ايران با شانه نيروهاي نظامي آمريکا در آبهاي بينالمللي با يکديگر برخورد نکند؛ بنابراين تحرکات اخير آمريکا دلالت بر ميل نظام آمريکا به سمت تشديد بحرانها ندارد. واقعيت اين است که مناسبات ايران و آمريکا بيش از آنکه متأثر از الزامات دوجانبه باشد، متأثر ازالزامات بيروني و منافع کشورهاي ثالث است و هم ديپلماتهاي آمريکايي و هم ديپلماتهاي ايراني در مقاطعي منافع مليشان را بازيچه عوامل بيروني و ثالث کردهاند». فلاحت پيشه در پايان در پاسخ به پرسش ديگري مبني براينکه انتخابات رياستجمهوري ايران و روي کار آمدن احتمالي يک نيروي مخالف مذاکره چهقدر ميتواند بر مناسبات ايران و آمريکا اثر بگذارد، گفت: «تجربه دولت روحاني و دولت خاتمي نشان داد که در ايران فقط اراده رئيسجمهور در مناسبات ايران و آمريکا کافي نيست و اين موضوع آنقدر مهم است که در سطح شوراي عالي امنيت ملي تصميمگيري ميشود و همهچيز بسته به شرايط است و نه اينکه چه کسي با چه تفکر و برآمده از چه جناحي رئيسجمهور ميشود».