نماینده اسبق مجلس: خدا به لاریجانی رحم کرد که تأییدصلاحیت نشد

نامه نيوز/ احمد بخشايش اردستاني گفت: هميشه در هر جرياني طيف راديکال رهبري ميکند و وقتي اصلاحطلبان پيرامون اعتداليها جمع ميشوند که راديکالها امکان عملي براي حضور در صحنه سياست را نداشته باشند.
سال 92 بود که يک اتفاق مهم سياسي رقم خورد؛ همراهي يا به تعبيري ائتلاف اصلاحطلبان با بخشهايي از اصولگرايان. اين اتفاق در سال 94 و در جريان انتخابات مجلس دهم نيز رقم خورد و ليست ائتلافي «اميد» ماحصل چنين تصميمي بود. نتيجه اين استراتژي سياسي به وجود آمدن طيفي از سياسيون با عنوان «اعتداليها» بود که تا آخر دولت دولت روحاني هم ادامه داشت. اما بعد از شکست اصلاحطلبان در انتخابات رياستجمهوري 1400 آيا هنوز ميتوان از حيات اين طيف سياسي سخن گفت و اگر پاسخ منفي است، آيا در آينده اميدي به احياي آن و همراهي دوباره اصلاحطلبان و اعتداليها وجود دارد؟
احمد بخشايش اردستاني درباره اين موضوع به «نامهنيوز» گفت: «اگر از منظر گفتماني به موضوع نگاه کنيم، ميبينيم که فضاي سياسي ايران همواره دوقطبي است؛ مثلا اصلاحطلب و اصولگرا يا برجاميها و ضدبرجاميها که چنين حالتي بيشتر در جوامع ايدئولوژيک به وجود ميآيد. حالا براي هريک از اين قطبها پيشرانهايي ايجاد ميشوند. گاهي پيشران اصلاحطلبان، اعتداليون ميشوند و گاهي پيشران اصولگرايان، پايداري ميشود».
او ادامه داد: «اين پيشرانها در مقاطعي به وجود ميآيند، مدتي عمر ميکنند و از بين ميروند يا در قالبي ديگر به ادامه حيات ميپردازند و هميشه اينطور نيست که يک پيشران تا هميشه باقي بماند».
اين فعال سياسي بيان کرد: «در حال حاضر نيمي از جامعه به دولت آقاي رئيسي اميد بستهاند و نيم ديگر به طور کلي نااميد هستند. اگر دولت آقاي رئيسي بتواند امور را سامان دهد، آن نيمِ نااميد همراه او ميشوند. آن بخشي از جامعه که هنوز در کليت نااميد هستند و به نظر من خدا به آقاي لاريجاني رحم کرد که تأييدصلاحيت نشد زيرا اگر ميخواست گفتمان اصلاحطلبي را نمايندگي کند، حتما با اقبال عمومي روبهرو نميشد و رأي نميآورد. حالا در اين شرايط اگر توسط هر دولتي فارغ از اصولگرا و اصلاحطلببودن بتواند اميد را احياء کند و اميد بهطور کلي به جمهوري اسلامي بازآفريني شود، آنوقت پيشرانها فرصت خواهند داشت که دوباره ظهور کنند؛ خواه پيشرانهاي جديد دو جناح اصولگرا و اصلاحطلب».
او درباره اينکه آيا «اعتدال» بازهم ميتواند در جريان اصلاحطلبي ظهور کند، تصريح کرد: «اعتدال يک پيشران است و فرع بر جريان اصلياش يعني اصلاحطلبي است. حالا ممکن است دوباره ظهور کند به شرط آنکه اعتماد بين مردم و سيستم احياء شود. در آن صورت ممکن است بازهم بازيهاي گفتماني آغاز شود. از سوي ديگر اگر دولت اصولگراي آقاي رئيسي نتواند به وعدههايي که داده است عمل کند، اين امکان وجود دارد در صورتي که مردم از همهچيز عبور نکرده باشند، بازهم به اصلاحطلبان و به پيشران آنها يعني اعتداليها رجوع کنند. مثلا ديديم که به خصوص در اواخر دولت دوم آقاي احمدينژاد وضعيت اقتصادي به شدت نابسمان بود؛ مردم به اصلاحطلبان رجوع کردند و در نهايت دولت آقاي روحاني ديديم که مردم در انتخابات 1400 کلي رأي به احمدينژاد دادند که در آراء باطله محاسبه شد. اين يعني مردم وقتي از جريان مستقر نااميد شوند، به سمت جريان رقيب ميروند».
بخشايش اردستاني در پايان در خصوص اينکه ممکن است در آينده اعتداليها در جريان اصلاحات محوريت اصلي را داشته باشند يا نيروهاي راديکال، گفت: «هميشه در هر جرياني طيف راديکال رهبري ميکند و وقتي اصلاحطلبان پيرامون اعتداليها جمع ميشوند که راديکالها امکان عملي براي حضور در صحنه سياست را نداشته باشند. در واقع اعتدال از سر ناچاري در اصلاحات به وجود ميآيد و آنها در شرايطي که نميتوانند در انتخابات نامزد راديکال خود را داشته باشند، براي حضور در قدرت، راضي به اعتداليها ميشوند».