حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان: مذاکره نیاز 1+5 است، نه ما

کيهان/ ستون سر مقاله امروز روزنامه کيهان،به و اکاوي آنچه در مذاکره قزاقستان مي گذرد با مقاله از حسين شريعتمداري و عنوان "سبقت از سايه!" اختصاص يافت. در بخشي از اين سرمقاله آمده است: مذاکره نياز 1+5 است، نه ما. * سبقت از سايه! «لاپلاس» مي گفت؛ «اگر کسي در کوير، پشت به خورشيد بدود، همواره سايه خود را پيش روي خويش خواهد داشت و نبايد تصور کند که با افزودن به سرعت خود مي تواند از سايه خويش جلو زده و پيشي بگيرد. چرا که طبيعت پشت به خورشيد دويدن، پيش روي داشتن سايه خويش است و اين حالت تنها با تغيير مسير حرکت، تغيير مي يابد و نه با افزودن يا کاستن از سرعت». ديروز، دور اول و دوم مذاکرات تيم هسته اي کشورمان با گروه 1+5 در آلماتي پايتخت قزاقستان خاتمه يافت و اگرچه دور پاياني مذاکرات به امروز موکول شده است ولي همان گونه که قابل پيش بيني بود و امروزه شواهد و قرائن موجود نيز حکايت از آن دارند، از هم اکنون با جرأت مي توان گفت که مذاکرات قزاقستان نيز مانند ساير مذاکرات و نشست هاي ده سال گذشته، بدون کمترين پيشرفت و نتيجه اي خاتمه مي يابد. نه اين که، چنته تيم هسته اي کشورمان از اسناد فني و حقوقي براي اثبات صلح آميز بودن فعاليت هسته اي ايران خالي باشد و يا اينکه در هوشمندي آنها بتوان کمترين ترديدي داشت، بلکه به اين علت که ما و حريف در چالش پيش روي دو هدف جداگانه را دنبال مي کنيم. ما در پي اثبات صلح آميز بودن برنامه هسته اي خود هستيم و براي آن دليل مي آوريم و سند ارائه مي کنيم. اما طرف مقابل از سلامت فعاليت هسته اي کشورمان اطمينان دارد و چالش هسته اي را با اهداف ديگري دنبال مي کند. از اين روي تلاش بي وقفه تيم هسته اي کشورمان اگرچه درخور تقدير است ولي مادام که در بستر و چارچوب کنوني دنبال مي شود، دقيقاً شبيه تلاش شخص مورد اشاره در تمثيل لاپلاس است که براي سبقت گرفتن از سايه خويش بر سرعت خود مي افزود! و حال آن که بايد مسير حرکت را تغيير مي داد. روز شنبه همين هفته- 5/12/91- طي يادداشتي با عنوان «نقطه پايان کجاست؟!» اسناد و شواهدي ارائه کرديم که نشان مي داد آمريکا و متحدانش نه فقط در پي پايان دادن به چالش هسته اي با ايران اسلامي نيستند، بلکه اصرار دارند اين پرونده همچنان باز و خاتمه نيافته باقي بماند. چرا که حريف از صلح آميز بودن فعاليت هسته اي ايران اطمينان کامل دارد و از مناقشه هسته اي به عنوان بهانه اي براي تحريم ها و از تحريم ها به عنوان يک اهرم براي دو هدف پلکاني و رسما اعلام شده «تغيير رفتار» و «تغيير ساختار» جمهوري اسلامي ايران استفاده مي کند، بنابراين چنانچه چالش هسته اي به نقطه پايان برسد و آمريکا و متحدانش واقعيت صلح آميز بودن فعاليت هسته اي کشورمان را بپذيرند اولاً؛ به قول «ديويد فروم»، بهانه اي براي ادامه تحريم ها نخواهند داشت، ثانياً؛ به گفته «جرج فريدمن»، الگوي ديگري از پيروزي برخاسته از مقاومت و ايستادگي ايران اسلامي به دنياي برانگيخته کنوني و مخصوصاً جهان اسلام، پمپاژ خواهد شد. الگويي که براي غرب به يک کابوس وحشتناک شبيه است و بار ديگر به قول حکيمانه حضرت آقا؛ به ملت هاي مسلمان منطقه و فرامنطقه نشان مي دهد ميوه مقاومت در مقابل باج خواهي مستکبران، پيروزي است. نکته اي که برژينسکي در شوراي راهبردي آتلانتيک- دسامبر 2011 در واشنگتن- از آن با عنوان اصلي ترين اهرم در دست ايران ياد مي کند. اگر بپذيريم که آمريکا و متحدانش به دلايل پيش گفته- و آنچه در يادداشت روز شنبه کيهان آمده است- در پي پايان دادن به چالش هسته اي نيستند، ادامه مذاکرات غير از اتلاف وقت نتيجه ديگري به دنبال نخواهد داشت و چنانچه مذاکرات را با اين هدف تعريف شده ادامه مي دهيم که اولا؛ به افکار عمومي جهانيان درباره صلح آميز بودن فعاليت هسته اي کشورمان اطمينان بدهيم و ثانيا؛ با توقف مذاکرات، زمينه توهم پراکني حريف را فراهم نياوريم، بايد فاکتورهاي جديدي را به عرصه مذاکرات وارد کنيم. فاکتورهايي که ورود آن به ميدان مذاکرات، شليک به پاشنه آشيل حريف خواهد بود و مي تواند بستر و چارچوب مذاکرات را به نفع جمهوري اسلامي ايران تغيير دهد. از جمله اين فاکتورها، پيشنهاد علني شدن مذاکرات با حضور رسانه ها و انتشار همزمان متن مذاکرات است که همراه با دو پيشنهاد ديگر- دعوت از نمايندگان چند کشور بي طرف و يا شخصيت هاي بين المللي و تدوين چارچوب مذاکره (MODALITY)- در يادداشت روز شنبه کيهان آمده بود. اين پيشنهادات بلافاصله با واکنش رسانه ها و مقامات رسمي حريف روبرو شد و نگراني آشکار آنان را در پي داشت. «آلن اير» سخنگوي وزارت خارجه آمريکا که به زبان فارسي نيز تسلط دارد، در مصاحبه اي که شتاب زده به نظر مي رسيد گفت «نمي توان با حضور رسانه ها مذاکره کرد.» و خبرگزاري فرانسه به نقل از جو بايدن، معاون رئيس جمهور آمريکا نوشت که وي در ديدار با فرانسوا اولاند، رئيس جمهور فرانسه در پاريس ضمن تاکيد بر ضرورت غيرعلني بودن مذاکرات 1+5 به وي اطمينان داده است که آمريکا هيچگونه مذاکره محرمانه اي با ايران ندارد. شبکه بي بي سي، پيشنهاد علني بودن مذاکرات را ناممکن! توصيف کرد و... اکنون به نمونه اي از تازه ترين مباحث مطرح شده ميان تيم مذاکره کننده کشورمان با نمايندگان 1+5 آنهم فقط درباره غني سازي 20 درصدي که بخشي از مذاکرات است نگاه کنيد؛ 1+5 مي گويد، ما نسبت به غني سازي 20 درصدي ايران نگران هستيم و بايد تضمين هاي محکم و اطمينان آوري داشته باشيم که اين اقدام مقدمه غني سازي 90 درصدي و نهايتا توليد سلاح هسته اي نيست! اين ادعا در حالي مطرح مي شود که؛ 1- ايران، پيش از اين نياز خود را به اورانيوم 20 درصد غني شده براي رآکتور تهران و توليد راديوايزوتوپ هاي مورد نياز بيماران خاص اعلام کرده و خواستار دريافت آن شده بود ولي طرف مقابل به عنوان تنبيه- توجه کنيد که به عنوان تنبيه- و با اطمينان از اين که جمهوري اسلامي توان غني سازي اورانيوم 20 درصدي را ندارد، اين درخواست را رد کرده بود. 2- وقتي متخصصان هسته اي کشورمان براي تامين سوخت رآکتور تهران و توليد راديو ايزوتوپ هاي مورد نياز بيماران خاص- نزديک به يک ميليون نفر- اقدام به توليد اورانيوم 20 درصد غني شده کردند، آمريکا و متحدانش خواستار توقف اين فرايند شدند و پيشنهاد کردند که ايران تمامي اورانيوم 20 درصدي خود را در يک کشور ثالث به 1+5 تحويل بدهد. سخن ما اين بود که آيا در قبال توقف توليد اورانيوم 20 درصدي، سوخت مورد نياز رآکتور تهران را در اختيارمان مي گذاريد؟ پاسخ از آن هنگام تاکنون منفي بوده است. 3- روز 16 مهرماه سال جاري- 8 اکتبر 2012- خبرگزاري آمريکايي آسوشيتدپرس به نقل از کارشناسان هسته اي سازمان ملل گزارش داد که ايران بيش از يک سوم اورانيوم غني شده خود با غلظت 20 درصد را براي استفاده در رآکتور تهران به پودر تبديل کرده است و از آنجا که پودر اکسيد اورانيوم- U308- قابليت بازگشت به اورانيوم 20 درصدي را ندارد، اين اقدام ايران نشان مي دهد که اورانيوم 20 درصدي را براي استفاده در رآکتور تهران و به منظور توليد راديوايزوتوپ ها نياز داشته است. آژانس و گروه 1+5 به اين نشانه نيز توجهي نکرده و کماکان بر ترديد خود مبني بر اين که غني سازي 20 درصدي، مقدمه غني سازي 90 درصدي و نهايتا توليد بمب هسته اي است اصرار ورزيدند! 4- در همين حال يکي از حقوقدانان آمريکايي ادعاي 1+5 را زير سؤال کشيده و استدلال کرد که مفاد NPT و اساسنامه اين پيمان، درصد مشخصي براي غني سازي اورانيوم تعيين نکرده بلکه انحراف از مسير بهره گيري صلح آميز- DIVERSION- را ممنوع کرده است و براي اطمينان از صلح آميز بودن فعاليت هسته اي نيز ساز و کار بازرسي هاي آژانس پيش بيني شده است. اين حقوقدان به مثال درخور توجهي اشاره کرده و گفته بود؛ روي صفحه سرعت سنج تمامي خودروها، قابليت سرعت 220کيلومتر و يا بيشتر ثبت شده ولي در بسياري از بزرگراه هاي آمريکا و اروپا سرعت بيش از 110 کيلومتر ممنوع است و پرسيده بود، آيا با استناد به اين که صفحه سرعت سنج اتومبيل، قابليت حرکت با سرعت 220 کيلومتر را نشان مي دهد، مي توان دارندگان و رانندگان اين خودروها را جريمه کرد و يا تنها بعد از آن که از سرعت مجاز 110 کيلومتر تجاوز کردند، مستحق توقف و جريمه هستند؟! 5- ديروز خبرگزاري آمريکايي آسوشيتدپرس به نقل از يک ديپلمات عضو هيئت نمايندگي 1+5 آورده بود؛ احتمال دارد در آلماتي پيشنهاد «بانک سوخت هسته اي» ارائه شود که در اين صورت ايران با تعطيل کردن تاسيسات فردو، توقف غني سازي 20 درصدي و تحويل اورانيوم 20 درصد غني شده مي تواند سوخت مورد نياز رآکتور تهران را از اين بانک و تحت نظارت آژانس تامين کند! اين ديپلمات توضيح نداده بود که وقتي آمريکا و متحدانش در کينه توزي با ايران اسلامي تا آنجا پيش مي روند که فروش داروهاي مورد نياز بيماران خاص را نيز تحريم مي کنند و يا علي رغم سهام 10 درصدي ايران در تاسيسات «يوروديف» اجازه بهره برداري از توليدات هسته اي آن را به جمهوري اسلامي ايران نمي دهند. ساخت نيروگاه اتمي بوشهر را که دولت آلمان طي قراردادي ملزم به اجراي آن بود متوقف مي کنند و... ايران چگونه مي تواند به تامين سوخت مورد نياز خود از بانک مورد اشاره اطمينان داشته باشد! اکنون جاي اين سؤال است که اگر مذاکرات 1+5 علني باشد و نمونه هاي ياد شده که فقط مشتي از خروارهاست منتشر شود آيا آمريکا و متحدانش فرصت و زمينه اي براي ادعاهاي پوچ و بي اساس خود خواهند داشت؟! و بالاخره، اگرچه در اين باره گفتني بسيار است ولي جان کلام آن که در عرصه بين الملل، هرکس به اندازه ميزان اقتداري که دارد سهم مي برد و نه متناسب با آنچه سر ميز مذاکرات مطرح مي کند. از اين روي ادامه مذاکرات در بستر کنوني راه به جايي نخواهد برد. بايد جهت حرکت را تغيير بدهيم تا مانند دونده مورد اشاره لاپلاس، سايه را پشت سر بگذاريم. ضمن آن که امروزه فعاليت هسته اي خود را با شتاب دنبال مي کنيم و مذاکره نياز 1+5 است، نه ما.