روایتی از مکاتبات صدام با هاشمی رفسنجانی

انتخاب/ فرزند آيتالله هاشمي رفسنجاني گفت: تلخي جام زهر پذيرش قطعنامه با پيروزي و صلحي که اين تصميم براي ايران و نسلهاي آينده به همراه آورد، تبديل به شيرين ترين شهدها براي امام و ملت ايران شد.
محسن هاشمي تأثير يادآوري پيروزيها در تقويت غرور، انسجام و وحدت ملي و بهبود سرمايه اجتماعي را مورد اشاره قرار داد و گفت: در سي سال گذشته، تنها روز آغاز جنگ مورد توجه تبليغات رسمي بوده و روز پيروزي ايران و آغاز صلحي پايدار مورد غفلت قرار گرفته و در هياهوي مسائل سياسي گم شده است؛ حال آنکه تقريبا همه کشورها، روز خاتمه جنگ را جشن ميگيرند و کهنهسربازان و آسيبديدگان جنگ را مورد تکريم قرار ميدهند.
وي با اشاره به ويژگيهاي دفاع مقدس در تاريخ ايران افزود: آخرين باري که ايران در جنگي، توانست تماميت ارضي خود را حفظ کند مربوط به جنگهاي عثماني است و در جنگهاي مختلف دوران قاجار و پهلوي، هربار بخشي از خاک ايران جدا شده است.
محسن هاشمي همچنين با اشاره به فرايند پايان جنگ تحميلي گفت: پس از پذيرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ايران در ۲۶ تير۱۳۶۷ و برقراري آتشبس در ۲۹ مرداد همين سال، يک وضعيت ناپايدار نه جنگ و نه صلح بين ايران وعراق ايجاد شد که هزينه سنگيني به کشور تحميل ميکرد، اما از ابتداي ارديبهشت سال ۱۳۶۹، مکاتباتي بين صدام و آيتالله هاشمي رفسنجاني شکل گرفت که در نهايت در ۲۳ مرداد سال ۱۳۶۹، منجر به پذيرش تمامي خواستههاي ايران توسط عراق بويژه آزاد شدن همه اراضي اشغال شده، آزادي بدون قيد و شرط اسراي ايراني و بازگشت به قطعنامه ۱۹۷۵ الجزاير گرديد که بزرگترين موفقيت براي ديپلماسي ايران محسوب ميشد.
وي نکته مهم اين اتفاق را نقش ويژه آيتالله هاشمي رفسنجاني خواند که با مشورت مستمر با رهبر معظم انقلاب و استفاده از توان کارشناسي وزارت خارجه و شوراي عالي امنيت ملي، اين مذاکرات را راهبري کرده و با اشراف به روانشناسي صدام، در پيشنويسهاي تهيه شده، تغييرات جدي ايجاد کردند و با استفاده از شرايط بحراني عراق که با اشغال کويت نياز به ايجاد امنيت از ناحيه ايران داشت، توانست اهداف ايران را بدون واگذاري هيچ امتيازي از عراق بدست آورد.