طلایی: مدیران با موتور، اتوبوس، تاکسی و مترو تردد کنند

مرتضي طلايي از چهره هاي سياسي اصولگرا مي گويد تا زماني که کابينه رئيسي مشخص نشود نمي‌توان وضعيت کلي کشور را مورد قضاوت قرار داد يا پيش بيني کرد. 

او در گفت و گو با خبرآنلاين بر اين باور است که رفع مشکلات اقتصادي مردم بايد اولويت دولت آينده باشد چراکه افزايش ارادتمندي مردم در گرو رفع اين مشکلات است.

به گفته اين چهره سياسي اصولگرا، بايد نسبت به مسائل سياسي و اجتماعي اميدوارانه نگاه کنيم و همه قوا هم بايد به دولت کمک کنند. او يکدست شدن قوا را در حد آرزو مي داند  که اگر محقق شود مي‌تواند گامي در جهت برون رفت از مشکلات گوناگوني باشد.

او بيان مي‌کند ما مديراني مي‌خواهيم که با موتور و اسنپ و تاکسي و مترو و اتوبوس تردد کنند نه خودروي بنز.

مشروح مصاحبه خبرآنلاين با مرتضي طلايي از سياستمداران اصولگرا را مي‌خوانيد؛

***************

*آقاي طلايي! فضاي سياسي کنوني کشور با فضاي بعد از انتخابات ۸۴ چقدر قابل مقايسه است؟ با توجه به يکدست شدن حاکميت و تغيير و جا به جايي هايي که در نهادهاي سياسي و وضعيت جريان هاي سياسي صورت گرفته است.

به نظر من شايد از هيچ جهتي نشود با سال ۸۴ مقايسه کرد. فضاي اجتماعي ما يک فضاي متفاوت با سال ۸۴ است، اگرچه انتخابات برگزار شد و مشارکت هم خوب بود اما اين باري از فشار رواني بر مردم به جهات گوناگون برنداشته است يعني کماکان مردم به لحاظ فشار اقتصادي و مشکلاتي که در اين عرصه است نوعي نگراني و نارضايتي دارند.

بنابرين از لحاظ اجتماعي مي‌توان گفت سال ۸۴ چنين نبود و در واقع بعد از انتخابات ۸۴ فضاي اجتماعي جامعه يک نشاط، شادابي و رونق داشت ولي الان از نظر من در عرصه اجتماعي، شرايط ما شرايطي است که نيازمند توجه ويژه، تحليل درست اين شرايط، پاسخ به چرايي‌هاي وجود اين شرايط و بررسي راهکارهايي که مي تواند اين شرايط را به شرايطي مطلوب براي ما تغيير دهد، است و مسئله اي است که نبايد از آن غفلت کرد و نبايد از کنار آن به راحتي گذشت و بسياري ديگر از مسائل اقتصادي، فرهنگي و سياسي ما از نظر من متأثر از همين شرايط اجتماعي موجود ما است.

بدنه جامعه از شرايط موجود رنج مي برد

*راهکار شما در چنين شرايطي چيست؟

بنده به همه پيشنهاد مي‌کنم روي اين زمينه بسيار بيشتر کار کنند، از بحث هاي اجتماعي گرفته تا حرف هايي که در جامعه بيان مي شود، ديدگاه ها و نقطه نظراتي که مطرح مي‌شود.  امروز بدنه جامعه از شرايط موجود رنج مي برد و متاسفانه بعد از انتخابات هم، توقع عمومي وجود دارد و مردم چندان ريز به مسائل سياسي ورود پيدا نمي کنند و تصور و تلقي مردم اين است که بعد از انتخابات يک سري اتفاقات رقم بخورد که البته فشارها و گراني ها بيشتر و سخت تر شده و عرصه براي مردم تنگ تر شده است.

هماهنگي و تعامل بين قوا در حد يک آرزو است 

*از نگاه سياسي چطور؟ 

از نظر سياسي هم حتما بايد خوش بينانه نگاه کنيم، حتما بايد اميدوارانه نگاه کنيم و اميدوار باشيم که انشاالله فضاي تعامل، هماهنگي و همکاري بين قواي مختلف را شاهد باشيم و در نتيجه هم، تعامل، هماهنگي و همکاري مشترک بين قوا انشاالله کمک کند به اينکه دولت بتواند راهکارهايي را براي برون رفت از مشکلات گوناگوني که با آن مواجه هستيم را اتخاذ کند ولي اين از نظر من هنوز در حد يک آرزو و يک اميدواري است. حال آيا اين اتفاق رقم خواهد خورد؟ آيا فضاي تعامل، هماهنگي و همکاري بين تمامي قوا به معناي واقعي محقق خواهد شد؟ به نظر من اين هم موضوعي است که جاي تأمل و توجه دارد و انشاالله با شکل گيري دولت، بهتر بتوان گمانه زني کرد.

تا کابينه رئيسي مشخص نشود نمي‌توان پيش بيني کرد

*يعني مي‌گوييد تا کابينه دولت آينده مشخص نشود نمي‌توان تحليل دقيقي ارائه داد؟

شايد هنوز به يک نوعي، تا کابينه مشخص نشود، تا رأي اعتماد وزرا اخذ نشود و تا دولت مستقر نشود نتوانيم به روشني پيش بيني يا قضاوت کنيم و بگوييم اين يکدستي بين بخش‌هاي گوناگون قوا تا چه ميزان در محتوا، در عمق و در عمل وجود دارد و تا چه ميزاني جنبه هاي نمادي و شکلي دارد.

شخصا الان بيشتر در يک فضاي انتظار و اميد دارم مسائل را رصد مي کنم و انشاالله آنچه که گفته شده، نياز و انتظار است را شاهد تحققش باشيم. بحث هاي اقتصادي از نظر من در جاي خودش قابل توجه است، آيا شرايط اقتصادي کشور ما به گونه اي است که بتوان با سرعت پاسخ انتظارات مردم را داد؟ به نظر من اين هم جاي تأمل دارد به هر حال آن هايي که از شرايط کشور و مسائل اقتصادي کشور اطلاع دارند مي دانند که شرايط اقتصادي ما خوب نيست، جدا از بحث تحريم ها که در جاي خودش مطرح است. اما واقعيت اين است که متاسفانه شرايط اقتصادي به گونه اي است که منابع چنداني در اختيار دولت نيست، يک دولتي که دارد مستقر مي شود و با حجم انبوهي از بدهي هاي ناشي از دولت هاي گذشته مواجه است  اين حرف اخير آقاي همتي که از بابت چاپ پول اظهار نگراني کرده است،حرف ساده اي نيست! چراکه کسي اين حرف را مطرح کرده است که در واقع کُد داده، اطلاعات نداده است، کساني که آگاهي دارند مي دانند اين حرف آقاي همتي ناظر بر اين مقطع نيست، حرف هاي آقاي همتي ناظر بر سياستي که در دولت يازدهم و دوازدهم اجرايي شد، است که کشور را با حجم بالايي از بدهي، تورم، رکود و نابساماني هاي فراوان اقتصادي مواجه کرد.

بنابراين يکي از راهکارهاي حل مشکلات اجتماعي ما و افزايش ارادتمندي مردم در گرو رفع مشکلات اقتصادي است. به عنوان مثال سيمان کيلويي ۱۱۰ هزار تومان شده است با اين ساخت و سازي که دولت مي خواهد انجام دهد مثل وعده  يک ميليون واحد مسکوني در سال، با اين وضعيت آيا واقعا شدني است يا خير؟  به نظر من بايد به مشکلات اقتصادي هم نگاه کنيم.

از همه اين ها مصيبت بارتر از نظر من مصيبتي است که ما در نظام اداري با آن مواجه هستيم يعني واقعا نظام اداري و اجرايي ما از مرز بحران عبور کرده است يعني محال است که به يک دستگاه اداري و اجرايي رجوع کرد و امور طبق روال قانوني و اداري طي شود، فرقي هم نمي کند در شهرداري ها هم همين مصيبت است، در دستگاه هاي اجرايي آب، برق، گاز هم همينطور، يعني به هر اداره و به هر بخشي از ساختار اداري کشور مراجعه کنيم فقط شاهد مانع تراشي، کارشکني و عدم انجام وظايف قانوني که براي آنها تعريف شده است هستيم و اين بسيار مشکل زا است و همه چيز را پيچيده تر مي کند و اين هم جاي کار دارد.

از يکدست شدن حاکميت بايد استقبال کنيم اگر...

واقعا براي حل و فصل نظام اداري چه کار مي خواهند انجام دهند؟  اينکه حتما گلوگاه هاي سواستفاده‌ها بايد بسته شود و حتما با غارتگران بيت المال اموال عمومي برخورد شود  بسيار خوب است اما در کنار اينها، اين يک مسئله است. اگر بگوييم صد مسئله داريم اين تنها يکي از مسائل است و ما ۹۹ مسئله ديگر داريم که حل و فصل آنها در گرو اصلاح قوانين، وضع قوانين خوب، اصلاح ساختار اداري انتصاب مديران سلامت، کارآمد و موفق و بسياري از اين عوامل است.

از نظر بنده اگر اينها را در کنار هم که قرار دهيد ما اميدوار هستيم و انتظار داريم که انشاالله اين تعبير يکدستي را در عمل شاهد باشيم يعني اگر نتيجه يکدست شدن مديريت اداره جامعه، برون رفت کشور از مشکلات و افزايش رضايتمندي مردم باشد به نظر من ما بايد استقبال کنيم. تجربه نشان داده است در دوره دولت يازدهم و دوازدهم اين اتفاق افتاده است، مگر  در دولت يازدهم و دوازدهم  اين اتفاق رخ نداد؟ مگر مجلس و مديريت شهري همه يکدست و يکپارچه نشد؟ چه اتفاقي افتاد؟

تمام تلاش عوامل نفوذي در ساختار اجرايي کشور ايجاد نارضايتي در مردم است

*در دوره قبل هم ما داشتيم، از دوره احمدي نژاد...

بله. مي خواهم بگويم اين يکدست بودن چندان تاثيري در حل مسائل ما ندارد و ما بايد مسائل بالاتر و کلان تر از اين را ببينيم، اين‌ها نسبت به مسائل اصلي ما مسائل فرعي هستند و در واقع اينها معلول از علت است، اينکه آيا اگر دولت يکدست شود مثلا با مجلس، قوه قضاييه و قواي ديگر مشکلات حل مي شود؟ خير!

مشکل اينجا نيست بلکه مشکل  اين است که نظام ناکارآمد اداري و نفوذي که در ساختار اجرايي کشور رخ داده و عوامل نفوذي که در کشور و در ساختار اداري، قوه قضايي، قوه مجريه و قوه مقننه و در تمامي بخش‌ها متاسفانه هستند، تمام تلاششان ايجاد نارضايتي در مردم است. مشابه مسئله خوزستان و همين حواشي که در بعضي ديگر از شهرها  ما شاهد آن بوديم، اينها حواشي است بنابراين نمي‌دانم بايد چه کرد.

نبايد مسائل سياسي را دوقطبي کنيم

* در اين فضا دولت آينده مي خواهد با مخالفان و منتقدانش چگونه برخورد کند؟ يعني اصلاح طلبان و جريانات سياسي مختلف.

من شخصيت آقاي رئيسي را در مناظره ها چه در دوره انتخابات سال ۹۶ و چه در مناظرات اين دور ، همه پيش بيني ها اين بود که ايشان انتخاب مي شود و به نوعي يک پيش بيني عمومي در جامعه بود که اين بار آقاي رئيسي رئيس جمهور مي شود ولي با اين حال که ايشان از يک چنين پشتوانه و اعتماد به نفسي برخوردار بودند که شرايط براي انتخابشان راحت است و مشکل چنداني ندارند ولي رفتار اخلاق مدارانه و صبورانه ايشان و عدم مقابله با رفتارها و برخوردهاي بعضا سخيفي که بعضي از افراد با ايشان داشتند نشان داد که ايشان از نظر شخصيتي، کسي نيست که به دنبال برخورد با مخالفين و حذف مخالفين باشد.

تصور من اين است که شايد يکي از ويژگي هاي اين دوره و شايد يکي از برکات انتخاب آقاي رئيسي اين باشد که انشالله ايشان مسير تعامل و وفاق و همگرايي و تعامل بين گروه هاي سياسي و جريانهاي گوناگون سياسي و شخصيتها را ايجاد کند و در يک پارچگي اجتماعي و ملي ما بيشتر قدم بردارد که امروز کشور ما به يک پارچگي ملي و اجتماعي بيشتر از گذشته نياز دارد و ما نبايد با دو قطبي کردن مسائل سياسي و کشاندن آن به عرصه هاي اجتماعي و اقتصادي کاري کنيم که در جهت پاسخگويي به انتظارات مردم مانع تراشي شود.

رئيسي اهل بده بستان نيست

*با توجه به برخي از هشدارها در مورد برخي از تندروي ها و يا حضور تندروهايي که در کابينه مطرح مي شود، آيا آقاي رئيسي اهل باج دادن به تندروها و زير فشار رفتن در خصوص چينش کابينه هستند يا خير؟

من تاکنون چنين فضايي را نديده ام. طبق رصدهايي که انجام مي‌دهم من فشار و تقاضاي افراطي ها و تندروها و جريانهاي اين چنيني از آقاي رئيسي را نديده ام. آقاي رئيسي از ابتدا که پا به عرصه انتخابات گذاشتند خوشبختانه به يک نوعي ورود پيدا کردند که ضمن اينکه به صورت ملي همه را براي مشارکت در انتخابات دعوت و فعال کردند اما با هيچ جريان سياسي و تشکيلاتي ، به اين مفهوم که بيايند و براي ايشان کار کنند و بده و بستاني داشته باشند، به اين مفهوم هيچ تعاملي نکردند.

حتي ما ديديم  که بعد از چند روز از انتخابات، ايشان پايان کار تمام ستادهاي استاني را اعلام کردند که اين مسئله بسيار مهم بود. اگر به خاطر داشته باشيد هنوز مسؤل ستادهاي انتخاباتي دولتهاي يازدهم و دوازدهم به نوعي اداره کننده استان هستند نه استاندار؛ ولي آقاي رئيسي چنين اجازه‌اي را ندادند. اينکه  چهار نفر  افراد تندرو هم باشند اشکالي ندارد ولي من اطراف ايشان، فرد تندرويي نمي بينم.

*جريانات تندرويي مثل جريان پايداري ....

خير من اصلا چنين نمي بينم. رسانه هاي ما از جمله دامن زنندگان به اين فضا و قطب بندي هاي هستند و از نظر خودشان فکر مي کنند کار خوبي مي کنند. الان چه جريان و افرادي در اطراف آقاي رئيسي هستند که ايجاد نگراني کند يا تندرو هستند و دنبال حاکم شدن هستند؟

جليلي تندرو نيست

*حضور چهره‌هايي منتسب به جبهه پايداري از جمله آقاي جليلي و... 

آقاي جليلي فرد تندرويي نيست. ما بايد تا حدودي در قضاوت‌هايمان منصف باشيم. آقاي جليلي فرد تندرويي نيست. ما ابتدا تندروي را تعريف کنيم، به چه کسي تندرو مي گوييم؟ ما بايد بدانيم شاخص هاي تندروي چيست و بر اساس شاخصها ، افراد را تطبيق دهيم تا ببينيم چه کسي تندرو است. من چنين فضايي را نمي‌بينم.

بحث و اظهارنظر در مورد طرح فضاي مجازي را بايد به فال نيک بگيريم

* مثلا اتفاقي که الان در مجلس در ارتباط با بحث فضاي مجازي رخ مي‌دهد از نگاه شما، اين مصداق نگاه تندروي نيست نماينده‌هاي سيستان و بلوچستان اين بحث را مطرح مي‌کنند که ما آب و برق نداريم اما مجلس در حال حاضر بحث فضاي مجازي را دنبال مي کند يا بحث معيشت مردم که به گفته شما هم بحث مهمي است....

من معتقد به اين هستم فضاي مجلس. متعلق به همين بحث‌ها است. بالاخره يک جايي بايد اين حرف و حديث‌ها مطرح شود، چرا ما انقدر دنبال يک فضاي بسته هستيم؟ ما خودمان به سمت بسته بودن جامعه مي‌رويم، ما بايد اجازه دهيم تا مجلس حرفهايش را بزند و کنشگران پاسخ دهند و فعالان اجتماعي، فرهنگي و سياسي هم واکنش نشان دهند همانگونه که الان نسبت به اين مساله واکنش نشان مي دهند و اين بسيار بهتر است.

اگر ما اين فضا را نداشته باشيم بايد نگران باشيم ولي الان که در مجلس دارند در مورد فلان طرح گفت و گو مي کنند و يک عده مخالف و يک عده موافق هستند و جامعه اجتماعي و فرهنگي و سياسي هم نسبت به اين مساله واکنش نشان مي دهد. اين را بايد به فال نيک بگيرم و به نظر من اين يک اتفاق خوبي است.

نتيجه بررسي طرح فضاي مجازي در مجلس به نفع مردم و جامعه است 

*نتيجه اش چطور؟ مهم نيست؟

ترديد نکنيد نتيجه اش اين است که اتفاقي غير از آن اتفاقي که به نفع جامعه و مردم است رخ نخواهد داد. اينکه يک نفر مي آيد و مي گويد ما مي خواهيم فضاي مجازي را ببنديم و فلان کنيم  و ما آن را به سياستهاي نظام تعميم دهد خطا است. او يک نماينده است که ديدگاه هايش را بيان مي کند. زماني که يک قانون به شوراي نگهبان برود و از آنجا رد شود و مجمع تشخيص مصلحت نظام روي آن نظري نداشته باشد، آن وقت بايد بگوييم که اين قانون خوب است يا بد است.

ما بايد در ارتباط با اظهارات اجازه دهيم کنشگران سياسي-اجتماعي پيرامون موضوع اظهارنظر کنند و مخالفان و موافقان، نظراتشان را ارائه بدهند تا يک کار کارشناسي خوبي انجام شود چون هيچ کس دلش نمي خواهد اين فضاي هرج و مرج مجازي در جامعه باقي بماند و هيچ کجاي دنيا اجازه نمي دهد که اين فضا باشد ولي در کشور ما اينگونه است که يا مي خواهيم آن را ببنديم يا آنقدر هرج و مرج است که هرکس هر طور بخواهد به فضاي مجازي دسترسي دارد.

اگر به دنيا و به اروپا نگاه کنيد مي بينيد که در آنجا هم دسترسي به فضاي مجازي را تعريف کرده اند و اينطور نيست که هرکس هر طور بخواهد دسترسي داشته باشد ولي زماني که در جامعه ما مطرح مي شود غوغا مي شود. من معتقدم متاسفانه ما هزينه فضاسازي هايي که بعضا خودي ها ايجاد مي کنند را پرداخت مي کنيم. مشکل امروز کشور ما چيست؟ رسانه‌ها بايد اين مشکل را پيدا کنند و راهکار ارائه دهند به نظر من مشکل امروز کشور همبستگي اجتماعي، ملي ، رفع مشکلات معيشتي،اقتصادي و اشتغال مردم است. رسانه ها و کنش گران هم بايد بگويند اولويتهاي ما اينها است، اگر اينها قانون مي خواهند بايد به مجلس بگوييم چرا قانون آن را وضع نمي کند اما اگر مجلس يک روال عادي دارد و يک مسير خوبي را طي مي کند به نظر من نبايد واکنش تند نشان داد.

دولت سايه هيچ وقت در کشور ما جواب نداده است

*به نظر شما بحث دولت سايه که بارها مطرح مي شود مي تواند اساسا براي دولت آقاي رئيسي خطري ايجاد کند يا خير؟

دولت سايه هيچ وقت در کشور ما جواب نداده است. اين هم از همان عناوين و ادبيات‌هايي است که ما به کار مي بريم.

احزاب بايد دولت در سايه باشند

*آقاي جليلي مي گويد من دولت سايه هستم.

تعريف دولت در سايه چيست؟ دولت در سايه اگر به اين معنا باشد که جمعي از متخصصين، کنش گران و فعالان در عرصه هاي مختلف اقتصادي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي دور هم جمع شوند و يک تشکيلاتي به نام حزب و يک جمعيت داشته باشند و در اين موضوعات فعاليت کنند کار بسيار خوبي است و همه دنيا بايد آن را داشته باشند. مشکل ما اين است که کشور به احزاب بها نمي دهد، احزاب در تمام دنيا، دولتهاي در سايه هستند و  دولت مستقر را رصد مي کنند و بر اساس شرايطي که در جامعه است برنامه ريزي مي کنند که اگر به قدرت رسيدند چه کار کنند و اين هيچ اشکالي ندارد.

مديران بايد با موتور و اسنپ و تاکسي و مترو و اتوبوس تردد کنند

*الان بحث شخص است نه حزب، يعني بحث اين است که الان شخصي مثل آقاي جليلي ادعاي دولت سايه را دارد.

ما اصلا در کشور حزب نداريم. چه اشکالي دارد که احزاب فعال شوند و دولت در سايه شوند و تلاش کنند تا به قدرت برسند و برنامه ريزي‌شان اين باشد که کشور را اداره کنند. حالا فرقي نمي کند که آقاي جليلي باشد يا به تعبيري، حسن باشد يا حسين باشد. فقط مهم اين است که افراد بي هويت و  آنهايي که مي خواهند کشور را به دست بيگانگان بدهند و مردم را قبول ندارند و از پشت شيشه ماشينشان مردم را قضاوت مي کنند نباشند، بلکه مديراني باشند که در کشور و در بين مردم زندگي مي کنند و با موتور و اسنپ و تاکسي و مترو و اتوبوس تردد مي کنند، ما اينها را روي چشمانمان مي گذاريم.

چرا وزير حتما بايد با بنز رفت و آمد کند؟

ما رئيس جمهور و وزيري مي خواهيم که در بين مردم زندگي کند، يکي از بزرگترين جفاهايي که در حق انقلاب و اسلام و کشور و ملت شده، همين مسئله بود که ما با يک فضاي بعضا تقدس ايجاد کردن براي عده اي، ديوار ايجاد کرديم. اگر فلاني وزير است، وزير باشد ولي با موتورش رفت و آمد کند.

چه کسي گفته که بايد با بنز رفت و آمد کند؟ وزير نوکر مردم است، رئيس جمهور، نوکر مردم است، بنده به عنوان يک شهروند بالاتر از مقام و شان نوکري براي دولت قائل نيستم. ما مردم دائما خودمان را کوچک مي کنيم و آنها را بزرگ کرده ايم. اگر مردم آنها را تحويل نگيرند و به آنها بها ندهند آنها مجبور مي شوند مثل مردم زندگي کنند.

رئيسي رئيس جمهوري است که با مردم زندگي مي کند

*مثلا دولتمردان و رئيس دولت را به مترو آورد و ...

بله. رئيسي رئيس جمهوري است که با مردم زندگي مي کند. ابتدا بايد هدف گذاري کرد و در آن مسير حرکت کرد. اگر هدف گذاري‌مان اين باشد که دولتمردان را کف جامعه بياوريم حتما اين گونه مي‌شود.

وزير ما بهترين لباس را بپوشد و بيايد با مردم حرف بزند

*البته گاها برخي رفتارهاي مردم پسند تعبير به رفتارهاي پوپوليستي مي شود، يعني مرزي مشخص نمي شود. 

من روش پوپوليستي را قبول ندارم چون جز جفا کردن به مردم چيز ديگري درون آن رفتار نبوده و نيست. عقلانيت اين است که وزير ما بهترين لباس را بپوشد و بهترين عطر و ادکلن را بزند،شيک پوش باشد و  به سادگي به خيابانها بيايد و با مردم حرف بزند.