ویژه های کیهان / استدلال قوی ایران درباره تعداد سانتریفیوژها
کيهان
بروزرسانی
کيهان / وزير خارجه فرانسه اذعان کرد يک قلم اختلاف ايران و غرب در مذاکرات هستهاي، تفاوت ميان چندصد سانتريفيوژ يا چند صد هزار سانتريفيوژ است.
لوران فابيوس، گفت اختلاف اساسي با ايران بر سر تعداد سانتريفيوژ است و در حالي که گروه 5+1 ميگويد ايران ميتواند چند صد سانتريفيوژ داشته باشد، تهران خواستار صدها هزار سانتريفيوژ است.
فابيوس در گفتوگو با راديو «فرانس انتر» مدعي شد فقط به خاطر ساخت بمب اتمي است که اين کشور نياز به صدها هزار سانتريفيوژ دارد.
اين ادعاي گزاف در حالي است که ايران تنها براي تامين سوخت نيروگاه بوشهر به بيش از 50 هزار سانتريفيوژ نياز دارد.
فرانسويها با وجود سهامداري ايران در کارخانه بوروديف، سهم ايران از اورانيوم غنيشده در اين کارخانه را نپرداختهاند. در ماجراي سوخت 20 درصد راکتور تهران نيز غرب حاضر نشد ولو با قيمت گرانتر از بازار، اين سوخت را به ايران بفروشد و بنابراين بياعتمادي کشورمان به غرب، استدلالهايي کاملا محکم دارد.
در همين حال اسکات لوکاس استاد ستاد مطالعات آمريکا در دانشگاه بيرمنگام در مصاحبه با راديو فردا گفت: «ايران نميخواهد براي تهيه سوخت نيروگاههاي اتمياش و اورانيوم 5 درصد غنيشده به نيروي خارجي احتياج داشته باشد. غرب و خصوصا فرانسه ميگويند که روسيه ميتواند اين سوخت را تا سال 2021 تامين کند. اما به نظر من، ايران به روسيه اعتماد ندارد و دليل آن قراردادهاي پيشين درباره بوشهر و يا قراردادهاي نظامي است و اگر اين اعتماد وجود نداشته باشد، يعني اين که ايران به تعداد قابل توجهي سانتريفيوژ نياز دارد.»
مارک فيتزپاتريک کارشناس بينالمللي نيز گفته است: «اگر غرب بخواهد در مقابل تعداد سانتريفيوژها، به بازرسيهاي بيشتر از برنامه هستهاي ايران برسد، يکي از راههاي پيشبرد و دسترسي به يک توافق است. اين بدين معناست که ايران بتواند سانتريفيوژهاي بيشتري را فعال نگه دارد، و در مقابل بپذيرد که جامعه بينالملل توانايي بيشتري براي بازرسي داشته باشد.»
همزمان باربارا استبين عضو ارشد شوراي آتلانتيک در مصاحبه با شبکه دولتي بيبيسي گفت: يک سري مذاکرات سخت در ژنو پيش رو هم هست. مشکل اصلي اين است که فکر ميکنم ايران ميخواهد ظرفيت خيلي بزرگي براي غنيسازي اورانيوم نگه دارد.
استبين افزود: آمريکا و غرب ميخواهند که ايران خيلي ظرفيت محدودي داشته باشد.
وي اظهار داشت: ايران همچنين ميخواهد ببيند که چه جور تحريمهايي لغو خواهد شد در صورتي که توافق بکنند و ميخواهد اين تحريمها خيلي سريع به نتيجه برسد.
وي افزود: آمريکاييها ميخواهند تا آنجا که ميتوانند ظرفيت غنيسازي ايران را محدود نگه دارند.
از سوي ديگر کريستين ساينس مانيتور در تحليلي خاطرنشان کرد: يکي از موضوعات کليدي در مذاکرات اخير که بايد بين دو طرف حل شود تعداد سانتريفيوژهايي است که پس از توافق نهايي ميتوانند در ايران فعاليت داشته باشند. همچنين ميزان اورانيوم غني شده توليدي از اين سانتريفيوژها نيز موضوعي براي بحث است. يک نگراني عمده ديگر براي قدرتهاي غربي خواستي است که ايران در جريان چهارمين دور از مذاکرات هستهاي در وين مطرح کرد و آن توليد اورانيوم غنيشده به منظور تامين سوخت براي راکتور بوشهر بود.
اين روزنامه افزود: يک مسئله ديگر نيز مدت زمان اجراي توافق هستهاي نهايي است. ايران ميخواهد اين توافق را در بازه زماني کوتاهتر اجرا کند که احتمالا سه سال است اما آمريکا و متحدانش ميخواهند اين قرارداد در زماني طولانيتر اجرا شود که به طور حتم بيش از 5 سال خواهد بود.
يادآور ميشود عباس عراقچي معاون وزير خارجه کشورمان در پايان 11 ساعت مذاکره با طرف آمريکايي در ژنو اعلام کرد اختلافات هنوز به قوت خود باقي است.