نشنال اینترست: موشکهای ایران روزگار ارتش آمریکا را سیاه میکند
![نشنال اینترست: موشکهای ایران روزگار ارتش آمریکا را سیاه میکند](https://app.akharinkhabar.ir/images/2020/09/16/43246d6c-6063-4bcf-8674-30639e5c20c8.jpeg)
فارس/ يک نشريه آمريکايي با اشاره به اينکه ايران بزرگترين نيروي موشکي منطقه غرب آسيا را دارد و در حال به روز رساني فناوري موشکي خود است، نوشت: موشکهاي ايران قادر است روزگار ارتش آمريکا را سياه کند.
«نشنال اينترست» در گزارشي با اشاره به توانمندي موشکي ايران تصريح کرد که گرچه ممکن است موشکهاي ايران به آمريکا نرسد اما اين کشور قادر است اما ميتواند روزگار ارتش ايالات متحده را سياه کند.
در مقدمه اين گزارش با تأکيد بر اينکه ايران بزرگترين نيروي موشکي غرب آسيا را در اختيار دارد، سؤالي مطرح ميشود مبني بر اينکه بايد اين مسئله را به ياد داشته باشيم که ايران در حال حاضر موشک بالستيک بينقارهاي ندارد اما آيا موشکهاي تهران زماني به واشنگتن دي سي خواهد رسيد؟ کره شمالي نشان داد که حتي يک کشور مصمم با ابزار محدود قادر به ساخت برنامه موشکي معتبر است.
سپس در بخشهاي بعدي اين گزارش در توصيف پيشرفت ايران در ساخت موشک آمده است که اولين تجربه جمهوري اسلامي ايران در ساخت موشک بومي، «شهاب يک» بود که در برنامه موشک هاي کوتاهبرد ايران قرار دارد و داراي بردي معادل 300 کيلومتر است.
نشنال اينترست در ادامه به يک نسخه ديگر از اين موشک به نام «شهاب دو» با بردي معادل حدود 500 کيلومتر اشاره کرد.
اين نشريه آمريکايي ادامه داد که «شهاب 3» ديگر موشکي است که ايران ساخته است و داراي کلاهک 1200 کيلويي و بردي بيش از يکهزار کيلومتر است و ايران اولين آزمايش موشک شهاب 3 را در سال 1998 انجام داد و در سال 2003 عملياتي شد.
اين نشريه سپس به ساخت موشک «قادر 1» اشاره کرد و نوشت گرچه اين موشک در مقايسه با شهاب سه برد کوتاهتري دارد اما از دقت بيشتري برخوردار است و ايران با ساخت موشک «عماد» ثبات، قدرت مانور و دقت موشکهاي بالستيک ميانبرد خود را تقويت کرد.
اين گزارش ادامه ميدهد که توسعه موشکي ايران با به ميدان آمدن موشک ميانبرد سجيل جهشي عظيم پيدا کرد و برخلاف موشکهاي قبلي ايران که با سوخت مايع کار ميکردند، موشک سجيل با سوخت جامد کار ميکند.
سجيل اولين بار در سال 2008 آزمايش شد و يک کلاهک يک تا دو هزار پوندي حمل ميکند و بردي مشابه موشک شهاب 3 دارد و احتمالاً جايگزيني براي اين موشک قديميتر باشد.
طبق اين گزارش، موشک سجيل 2 در سال 2009 مورد آزمايش قرار گرفت و موشک سه مرحلهاي سجيل 3 با بردي نزديک به چهار هزار کيلومتر در دست ساخت است.
نشنال اينترست سپس ادامه داد که ايران ناوگان موشکهاي کوتاهبرد يا موشکهاي ميدان جنگ کوتاهبرد بالستيک خود را ارتقا داده است و جديدترين موشک ايران به نام ذوالفقار بوده است که يک موشک ميانبرد و رادارگريز ميباشد که از سوخت جامد استفاده ميکند و بردي برابر با 700 تا 750 کيلومتر دارد و گرچه در مقايسه با شهاب يک و دو کلاهک کوچکتري دارد اما دقت و برد آن بيشتر است و جايگزين مناسبي براي موشکهاي قديميتر و با سوخت مايع است.
نشنال اينترست سپس به گزارش برخي رسانههاي غربي و صهيونيستي درباره شهاب 5 و 6 اشاره کرد و نوشت که شهاب 5 و 6 احتمالاً پروژه بعدي ايران براي ساخت يک موشک بالستيک باشد که البته ايران تاکنون چنين پروژهاي را تأييد نکرده است.
نشريه نشنال اينترست در نهايت در بخش پاياني با اشاره به موارد نوشت که تهران گرچه در حال حاضر موشک بالستيک بين قارهاي ندارد اما کشوري همچون کره شمالي ثابت کرد که حتي يک کشور مصمم با ابزار محدود قادر ساخت يک برنامه موشکي معتبر است.