سیارات بیشتری می توانند میزبان حیات باشند

بيگ بنگ/ پس از کشف نظري اخترفيزيکدانان مبني بر اين که ميليون‌ها سياره‌اي که به دليل نامناسب بودن شرايط کنار گذاشته شده‌اند، دانشمندان با تحقيقي جديد نشان دادند که احتمالا سيارات بيشتري مي توانند ميزبان حيات باشند سياره‌هاي شبه زميني اولين مکان‌هايي هستند که براي زندگي کردن مورد بررسي قرار مي‌گيرند اما تعداد زيادي از اين سيارات در مدار ستاره‌هايي حرکت مي‌کنند که به کوتوله هاي نارنجي و قرمز مشهور هستند و از خورشيد کوچکترند. ستارگان کوتوله بسيار شايع هستند؛ آنها بيش از ۷۰ درصد از ستارگان جهان را تشکيل مي‌دهند و تقريبا تصور مي‌شود که هر کوتوله قرمز داراي سياره‌اي واقع در فاصله قابل سکونت و با سطح آب شبيه به زمين است. اما تا همين اواخر، سياره‌هاي هم اندازه زمين کشف شدند که به دور سياره‌هاي کوتوله مي‌چرخيدند و تصور مي‌شد که به قفل گرانشي دچار هستند. اين بدان معناست که آنها هميشه با يک طرف رو به ستاره‌ها گردش مي‌کنند، مانند ماه که هميشه يک طرف آن رو به زمين است. اين امر منجر به شکل‌گيري سياره‌اي مي‌شود که نيمي از آن بيابان سوزان و نيمي از آن پهنه‌اي از يخ است و براي زندگي کردن مناسب نيست. اما بر اساس پژوهشي که اخيرا در مجله Science Express منتشر شده، هميشه اينطور نيست. محققان به رهبري جرمي لکونت، محقق پسادکترا در موسسه کانادايي اخترفيزيک نظري دانشگاه تورنتو يک مدل آب و هوايي سه بعدي ساخته و دريافتند که يک جو نازک به سياره اجازه مي‌دهد از قفل گرانشي رها شده و در زمان حرکت در مدار ستاره، به چرخش در آيد. planetپيش از اين دانشمندان بر اين باور بودند که تنها يک جو بزرگ مي‌تواند چرخش قابل توجهي را ايجاد کند، اما به گفته لکونت، جوهاي نازک ممکن است از تاثير گردشي بيشتري برخوردار باشند زيرا آنها اجازه مي‌دهند نور بيشتري از ستاره به سطح سياره بتابد. اين گرماي خورشيدي به هدايت باد براي ايجاد يک جزر و مد جوي پرداخته که به نوبه خود اصطکاک ايجاد کرده و باعث مي‌شود اين سياره به چرخش درآيد. محققان بر اين باورند که سيارات هم اندازه زمين با شرايط جوي مشابه در واقع در زمان گردش به دور ستارگان کوتوله نارنجي و برخي از ستارگان کوتوله قرمز دارند، به دور خود نيز مي‌چرخند. ستاره‌شناسان در انتظار شواهد تجربي براي حمايت از نظريه خود هستند، اما بر اين باورند که اين امر مي‌تواند جستجوي دانشمندان را براي حيات در خارج از منظومه شمسي گسترش دهند. جزئيات بيشتر اين پژوهش در مجله Science منتشر شده است.