رای الیوم: ایران، اعراب و ورود اسرائیل به خلیج فارس؛ گام بعدی چیست؟

انتخاب/ صلح دولت‌هاي عربي حاشيه خليج فارس با اسرائيل، که از همين ابتدا با قدرت پيش رفت، يک صلح عادي و مانند صلح سرد اسرائيل با مصر و يا صلح مرده اسلو نخواهد بود، بلکه هشداري است براي شروع فصل تازه و مهمي در تاريخ خاورميانه؛ يا براي بهتر شدن و يا براي بدتر شدن.
 
محمود القيعي در راي اليوم نوشت: امضاي توافق صلح جديد بين بحرين و امارات و رژيم اشغالگر، که تحت نظارت آمريکا صورت گرفت، هياهوي زيادي به دنبال داشته و با واکنش‌هاي متفاوتي مواجه شده است.در ادامه اين مطلب آمده است: در اين ميان، برخي تحليلگران تلاش مي‌کنند اين حادثه بزرگ را خيري فراگير نشان داده و برخي ديگر تاکيد مي‌کنند اين توافق، شر مسلّم است. حسن نافعه، استاد علوم سياسي، روز امضاي توافق صلح ميان امارات بحرين و اسرائيل را يکي ديگر از روز‌هاي غم انگيز براي اعراب مي‌داند، که طي آن، دو دولت عربي براي عادي سازي با اسرائيل، ملت فلسطين و حقوق آن را زير پاي خود له مي‌کنند.
وي اين اقدام را نشان دهنده ضعف بيشتر، اختلافات و شکاف‌هاي بزرگي در بين حاکمان عرب و ملت‌هاي آن‌ها مي‌داند که تنها برنده آن، ترامپ و نتانياهو هستند.

گام بعدي؟

---

بازار

---

اسماعيل صبري، ديگر استاد علوم سياسي، احتمال مي‌دهد که بحرين بلافاصله پس از امضاي توافق صلح با اسرائيل، طي روز‌هاي آينده وارد شراکت استراتژيک امنيتي کاملي با اين رژيم شود، که سنگ بناي آن، منشور دفاع نظامي مشترکي است که به اسرائيل نقش مهمي در دفاع از امنيت بحرين عليه تهديدات خارجي مي‌دهد.
وي افزود: دفاع اسرائيل از بحرين در برابر تهديدات خارجي، مشخصا، ايران را در نظر دارد و اين متغير جديد، تحول استراتژيک مهمي را در معادلات امنيت خليج فارس ايجاد مي‌کند، که در جريان آن، اسرائيل بعنوان يک عنصر بازدارنده قدرتمند، عليه خطري که ايران بعنوان يک قدرت نظامي منطقه‌اي بزرگ مي‌تواند براي دولت‌هاي عربي خليج فارس داشته باشد، وارد ميدان مي‌شود.
اين استاد دانشگاه معتقد است که توافق صلح، مزاياي استراتژيک مهمي را براي اسرائيل در مقابله نظامي احتمالي با ايران فراهم مي‌کند، در حالي که تا پيش از اين، دوري جغرافيايي و کمبود تسهيلات لجستيک، مشکل اصلي اسرائيل براي مقابله با ايران بود. مشارکت استراتژيک بحرين با اسرائيل، تنها آغاز محدودي براي تحولات استراتژيک فراگيرتر و مهمتري است که به دنبال ورود ديگر دولت‌هاي عربي حاشيه خليج فارس ديگر به اين همکاري، بوقوع مي‌پيوندد. جهش سراسيمه دولت‌هاي عربي حاشيه خليج فارس به سمت اسرائيل، هيچ ارتباطي با مساله فلسطين يا دفاع از آن ندارد و انگيزه‌هاي دولت‌هاي عربي از اين نزديک به رژيم اشغالگر، اساسا امنيتي است.
ورود اسرائيل به خليج فارس، ايران را در موضع امنيتي جديدي قرار مي‌دهد، تا در ادامه اين کشور مجبور به تغيير چارچوب‌ها و مکانيسم‌هاي استراتژي منطقه‌اي خود باشد، که هدف از آن، هيمنه بر اين منطقه، براي جلوگيري از وقوع برخورد‌هاي بيشتر با همسايگانش در خليج فارس و همچنين کنترل و مهار تهديدات نظامي اسرائيل است که از خاک هم پيمانان عربش، متوجه ايران مي‌شود.
صلح دولت‌هاي عربي حاشيه خليج فارس با اسرائيل، که از همين ابتدا با قدرت پيش رفت، يک صلح عادي و مانند صلح سرد اسرائيل با مصر و يا صلح مرده اسلو نخواهد بود، بلکه هشداري است براي شروع فصل تازه و مهمي در تاريخ خاورميانه؛ يا براي بهتر شدن و يا براي بدتر شدن.

موشک‌هاي غزه
به عقيده زکريا محمد، شاعر فلسطيني، شليک موشک‌ها به سمت شهرک‌هاي نزديک غزه، اتفاق خوبي بود، تا جشن عادي سازي که در واشنگتن در جريان بود را خراب کرده و به جهان بفهماند که اين يک صلح نيست، بلکه به جنگ شبيه‌تر است.

الازهر
در اين ميان، برخي در مورد راز سکوت شيخ الازهر و خودداري او از صدور بيانيه‌اي در خصوص محکوميت ائتلاف جديد دولت‌هاي عربي حاشيه خليج فارس، سوال مي‌کنند، اما آيا اين سکوت ادامه خواهد داشت؟

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar