جوادی حصار: رئیس جمهور نظامی نمی تواند از جمهوریت نظام دفاع کند

اعتماد/ يک فعال سياسي اصلاح طلب گفت: رئيسجمهور ميبايست به عنوان نماد جمهوريت کشور مظهر رفتارهاي دموکراتيک و مردمسالارانه باشد. اين مظهريت در نقد و مطالبه مردمي تجلي پيدا ميکند، مسئلهاي که معمولاً با منشهاي نظامي سازگاري کمتري دارد.
فعال سياسي اصلاح طلب گفت: رئيسجمهور هر فردي با هر پيشينهاي که باشد ميبايست تحت امر فرماندهي کل قوا، يعني حضرت آيتالله خامنهاي رفتار کند؛ اما آنچه من را نگران ميکند اين است که يک فرمانده نظامي در مقام يک رئيسجمهور نميتواند نظامي بودن خود را از ياد ببرد و او در برابر فرماندهي کل قوا فارغ از آنکه رئيسجمهور است، خود را همچنان يک سرباز يا فرمانده نظامي هم ميداند. درنتيجه در برخي مسائل نميتواند انتخاب کنندگان و موکلين خود را در آراء سياسي نمايندگي کند
محمدصادق جوادي حصار، روزنامهنگار و چهره اصلاحطلب شايستهسالاري و استعدادهاي مديريتي را ملاک اصلي در انتخاب رئيسجمهور آينده کشور ميداند.
وي درباره مدديريت نظاميان در کشور و رياست جمهوري نظاميان ميگويد: «اگر فردي شايسته از منظر تواناييهاي مديريتي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي بتواند فارغ از وابستگيهاي نظامي به مديريت کشور بپردازد، ايرادي به آن وارد نيست؛ اما اگر شخصيت و منش نظامي فرد منتخب بر اداره کشور تأثيرگذار باشد با آن مخالفم و معتقدم قوه مجريه عرصه تعامل و تضارب افکار است و نظاميگري را برنميتابد».
اين عضو شوراي مرکزي حزب اعتماد ملي در پاسخ به اين پرسش که آيا سازوکاري که بتواند از نظاميگري رئيسجمهور منتخب جلوگيري کند، وجود دارد يا خير؟ گفت: «در قانون اساسي اين موضوع ديده شده است. رئيسجمهور هر فردي با هر پيشينهاي که باشد ميبايست تحت امر فرماندهي کل قوا، يعني حضرت آيتالله خامنهاي رفتار کند؛ اما آنچه من را نگران ميکند اين است که يک فرمانده نظامي در مقام يک رئيسجمهور نميتواند نظامي بودن خود را از ياد ببرد و او در برابر فرماندهي کل قوا فارغ از آنکه رئيسجمهور است، خود را همچنان يک سرباز يا فرمانده نظامي هم ميداند. درنتيجه در برخي مسائل نميتواند انتخاب کنندگان و موکلين خود را در آراء سياسي نمايندگي کند».
جوادي حصار با اشاره به اينکه رئيسجمهور موظف است تا در هر شرايطي آراء و ديدگاه مردم را پشتيباني کند، گفت: «معمولاً يک رئيسجمهور نظامي دست بستهتري نسبت به يک رئيسجمهور غيرنظامي در پشتيباني از آراء مردمي در موضوعات خاص دارد».
وي ميافزايد: «رئيسجمهور ميبايست به عنوان نماد جمهوريت کشور مظهر رفتارهاي دموکراتيک و مردمسالارانه باشد. اين مظهريت در نقد و مطالبه مردمي تجلي پيدا ميکند، مسئلهاي که معمولاً با منشهاي نظامي سازگاري کمتري دارد».