اسباب‌بازی‌های سمی؛ زنگ خطر برای کودکان برزیلی

ایرنا/ تهران- ایرنا- یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد بیشتر اسباب‌بازی‌های پلاستیکی در برزیل حاوی سطوح خطرناکی از فلزات سمی هستند که در برخی موارد تا ۱۵ برابر حد مجاز می‌رسد.

به گزارش گروه علمی ایرنا، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است:

---

بازار

---

یک مطالعه جامع روی ۷۰ محصول پلاستیکی کودکان در برزیل نشان داد که بیشتر این محصولات از نظر شیمیایی آلوده هستند. سطح سموم در برخی نمونه‌ها تا ۱۵ برابر حد مجاز اندازه‌گیری شد و باریوم، سرب، کروم و آنتیموان بیشترین عناصر خطرناک شناسایی‌شده بودند.

آلودگی گسترده در اسباب‌بازی‌ها

پژوهشگران دانشگاه سائوپائولو با همکاری دانشگاه فدرال آلفناس، مقادیر چشمگیری از مواد شیمیایی مضر را در اسباب‌بازی‌های پلاستیکی سراسر برزیل کشف کردند. این بررسی که گسترده‌ترین ارزیابی خطرات شیمیایی در محصولات کودکان برزیل است، در مجله مواجهه و سلامت/ Exposure and Health منتشر شده است.

باریوم؛ نگران‌کننده‌ترین آلاینده

این پژوهش با پشتیبانی بنیاد پژوهشی سائوپائولو (FAPESP) نشان داد بسیاری از اسباب‌بازی‌ها با استانداردهای ایمنی مؤسسه ملی مترولوژی برزیل (INMETRO) و اتحادیه اروپا مطابقت ندارند. نگران‌کننده‌ترین یافته مربوط به باریوم بود:

• ۴۴.۳ درصد اسباب‌بازی‌ها حاوی سطوح بالاتر از حد مجاز بودند؛
• غلظت در برخی موارد تا ۱۵ برابر حد قانونی بود؛
• مواجهه با باریوم می‌تواند به عوارض قلبی و عصبی جدی منجر شود.

سایر فلزات سمی شناسایی‌شده

پژوهشگران غلظت‌های بالای این فلزات سمی را نیز گزارش کردند:

سرب: این عنصر خطرناک که با آسیب‌های عصبی ماندگار، مشکلات حافظه و کاهش ضریب هوشی در کودکان مرتبط است، در ۳۲.۹ درصد نمونه‌ها بالاتر از حد مجاز بود. در برخی موارد، غلظت سرب به حدود چهار برابر میزان توصیه‌شده رسیده بود.

آنتیموان: این عنصر که با بروز مشکلات گوارشی مرتبط است، در ۲۴.۳ درصد اسباب‌بازی‌ها در سطوح غیراستاندارد و نامتعارف شناسایی شد.

کروم: این عنصر که به‌عنوان یک ماده سرطان‌زا شناخته می‌شود، در ۲۰ درصد محصولات آزمایش‌شده، غلظتی بالاتر از حد مجاز داشت.

هشدار پژوهشگران

برونو آلوز روچا (Bruno Alves Rocha)، پژوهشگر ارشد این مطالعه، هشدار می‌دهد: این داده‌ها وضعیتی نگران‌کننده از آلودگی چندگانه و فقدان کنترل را نشان می‌دهد. ما اقدامات نظارتی سخت‌گیرانه‌تر شامل تجزیه‌وتحلیل منظم آزمایشگاهی، ردیابی محصول و گواهی‌های کیفیت دقیق‌تر را پیشنهاد می‌کنیم.

روش‌های شناسایی آلاینده‌ها

پژوهشگران برای شناسایی مواد سمی، از دو روش دقیق آزمایشگاهی بهره گرفتند:

• ·طیف‌سنجی جرمی پلاسمای جفت‌شده القایی (ICP-MS)، برای اندازه‌گیری دقیق مقادیر بسیار کم فلزات؛
• هضم اسیدی با مایکرووِیو، برای شبیه‌سازی آزادشدن مواد سمی در تماس با بزاق کودک.

در این آزمایش‌ها ۲۱ عنصر سمی مختلف شناسایی شدند که از جمله خطرناک‌ترین آن‌ها می‌توان به جیوه، کادمیوم و آرسنیک اشاره کرد.

نتیجه‌گیری نهایی

روچا تأکید می‌کند: این اولین مطالعه با نتایج هشداردهنده نیست و نیاز فوری به اقدام برای محافظت از سلامت کودکان را نشان می‌دهد.

این یافته‌ها زنگ خطری برای والدین و نهادهای نظارتی در سراسر جهان بوده و لزوم نظارت دقیق‌تر بر کیفیت محصولات کودکان را آشکار می‌سازد.