مکانیسم غیرقانونی ماشه؛ نقض حقوق بشر(۱)

ایرنا/ تهران- ایرنا- دشمنان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران سالیان متمادی است که برای تحقق اهداف خود در تلاش برای ایجاد موانعی برای پیشرفت ایران هستند و در این راه انرژی هسته‌ای را دستاویزی برای خود قرار داده‌اند؛ در حالی که امروزه ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﻫﺴﺘﻪای ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین ﻋﻠﻮم دﻧﯿﺎﺳﺖ و ﮐﺎرﺑﺮد ﻓﻨﺎوری هسته‌ای در زمینه‌های ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺮژی به‌عنوان دﻏﺪغه اﺻﻠﯽ ﻗﺮن ﺟﺪﯾﺪ ﻣﻄﺮح ﺷود.

حقوق بشر با پیشرفت علوم متفاوت می‌شود و دولت‌ها باید در تولید و بهربرداری از علوم جدید تمام تلاش خود را بکار بگیرند. با استفاده از علوم هسته‌ای، حق سلامت، حق بر محیط زیست سالم، حق توسعه، حق تعیین سرنوشت و حقوق دیگری تامین می‌شود، این حقوقی است که در موضوع حقوق بشر سازمان ملل دارای یک کنوانسیون و یک گزارشکر ویژه است.

---

بازار

---

دولت‌های سلطه‌گر از یک طرف هر ساله، قطعنامه‌ای علیه ایران به بهانه عدم رعایت حقوق بشر صادر می‌کنند از طرف دیگر با لطایف‌الحیلی، مانع از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به علوم جدید می‌شوند. جای بسی تاسف است از کسانی که خود را مدافع حقوق بشر می‌دانند یا شعار اصلاحات جامعه را سر می دهند ولی به راحتی از حقوق مسلم مردم شریف ایران می‌گذرند و در سخنرانی‌ها یا بیانیه‌های خود بر خلاف خواسته عموم مردم و مصالح کشور، پیشنهاد تعطیلی یا تعلیق مراکز هسته‌ای می‌دهند؛ حقوقی که خون ده‌ها دانشمند ایرانی برایش بر خاک ایران عزیز ریخته شده است.

بدون شک تا چند سال دیگر، نیروگاه‌های هسته‌ای یکی از مهم‌ترین منابع انرژی در کشورها محسوب می‌شوند. در واقع، هنگامی که استفاده از نفت به اتمام برسد، نیروگاه‌های هسته‌ای که ارزان‌تر و تمیزترین انرژی‌ هستند که انرژی را در کشور تولید می‌کنند و در کشورها رایج خواهد شد؛ بنابراین در آن زمان کشورها نیاز اساسی به تاسیسات هسته‌ای پیدا می‌کنند و به این دلیل نمی‌توان غنی‌سازی را از آن روز شروع کرد و باید از امروز شروع به تولید آن کنند؛ جا دارد ستاد حقوق بشر از زاویه حقوق بشر این اقدام غیر قانونی را پیگیری کند.

رویکرد جمهوری اسلامی ایران به انرژی هسته‌ای

با توجه به اینکه نظام ایران مبتنی بر قواعد اسلامی و الهی است، در زمینه انرژی هسته‌ای نیز جمهوری اسلامی ایران ضمن محق دانستن خود برای بهره‌برداری و دستیابی به تمام شئون انرژی هسته‌ای، طبق فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظلّه العالی) در نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح هسته‌ای و عدم اشاعه در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۹ که حرمت سلاح هسته‌ای را این‌گونه اعلام کردند: «به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتارجمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این‌گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همه‌ امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ی همگان می‌دانیم.»

فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظلّه العالی) مبنی بر حرام دانستن هرگونه استفاده غیر صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای، مُهر پایانی بر همه اتهامات کشورهایی همانند آمریکا و بعضی از کشورهای اروپایی که دارنده‌ بیشترین و مرگبارترین سلاح‌های هسته‌ای و دیگر سلاح‌های کشتار جمعی هستند، تلقی می‌گردد. این کشورها در حالی به صلح‌آمیز بودن انرژی هسته‌ای در ایران تردید وارد می‌کنند که آن‌ها و شرکای غربیشان، رژیم صهیونیستی را به سلاح‌های هسته‌ای مجهز کرده و برای این منطقه‌ حساس، تهدیدی بزرگ فراهم کرده‌اند؛ اما همین مجموعه‌ فریبکار، استفاده‌ صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را برای کشورهای مستقل برنمی‌تابند و حتی با تولید سوخت هسته‌ای برای رادیو داروها و دیگر مصارف صلح‌آمیز انسانی، با هرچه در توان دارند، ستیزه‌گری می‌کنند.

حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای

عواملی مانند رو به اتمام بودن منابع سوخت فسیلی، بی‌ثباتی در بازار نفت و گاز، افزایش بی‌سابقه تقاضا برای انرژی به دلیل نیاز و وابستگی اقتصادهای رو به رشد کشورها، افزایش قیمت نفت و از همه مهم‌تر نداشتن تصوری روشن از شرایط بازار نفت و انرژی در آینده به دلیل سیاست‌های تهاجمی و یکجانبه‌گرایانه برخی از کشورهای غربی در کانون اصلی نفت جهان یعنی خاورمیانه، موجب شده است که کشورها برای حفظ امنیت و منابع خود رقابت گسترده‌ای را برای تأمین انرژی موردنیاز خود شروع کنند؛ بنابراین شرایط جهانی به‌گونه‌ای است که کشور برای حفظ و ارتقای موقعیت خود استفاده از علوم استراتژیکی مانند فناوری هسته‌ای، اجتناب‌ناپذیر است. ایران دومین منابع ذخایر گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد و در عین حال یکی از اعضای مهم کشورهای تولید و صادرکننده نفت خام در اوپک است.

هدف از بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای در ایران نیز تأمین کمبود انرژی نیست بلکه هدف ایجاد یک وضعیت ثابت و مداوم در تأمین انرژی برای کشور و نسل های بعدی است زیرا سوخت‌های فسیلی تا سال ۲۰۸۰ میلادی تمام خواهند شد و در نتیجه ۹۰ درصد از توربین‌های تولید برق از کار خواهند افتاد و سوخت جایگزین، سوخت هسته‌ای، انرژی آفتابی و نیروی آب و باد است.

اساساً منافع ملی هر کشور اقتضا می‌کند که راهی برای برون‌رفت از بحران انرژی قرن جدید که دیر یا زود همگان با آن مواجه خواهند شد، اتخاذ کنند و در این مسیر آنچه اهمیت دوچندانی پیدا خواهد کرد. راه‌حلی که در عمل مشروعیت اعمال را داشته باشد و خود عاملی برای ایجاد یک بحران پیچیده‌تر نشود.

از سوی دیگر با اندکی تأمل در حقوق بنیادین ملت‌ها می‌توان گفت حق دسترسی ملت ایران به فناوری صلح‌جویانه هسته‌ای از مصادیق بارز حق ملت‌ها نسبت به منابع طبیعی و حق تعیین سرنوشت آنها است. این دسته از حقوق در زمره حقوق بنیادین بوده و هرگونه نقض آن موجبات مسئولیت بین‌المللی در قبال ملت زیان‌دیده و جامعه بین‌المللی را به طور کلی فراهم می‌کند. با این وجود، غرب و رژیم صهیونیستی قصد انحصارطلبی این فناوری را دارند. این در حالی است که طبق حقوق بین‌الملل تمام کشورها باید حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را داشته باشند. از این رو بهره‌مندی صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای نیاز امروز، ضرورت فردا و یک حق ملی برای جمهوری اسلامی ایران تلقی خواهد شد.

پایان بخش نخست

*کارشناس حقوق بشر