ظریف: صدام سوگلی غربی‌ها بود

فارس/ وزير امور خارجه صدام را سوگلي‌ غربي‌ها خواند و با بيان اينکه قطعنامه ۴۷۹ لکه ننگين هميشگي در تاريخ شوراي امنيت خواهد ماند، گفت: بلافاصله صدام آن را پذيرفت و گفت که اين قطعنامه براساس خواست ماست.

محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران امروز (سه‌شنبه) در همايش بين‌المللي مطالبات حقوقي و بين‌المللي دفاع مقدس که در باغ موزه دفاع مقدس و انقلاب اسلامي برگزار شد، طي سخناني اظهار داشت: در ابتداي عرايضم مراتب ادب، احترام، شرمندگي و وامداري خودم و همه ملت ايران را به تمامي شهدا، آزادگان و جانبازان دفاع مقدس، امام شهدا و شهيد بزرگوار و دوست و همراه عزيزم سردار سپهبد قاسم سليماني و کساني که امروز سربلندي و افتخار و استقلال ملت ايران را وامدار آنها هستيم، عرضه بدارم و به خانواده‌هاي آنها کساني که امروز نشانگر نماد مقاومت، ايثار و فرهنگ شهادت که بزرگ‌ترين سرمايه انقلاب اسلامي است را براي ما عرضه مي‌کنند و نماد اين واقعيت هستند، مراتب ارادت و اخلاص خودمان را تقديم کنيم.
وي بيان کرد: در اينکه در حمله صدام به ايران قواعد و قوانين آمره حقوق بين‌الملل مورد نقض قرار گرفت، ترديدي نيست؛ حمله نظامي گسترده به جمهوري اسلامي ايران کشوري که تازه از يک انقلاب وارد مراحل کشورسازي و ايجاد يک ساختار انقلابي شده بود و به خيال خودشان در شرايط نامساعد و قابل خدشه قرار گرفته بود، هم عمل جنايتکارانه و تجاوزکارانه است، هم نيت تجاوزکارانه دارد و هم اينکه هيچ توجيهي ندارد.
رئيس دستگاه ديپلماسي با بيان اينکه ادعاي دفاع پيشدستانه هم نمي‌تواند براي حمله به ايران مورد توجه قرار بگيرد، اضافه کرد: گرچه از لحاظ حقوق بين‌الملل بعد از منشور ملل متحد دفاع پيشدستانه هيچ مبناي حقوقي ندارد. ماده ۵۱ منشور ملل متحد کاملاً صريح است، اقدام نظامي تنها در صورتي مجاز است که قبل از آن حمله مسلحانه صورت گرفته باشد. حتي در راحت‌ترين و گسترده‌ترين تفاسير از ماده ۵۱ منشور، اقداماتي مي‌تواند مقدمه دفاع مشروع قرار بگيرد که به شدت و گستردگي عمليات مسلحانه باشد.
وزير امور خارجه خاطرنشان کرد: چنين ادعايي توسط عراق قابل اثبات نبوده و در پانل تخصصي سازمان ملل  و گزارش دبيرکل به خوبي ذکر شده است. لذا تجاوز حتما شکل گرفته و اين تجاوز با هدف توسعه طلبي بوده نه با هدف دفع يک مشکل و اين تجاوز به عنوان يک حرکت در شرايط ويژه‌ منطقه‌اي و بين‌المللي به منظور گرفتن امتياز صورت گرفته ولذا يقينا طبق هر تعريفي تجاوز محسوب مي‌شود.

* رژيم عراق ۳۰ هزار اسير ايراني را ثبت‌نام هم نکرد
ظريف به استفاده گسترده از اقداماتي که در همه مقررات بين‌المللي مورد محکوميت حتي به عنوان جنايت جنگي است، اشاره کرد و گفت: سردار سرلشکر باقري به برخورد با اسرا اشاره کردند. تعداد اسراي ثبت نام شده ايران ۱۹ هزار نفر است. تعداد اسراي ثبت‌نام شده عراق در ايران، نزديک ۵۰ هزار نفر بود. اما روزي که همه اسرا آزاد شدند، از عراق هم ۵۰ هزار نفر آزاد شدند، البته بعد از مدت‌ها و دعواهاي طولاني. يعني رژيم عراق ۳۰ هزار اسير ايراني را ثبت‌نام هم نکرد.
به گفته وزير خارجه، اين حتما و بدون ترديد نقض کنوانسيون‌هاي ژنو به ويژه کنوانسيون چهارم است. 
وزير خارجه خاطرنشان کرد: گزارش‌هاي سازمان ملل نشان مي‌دهد که عراق در تخريب مناطق مسکوني، اقدامات هدفمند صرفاً براي تخريب انجام داده است. بعد از فتح خرمشهر سازمان ملل متحد گزارش داد که عراقي‌ها با ابزار مکانيکي شهر را نابود کردند. اين خود يک جنايت جنگي است.
وي به استفاده از سلاح عليه مناطق مسکوني اشاره کرد و گفت: اقداماتي که در جبهه و در دزفول که مي‌گفتند با موشک‌هاي ۹ متري شروع شد و تهران و ساير شهرها ادامه يافت در آنچه به جنگ شهرها معروف شد. بارها گزارش‌هايي از سوي سازمان ملل متحد مبني بر استفاده عراق از ابزار نظامي براي هدف قرار دادن غيرنظاميان صادر شد. 

---

بازار

---

* در ۶ يا هفت گزارش سازمان ملل ثابت شد که عراق از سلاح شيميايي ابتدا عليه نظاميان و سپس عليه غيرنظاميان استفاده کرده
ظريف به استفاده از سلاح شيميايي اشاره کرد و گفت: استفاده از سلاح شيميايي عليه نظاميان، غيرنظاميان و عليه مردم عراق، در ۶ يا هفت گزارش سازمان ملل ثابت شد که عراق از سلاح شيميايي ابتدا عليه نظاميان و سپس عليه غيرنظاميان استفاده کرده است.
وزير خارجه به حمله به کشتي‌ها اشاره کرد و گفت: جنگ نفتکش‌ها توسط عراق شروع شد و همواره صدام تاکيد داشت بايد آخرين موشک را هم او بزند، حتي زماني که دبيرکل سازمان ملل راهکاري براي توقف در زمينه جنگ شهرها و جنگ نفتکش‌ها ارائه مي‌داد، يکي از شرايط صدام اين بود که آخرين موشک را من بايد بزنم. يعني وقاحت تا آنجا بود که نه تنها اين اقدام را انجام مي‌داد، بلکه بر آن تاکيد داشت و مي‌گفت من بايد اين اقدام را تمام کنم. 

* سازمان ملل پرونده درخشاني در دفاع از حقوق بين‌الملل ندارد
به گزارش فارس، رئيس دستگاه ديپلماسي به برخورد دنيا با اين قضيه پرداخت و گفت: سازمان ملل پرونده درخشاني در دفاع از حقوق بين‌الملل ندارد. البته ما هم بايد بدانيم سازمان‌هاي بين المللي و حقوق بين‌الملل، قدرت را تغيير نمي‌دهند قدرت را تعديل مي‌کنند و مقداري استفاده از ابزار قدرت را قانونمند مي‌کنند.
وزير خارجه خاطرنشان کرد: در جنگ تحميلي سازمان ملل حتي از اين ابزار تعديل قدرت هم استفاده نکرد.
وي با بيان اينکه دبيرخانه ملل متحد و دبيرکل وقت ملل متحد پرز دکوئيار تا حدي با برخورد حقوقي‌تر و قابل قبول‌تر با جنگ برخورد کرد تا شوري امنيت، به گزارش مسؤوليت متجاوز، گزارش‌هاي شيميايي و حمله به شهرها و ... اشاره کرد و گفت: هيچ يک از اين گزارش‌ها منجر به محکوميت عراق توسط شوراي امنيت نشد.
به گزارش فارس، ظريف بيان کرد: در اينکه در اين جنگ چون جمهوري اسلامي به عنوان يک حرکت در برابر نظم جهاني حضور پيدا کرده بود و همه به طرف مقابل کمک کردند. نگراني، از قدرت معنايي ايران بود. آن وقت که ما قدرت زميني نداشتيم. برژينسکي مشاور امنيت ملي دولت کارتر فکر مي‌کرد ايران ظرف يک هفته فرو مي‌پاشد. از چه مي‌ترسيدند؟ از قدرت معنايي ما و اينکه جرأت کرده بوديم در نظام متصلب دوقطبي و در اوج جنگ سرد بايستيم و بگوييم حرف ديگري داريم.

* کشورهايي که به عراق در طول جنگ تحميلي کمک کردند
وزير خارجه به کمک‌ها در طول جنگ به عراق اشاره کرد و گفت: شوروي‌‌ها ميگ دادند، چيني‌ها سيلک وارم (کرم ابريشم) را دادند، آلماني‌ها سلاح شيميايي دادند، انگليسي‌ها تانک‌هاي چيفتن دادند که انگار در زروق بود، فرانسوي‌ها اگزوست دادند چون نمي‌توانستند هواپيماي سوپراتاندارد به عراق بفروشند، آن را اجاره دادند. آمريکايي‌ها آواکس دادند. اطلاعات ماهواره‌اي در طول جنگ دادند.
وي گفت:‌ در سال ۱۹۸۴ آمريکا، عراق را از فهرست کشورهاي حامي تروريسم خارج و ايران را وارد کرد. عراق در آمريکا سفيري داشت به نام «نزار حمدون» که با لابي گسترده توانست عراق را از فهرست خارج و ايران را وارد کند و از آن زمان حمايتي که با سفر «براون» وزير دفاع دولت کارتر به عراق شروع شده بود و ادامه يافت از ۱۳۶۳ با خارج کردن عراق از فهرست تروريسم و وارد کردن ايران به اين فهرست، نقش علني پيدا کرد که آخرش هم آمريکا وارد جنگ شد چه در زدن هواپيماي مسافربري چه در حمله به سکوها و کشتي‌ها و تغيير پرچم ناوگان کويت و ورود به منطقه. آن هم با حمله عراق به کشتي استارت آمريکا شروع شد. عراقي‌ها کشتي استارت آمريکا را در خليج فارس منفجر کردند و آمريکايي‌ها عليه ايران وارد خليج فارس شدند.

به گزارش فارس، رئيس دستگاه ديپلماسي به نحوه برخورد شوراي امنيت در اين خصوص اشاره کرد و گفت: در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ عراق به ايران حمله کرد، حمله گسترده هوايي و زميني. جالب است بعضي‌ها ادعا مي‌کنند که عراقي‌ها گفتند ايران در چهارم سپتامبر جنگ را شروع کرد.
وي بيان کرد: اولين بار عراق در اکتبر گفت که ايران در چهارم سپتامبر جنگ را شروع کرده است. يعني وقتي ۲۲ سپتامبر حمله کرد، حرفي از چهار سپتامبر نبود، آن وقت حرف صريح دفاع پيشدستانه بود. بعدها ديدند دفاع پيشدستانه جا نمي‌افتد، گفتند چهارم سپتامبر. عراق در ۲۲ سپتامبر به ايران حمله کرد و در ۲۳ سپتامبر شوراي امنيت يک بيانيه بي حاصل داد. در ۲۹ سپتامبر شوراي امنيت قطعنامه ۴۷۹ را تصويب کرد.

* قطعنامه ۴۷۹ يک لکه ننگين هميشگي در تاريخ شوراي امنيت خواهد ماند و يک اقدام ضد حقوق بين‌الملل شوراي امنيت است
ظريف با بيان اينکه اين قطعنامه يک لکه ننگين هميشگي در تاريخ شوراي امنيت خواهد ماند، توضيح داد: چون هر قطعنامه‌اي که شوراي امنيت بعد از يک درگيري نظامي صادر مي‌کند دو نکته دارد يکي آتش بس و ديگري عقب نشيني. قطعنامه ۴۷۹ عقب نشيني نداشت، در حالي که بيش از ۲ هزار کيلومتر مربع از خاک ايران در اشغال بود. 
وزير خارجه با بيان اينکه کلمه عقب نشيني در اين قطعنامه وجود ندارد، گفت: اولين بار که شوراي امنيت از کلمه عقب نشيني استفاده کرد، بعد از فتح خرمشهر بود که ارتش و سپاه ما با جانفشاني آن عمل را انجام و عراق را وادار به عقب نشيني کرده بود. ما در مرزهاي عراق بوديم و نگران بودند و به همين دليل عقب نشيني را مطرح کردند.
رئيس دستگاه ديپلماسي خاطرنشان کرد: قطعنامه ۴۷۹ يک اقدام ضد حقوق بين‌الملل شوراي امنيت است و به همين دليل بلافاصله صدام قطعنامه ۴۷۹ را پذيرفت و صدام هم گفت اين قطعنامه براساس خواست ماست و براساس نظرات ما تدوين شده است و به همين خاطر ما مي‌پذيريم. 

به گزارش فارس، اين ديپلمات ارشد ايراني بيان کرد: شوراي امنيت به مرخصي رفت تا ژوئيه ۱۹۸۲ يعني فتح خرمشهر و هيچ چيزي از سوي شوراي امنيت صادر نشد. در آن زمان اولين قطعنامه بعد از ۴۷۹ را صادر کردند که در آن آتش بس و عقب نشيني در قطعنامه شوراي امنيت و ملل متحد را وارد کرد. بعد از يک سال و چند ماه اشغال خاک ايران توسط نيروهاي متجاوز، فقط گفتند که سرزمين ايران بايد خالي شود و چرا نگفتند؟
ظريف با اشاره به مذاکرات غير رسمي شوراي امنيت در آن زمان اظهار داشت: در اين مذاکرات «دانولد مک هنري» سفير وقت آمريکا در سازمان ملل متحد مي‌گويد که اين سرزمين‌ها، سرزمين‌هاي مورد اختلاف هستند و چه بسا عراق اين سرزمين‌ها را تصاحب کند. يعني اصل مسلم حقوق بين‌الملل که عدم پذيرش اشغال سرزمين يا به دست آوردن آن سرزمين از طريق نيروي نظامي است، توسط شوراي امنيت مخدوش شد.

به گزارش فارس، وزير خارجه خاطرنشان کرد: در اين فاصله چند قطعنامه صادر شد. در قطعنامه‌ها به توقف حملات عليه شهرها اشاره شد، اما در هيچ جا، اسمي از عراق برده نشد. گويي صدام نعوذبالله يک امر مقدس است که نمي‌شود او را محکوم کرد. دبيرکل سازمان ملل متحد هفت يا ۶ گزارش از استفاده سلاح شيميايي در جنگ صادر کرد، همه اين گزارش‌ها براساس هيأت‌هايي بود که به ايران و عراق آمدند و به مناطق جنگي رفتند، نگاه کردند، آزمايش کردند و ادعاهاي ايران و عراق را بررسي کردند و به اين نتيجه رسيدند که عراق استفاده از سلاح شيميايي هم عليه نظاميان و هم غيرنظاميان به کار برده است و يک بار عراق ادعا کرد که ايران هم به کار برده است. 
وي افزود: رفتند، بررسي کردند و گزارش دادند که آن موادي که عراقي‌ها را مجروح کرده، همان موادي است که خودشان استفاده کردند و به علت وزش باد به آن سمت رفته است. اما شوراي امنيت حاضر نشد يک بار نام عراق را ببرد.

* صدام سوگلي آنها بود
ظريف يادآور شد: تنها يک بار که خيلي تصوير واضح بود، گفتند استفاده از سلاح شيميايي عليه ايران و حاضر نشدند حتي در آن مقطع استفاده سلاح شيميايي را به صدام نسبت دهند. صدام سوگلي آنها بود. در سال ۱۹۸۲ و در اوج جنگ تحميلي، «عصمت کتاني» سفير عراق در سازمان ملل متحد، رئيس مجمع عمومي ملل متحد شد. با ۱۱۹ راي عليه ايران گفتند که ايران مسؤول ادامه جنگ است. اينها لکه‌هاي ننگي است که سازمان ملل بايد حداقل مقداري تلاش کند تا آن را در سابقه خودش کمرنگ کند. 

* رئيس وقت شوراي امنيت: دستور ندارم با تو در اين زمينه صحبت کنم

به گزارش فارس، وزير امور خارجه در ادامه سخنانش گفت: در دوران مرحوم رجايي خراساني که سفير ما بود، کاردار ايران بودم و نزد رئيس شوراي امنيت رفتم و تاکنون نگفته‌ام که اين رئيس چه فردي بود و امروز لازم است تا بگويم که او سفير فرانسه بود، چون زياد ادعا مي‌کند و به او گفتم عراق عليه ايران سلاح شيميايي استفاده کرده، گفت «من دستور ندارم با تو در اين زمينه صحبت کنم.» رئيس شوراي امنيت، مدعي حقوق بشر و حقوق بين‌الملل که ادعاهايشان گوش فلک را کر کرده، به يک جوان  ۲۵ ساله  که او حدود ۶۵ سال داشت که رفته بود از مظلوميت مردم خود صحبت مي‌کند و مي‌گويد اينها از سلاح شيميايي استفاده مي‌کنند، حدودا در سال ۶۴ و ۶۵ مي‌گويد که اجازه ندارم درباره سلاح شيميايي با تو صحبت کنم.
رئيس دستگاه ديپلماسي بيان کرد: اولين بار که سازمان ملل متحد عراق را به اسم براي استفاده از سلاح شيميايي محکوم کرد، در قطعنامه ۶۶۰ در مورد استفاده از سلاح شيميايي در حلبچه بود که آن هم بعد از پايان جنگ بود. اگر آن زمان شما خوانده باشيد در آن زمان دولت آمريکا تلاش کرد حمله شيميايي در حلبچه را به ايران نسبت بدهد. نيويورک تايمز مقاله‌اي دارد که در مورد تلاش گسترده «سيا» که بگويد حمله حلبچه منتسب به ايران است.

به گزارش فارس، ظريف اضافه کرد: بعد از اينکه عراقي‌ها به کويت حمله کردند، اين اطلاعات کم‌کم در سخنراني‌ها در سازمان ملل متحد و در شوراي امنيت بيرون آمد و ناگهان عراق محکوم به دو جنگ شد. اول جنگ عليه ايران و دوم جنگ عليه عراق.
وي همچنين گفت: تا زمان حمله عراق به کويت، يک قطعنامه حقوق بشري عليه عراق در سازمان ملل تصويب نشد. عراق از حاميان اصلي قطعنامه‌هاي حقوق بشري عليه ايران بود، همانطور که امروز رژيم آدمکش و کودک‌کش عربستان سعودي از حاميان اصلي قطعنامه حقوق بشر عليه ايران است.
ظريف افزود: اگر شما به کميته سوم مجمع عمومي برويد مي‌بينيد کشوري که بيش از همه با هزينه کردن تلاش مي‌کند آرا را به نفع قطعنامه عليه ايران بالا ببرد، عربستان سعودي است. در آن زمان هم عراق بود که اين کار را انجام مي‌داد. به محض حمله به کويت براي عراق گزارشگر ويژه حقوق بشر تعيين کردند و در اولين گزارش گزارشگر ويژه حقوق بشر، صدام بزرگ‌ترين ناقض حقوق بشر از زمان هيتلر شد.

به گزارش فارس، وزير امور خارجه اضافه کرد: اينها سوابقي است که در هر مطالعه حقوقي در مورد جنگ تحميلي بايد مدنظر همه ما قرار بگيرد. 
وي با ذکر اين نکته که سازمان ملل متحد، شوراي امنيت، حقوق بين‌الملل امکاناتي در ديپلماسي هستند، گفت: يک نفر گفت اگر شما يک مهره‌اي داشته باشيد که با پيچ‌گوشتي نتوانيد آن را باز کنيد و نياز به آچار فرانسه داشته باشيد، پيچ گوشتي را دور نمي‌اندازيد، بلکه کنار مي‌گذاريد براي موقعي که پيچ داشتيد و آچار فرانسه را مي‌آوريد و مهره را باز مي‌کنيد. ولي بايد از آچار فرانسه به عنوان اندازه آچار فرانسه توقع داشته باشيم، از پيچ گوشتي به اندازه پيچ گوشتي و از هر چيزي به اندازه خودش توقع داشته باشيم.
ظريف افزود: امروز در جهان قدرت، اينها ابزارهاي مختلف قدرت است. ديپلماسي يک ابزار است قدرت نظامي ابزار مهمتري است. توان ايجاد اجماع بين‌المللي نيز يک ابزار است. بالاخره از زماني که عراق توانست در اوج جنايت و در اوج قانون‌شکني، ۱۱۹ راي بياورد و  و ما را متهم به ادامه جنگ کند، تا زماني که دو ماه قبل رژيم ترامپ با ۱۱۰ راي در مقابل ۱۰ راي از ايران شکست خورد، تحولي صورت گرفته است و ما بايد اين تحول را بشناسيم، نه اينکه از آن ابزار توقع معجزه داشته باشيم. اينها ابزار و مولفه‌هاي قدرت است.
وزير امور خارجه گفت: زماني که شوراي امنيت براي اولين بار قطعنامه ۵۹۸ را تصويب کرد، حتي در آن زمان هم حاضر نشدند بگويند متجاوز و دلايل شروع جنگ و مسؤوليت جنگ را مطرح کردند و وقتي دبيرکل به صراحت بعد از يکي دو سال عنوان کرد که عراق مسؤول شروع جنگ است، شوراي امنيت هيچ حرفي نزد.
ظريف پرسيد: اين کار به دليل دو واقعيت انجام شد، نخست قدرت ايران در صحنه نظامي شد و دوم رشد ديپلماسي ايراني که توانست اين قدرت را به يک امکان ديپلماسي تبديل کند. اگر ديپلماسي ما قدرتمندتر بود، احتمالا مي‌توانستيم از آن قدرت علي الارض بهتر نيز استفاده کنيم. لذا استفاده از اين دو قدرت با شناخت اين واقعيت که در نظام جهاني، ابزارها و مولفه‌هاي مختلف قدرت همراه با يکديگر مي‌توانند کار کنند.
اين ديپلمات ارشد ايراني گفت: امروز شرايطي فراهم است که مي‌توان از حقوق بين‌الملل و از اين ابزارها در مورد اقدامات جنايتکارانه مثل جنايت آمريکا عليه سردار شهيد سپهبد سليماني و برادر عزيزمان ابومهدي المهندس که خداوند روحشان را امروز ميزان حضرت امير که در آستانه ولادت ايشان هستيم، قرار دهد، استفاده کرد و بايد هم استفاده کرد.
وي ادامه داد: نمي‌توانيم بگوييم چون اين ابزار در جنگ عراق عليه ايران، شوراي امنيت اينگونه رفتار کرد،  امروز هم ما از اين امکان استفاده نکنيم. اين يک ابزار قدرت است و بايد از اين ابزار قدرت استفاده کرد، کما اينکه بايد از ساير ابزارهاي قدرت نيز استفاده کرد. هيچکس در جعبه آچار خود، پيچ گوشتي را دور نمي‌اندازد به اين دليل که يک مهره را باز نکرده، ولي بايد حد و اندازه هر يک را بشناسيم.
ظريف با بيان اينکه در قطعنامه ۵۹۸ با اصرار ايران، بندي مربوط به امنيت منطقه اضافه شد که از نگاه حقوقي بسيار مهم است، اظهار داشت: اينهايي که به قول خودشان ما را به رفتار در منطقه متهم مي‌کنند، بايد به آنها بگوييم آن کسي که در منطقه ما بيچارگي ايجاد کرده، شما هستيد. ما که در منطقه هستيم و اين منطقه خودمان است. شما هستيد که به اين منطقه آمده‌ايد و تخريب و آدمکشي انجام مي‌دهيد.
وي پرسيد: اين منطقه چه نيازي به ۱۰۰ ميليارد دلار سلاح در سال دارد؟ ۲۵ درصد کل تجارت جهان در سلاح در منطقه ما اتفاق مي‌افتد و همه نيز در آن شريک هستند. الان فرانسه مي‌خواهد تلاش کند از فاصله‌اي که ممکن است بين عربستان و آمريکا ايجاد شده، استفاده کند و سلاح بيشتر به عربستان بفروشد و اين تبديل به يک نگراني براي امنيت منطقه شده؟ چه کسي را گول مي‌زنيد؟

* اين منطقه بايد منطقه آرامش، امنيت و منطقه قوي باشد
به گزارش فارس، رئيس دستگاه ديپلماسي با بيان اينکه اولين کشوري که درخواست امنيت منطقه را  مطرح کرد، ايران بود، اظهار داشت: در سال ۱۹۸۵ که اوج جنگ نفتکش‌ها بود، آقاي ولايتي وزير وقت امور خارجه نامه‌اي به آقاي دکوئيار دبيرکل سازمان ملل متحد نوشت و در آن نامه درخواست کرد که بايد در منطقه خليج فارس يک نظام امنيتي ايجاد شود. لذا ادعاهايي که ما امروز مي‌کنيم و طرح صلح هرمز را ارائه مي‌دهيم اينها براي امروز و ديروز نيست، بلکه اين نگاه ايران به منطقه است. معتقديم اين منطقه بايد منطقه آرامش، امنيت و منطقه قوي باشد. در سال ۱۹۸۵ اولين بار اين نامه نوشته شد و در سال ۱۹۸۶ به درخواست ما اين نامه سند شد.
وي توضيح داد: سال ۱۹۸۵ ما واقعا مي‌خواستيم اين اتفاق بيفتد و گفتيم با اين بازي سياسي نکنيم و نامه خصوصي به دبيرکل نوشتيم و گفتيم اين حرکت را راه بينداز. يک سال بعد به اين نتيجه رسيد کسي اقدامي نمي‌کند و آن را علني کنيم که معلوم شود در دنيا چه کسي دنبال امنيت منطقه و چه کسي دنبال ناامن کردن منطقه است. از سال ۱۹۸۵ تا  امروز و ۲۰۱۹ که رياست جمهوري در مجمع عمومي سازمان ملل پيشنهاد طرح صلح هرمز را دادند، ايران همواره بر اين اصرار کرده که امنيت اين منطقه بايد توسط کشورهاي منطقه براساس اصول حقوق بين‌الملل يعني احترام به حاکميت، تماميت ارضي، مرزهاي شناخته شده بين‌المللي و عدم مداخله در امور داخلي يکديگر بنا شود و دخالت خارجي جز ناامني براي منطقه چيزي به همراه نداشته است.

* هنوز هم دست ما براي دست‌ دادن با همسايگان دراز است
ظريف خاطرنشان کرد: هنوز هم دست ما براي دست‌ دادن با همسايگان دراز است. همسايگان ما بايد بفهمند، در سال ۱۹۸۰ تلاش کردند از طريق صدام بجنگند، چون برخي دوستان ما در منطقه فکر مي‌کنند که پول امنيت مي‌آورد و برخي خيال مي‌کنند امنيت قابل خريد است. امنيت قابل خريد نيست، سلاح قابل خريد است، ولي امنيت را نمي‌توان خريد.

به گزارش فارس، وزير خارجه ادامه داد: در سال ۱۹۸۰ پشت صدام ايستادند و ۳۵ ميليارد دلار آقاي دکتر باقري فرمودند و آقاي روحاني از گفت‌وگويي با نايف پدر محمد بن نايف نقل مي‌کند که گفت ۷۵ ميليون دلار به عراق کمک کردند. آن سلاح‌ها کجا استفاده شد؟ در جنگ عليه خودشان.
وي با بيان اينکه عربستان جنگ نيابتي را در اين منطقه انجام مي‌دهد، گفت: ايران در اين منطقه نيابت ندارد، ما دوست داريم. ارتباط ما با حزب الله و انصارالله، ارتباط نيابتي نيست. آنها براي ما هزينه نمي‌کنند، ما از آنها براي خودمان هزينه نمي‌کنيم. سعودي تا وقتي اين را نفهمد، هر قدر در اين منطقه هزينه کند، به جايي نمي‌رسد. يک بار جان کري به من گفت ما پول‌هاي شما را آزاد کنيم شما در منطقه هزينه مي‌کنيد. من گفتم مگر سعودي ده‌ها و صدها برابر ايران در منطقه هزينه نمي‌کند چرا شکست مي‌خورد؟ چون نگاه آن نيابتي است. نگاه ما نيابتي نيست، نگاه ما حمايت، همفکري و همکاري است.
ظريف خاطرنشان کرد: اين دو سياست اصلا با هم قابل جمع نيستند. آن سياست محکوم به شکست است و اين سياست، قدرت آور است. 
رئيس دستگاه ديپلماسي ادامه داد: در سال ۱۹۸۰ به صدام پول دادند که جلوي ايران بايستد، بعد به آمريکا پول دادند و ترامپ گفت ما داريم اين‌ها را، مي‌دوشيم.
وي خطاب به پادشاه بحرين گفت: ترامپ رفت، شما که چهار سال پيش گفتيد صبر کنيم و طرح کويت را اجرا نکنيم تا ترامپ ايران را به زانو دربياورد، ترامپ به زباله دان تاريخ رفت و ايران به مدد فرهنگ ايثار،  شهادت و مقاومت مردم کماکان سربلند ايستاده است. حالا سراغ اسرائيل رفته‌ايد؟ اگر قرار بود کسي از شما حمايت کند که ترامپ حمايت مي‌کرد. نتانياهو که پايش پشت زندان است.
ظريف تصريح کرد: اين تفکر خريد امنيت از خارج بايد تمام شود. 
وي خطاب به برخي کشورهاي منطقه اظهار داشت: کسي از خارج اين منطقه به شما امنيت نخواهد داد. امنيت اين منطقه را ما بايد تامين کنيم که اگر امن نباشد ما ناامن هستيم، چون در منطقه ناامن همه ناامن هستند و در منطقه امن، همه امن هستند
وزير خارجه ادامه داد: امروز دنيا در شرايطي است که هم اقتصاد، هم محيط زيست و هم سلامتي و هم امنيت انفکاک ناپذيرند. نمي‌توانيد ايران سلامت داشته باشد عراق و افغانستان کرونا داشته باشد. امنيت نيز همين طور است و امنيت انفکاک ناپذير است. ما امروز براساس يک نکته مفيد که در قطعنامه ۵۹۸ بود و آن هم بند هشت است از همه همسايگان دعوت مي‌کنيم. سياست خريد امنيت از خارج و سياست نيابت را کنار بگذارند و وارد تعامل امنيتي در منطقه شوند.
وي در پايان خطاب به اين کشورها گفت: ايران به لطف خدا و به برکت انقلاب اسلامي و خون شهدا نه نيازمند سرزمين، نه پول، نه منابع و نه منابع انساني شماست. ايران کشور بزرگ اين منطقه است که نيازمند دوستي و همکاري شما و رفاقت با شماست. اين فرصت بسيار خوبي است و از سابقه تلخ چند دهه گذشته اين منطقه درس بگيريم و يک راه جديد را در برابر منطقه و آيندگان باز کنيم.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar