کنایه تند داماد روحانی به نامزدهای ریاستجمهوری

آرمان ملي/ کامبيز مهديزاده، داماد رئيس جمهور و فعال سياسي طي يادداشتي کنايه آميز به شدت از نامزدهاي انتخاباتي انتقاد کرد.
ميدان انتخابات تبديل به عرصه فکاهي، طنز، قولها و وعدههاي فضايي شده است، بهطوريکه خوراک طنزپردازان را در ايام کرونا فراهم کرده است. همه کانديداها جراح شده بودند و ميخواستند طبابت کنند.
قرار بود دولت کوچک شود و وزارتخانهها کم! يکي قول ايجاد وزارتخانه کودکان و زنان را ميدهد ولي همکارانش يک پنل پيامکي را نميتوانند مديريت کنند اما ادعا ميکند ميخواهد کشور را مديريت کند! کانديداي استتاري که رجل بودنش از عجايب هفتگانه عالم سياست شده است و با ادبيات چالهميداني با مردم سخن ميگويد و آمارها را تحريف ميکند! ديگري اظهار ميکند ۴۵۰ هزار تومان به ۴۰ ميليون نفر پرداخت خواهد کرد و ميخواهد پول ايران بعد دلار و يورو به قويترين پول منطقه تبديل شود؛ اما عاجز است عبارتي را درست تلفظ کند و در آخر معلوم نشد با کدام برنامه مشکل مسکن، معيشت و اشتغال جوانان را حل خواهد کرد! آن يکي ميخواهد مشکل بورس را سه روزه حل کند اما سفرهاش را داخل خانه تميز ميکند و ميخواهد وزارت خانواده تشکيل دهد! دوستي ديگر ايجاد چهار ميليون شغل را وعده ميدهد ولي همفکرانش با اتوبوس افراد را از شهرهاي اطراف ميآورند تا استاديوم را پرکنند و اعتراف ميکند برجامي که دولت تدبير و اميد مذاکراتش را به پايان رسانده با اقتدار اجرا ميکند! آن يکي در زمين کشاورزي عکس ميگيرد و هنرش در ديپلماسي اين است که دوستان به طنز ميگفتند پوشش خانم اشتون اسلامي شد و تنها دستاوردش اين بود که محل مذاکرات بعدي را بدون دستيافتن به نتيجه خاص مشخص ميکرد، ديپلماتِ زمان و مکان، در مذاکرات بود! پرتکرارترين کلمه اين کانديداها به جاي برنامه و ارائه روشها «همتي» بوده و بعد از آن «من» دومين کلمه پرکاربرد اين دوستان بوده است! از ما خبري نيست! هيچکس نگفت تلاش خواهد کرد وضعيت دفاعي ايران و موقعيت نيروهاي مسلح ارتقا يابد، هيچکس از استارتاپها، شرکتهاي دانشبنيان و فناور که در اين سالها تحولي عظيم در ارائه خدمات در جامعه ايجاد کرده، کلامي نگفت، هيچکس از بحران وضعيت آب و محيطزيست در کشور صحبتي نکرد، از اهالي فرهنگ و هنر هم که خبري نبود! گويا در معادلات اين دوستان هنر نزد ايرانيان نيست! هيچکس نگفت اولويت اول دولتش سلامتي است، برعکس سلامتي مردم را با رعايت نکردن پروتکلهاي بهداشتي در برگزاري ميتينگهاي انتخاباتي به خطر انداختند! هيچکس نگفت جايگاه جوانان در کابينه اين دوستان کجاست؟ بهراستي ميتوان با شعار کشور را اداره کرد؟ درباره ارتباط با همسايگان هيچ برنامهاي ارائه نشد، هيچکس نظر خود را درباره برجام،FATF و فضاي مجازي با مردم مطرح نکرد.
گويا دوستان از هم اکنون پرونده اين ۳ موضوع را بستهاند و نميخواهند به خود زحمت بدهند. مقام معظم رهبري بارها فرمودند کانديداها مردم را دلسرد نکنند و شعارها با واقعيتهاي جامعه سازگاري داشته باشند. اما پديده ديگر اين انتخابات عدهاي هستندکه نان دولت ميخورند ولي براي رقيب نانوايي زدهاند.
اين دوستان که تا ديروز مدافع دولت تدبير و اميد بودند در چرخش ۳۶۰ درجهاي براي رقيب سينه ميزنند؛ طوري که انسان شک ميکند که اين شخص، همان شخص با همان افکار است يا خير! حتي به دوستان چندين ساله خود پشت کردهاند و در جبهه مخالف آنها ايستادهاند و بيانيه دادهاند.
اگر دين نداريد لااقل آزاده باشيد. عزت يک انسان ميوه نيست که بر آن چوب حراج زد؛ بلکه بالاتر از همه ميزها، مسئوليتها و جايگاههاست. تاريخ در مورد اين افراد قضاوت خواهد کرد. و اما سخن پاياني، سال ۹۲ براي چه آرماني جنگيديم؟ رفع حصر ايران از انزوا، بازگشت کرامت انساني، شايستهسالاري، بازگشت اقتدار و عزت ملي. تلاش کردهايم اين آرمان پيروز شود تا زماني که رئيسجمهور به کشوري سفر ميکند محافظان به استقبال او نيايند يا هنگام سخنراني سالن را ترک نکنند، راه همه يکي بود و آن راه، آزادي بود. بله امروز با توجه به وضع شديد تحريمها، وضعيت معيشت مردم خوب نيست اما امروز راحتتر ميتوان اظهارنظر کرد و از رئيس دولت و کابينه انتقاد کرد.
امروز فضاي دانشگاههاي کشور را نسبت به دورههاي گذشته مقايسه کنيد؛ ديگر دغدغه جامعه پهناي باند و سرعت اينترنت نيست. دولت کاري انجام داده که به آن ايمان داشت و آن راه، راه بازگشت به عزت ملي بود، امروز بايد تلاش کرد عدهاي که از حضور مردم در انتخابات ترس دارند و ميخواهند مردم پاي صندوق راي نيايند تا اقليت پيروز انتخابات شود نااميد شوند. تنها راه تغيير صندوق راي است؛ وگرنه اقليت بر اکثريت پيروز خواهد شد، چه بخواهيم چه نخواهيم، همتي بايد کرد.