بولتن نيوز/ مايا قومي است که هزاران سال پيش معبد و هرمي را با 365 پله ساختند و تمامي خسوف و کسوف ها آينده و حتي زمان سقوط قوم خود و همه جنگهاي جهاني را دقيقا تا سال 2012 ثبت کرده اند که تمامي آنها طبق پيش بيني در حال اتفاق افتادن هستند!.
ماياها معتقد بودند که زمين از 5 دوره تشکيل شده است و در پايان هر دوره اتفاق بدي خواهد افتاد و سپس دوره جديد شروع مي شود. جالب اينجاست 30 آذر که 1391 پايان دوره پنجم است! و ما وارد دوره ششم خواهيم شد!.
گفته مي شود پايان دوره دوم توسط هوا بوده (منظور نارسايي هاي جوي) دوره سوم با آتش و دوره چهارم با سيل به پايان رسيد و نظريه هاي زيادي وجود دارد مبني بر اينکه دوره پنجم با زلزله از بين خواهد رفت.
برخي ادعا کرده اند که ماياها خداياني داشتند. خداياني که از آسمان آمده بودند. موجوداتي متفکر که در زماني که انسان نيمه وحشي در زمين زندگي مي کرد برروي زمين فرود آمدند و علم خودشان را در اختيار ماياها قرار دادند!.
بر اساس تقويم و پيش بيني هاي مايا پنج سناريو براي پايان دوره پنجم و به پايان رسيدن اين دوره پيش بيني شده است:
پديدهاي فضايي، قطبها را ميچرخاند
پيش بيني: در برخي پيشگوييها پيرامون محشر 2012 گفته شده که زمين به واسطه برخورد يک شهابسنگ دچار جابجايي قطبها ميشود، يا زمين در اثر پديدهاي نادر 27هزار سالنوري را يکشبه طي ميکند و در مرکز کهکشان راه شيري قرار ميگيرد؛ و يا داخل زمين به دليل تشعشعات شديد خورشيدي ناپايدار ميشود و به مکاني ناامن براي ساکنانش تبديل ميشود!
جابجايي قطبها اينگونه رخ ميدهد که پوسته و گوشته زمين ناگهان جابجا ميشوند و با گردش به دور هسته بيروني زمين، شهرهاي ويران را به قعر خود فرو ميبرند.
پاسخ: آدام مالوف، يکي از زمينشناسان دانشگاه پرينستون روي پيشگويي جابجايي قطبها مطالعه کرده و اين ايده آرماگدون 2012 را به چالش کشيده است. به گفته وي، شواهد مربوط به مغناطيس سنگها دال بر اين است که قارههاي زمين در گذشته چنين نوآرايي شديدي را تجربه کردهاند ولي اين فرآيندي ميليونها سال به طول انجاميده و آنقدر آهسته اتفاق افتاده که انسان نميتواند چنين چيزي را درک کند.
سيارهاي ناشناخته در راه برخورد با زمين
پيش بيني: چند سال پيش، تلسکوپ فضايي هابل تصويري بينظير از ستاره متغير 838 صورتفلکي تکشاخ را در فاصله بيستهزار سالنوري تهيه کرد که ستارهاي از نوع غولسرخ را همراه با غبار اطرافش نشان ميداد؛ اما برخي پيدا شدند و گفتند اين تصوير حاوي شواهدي از يک دنياي موهومي با نام سياره ايکس ونيبيرو است و در مسيري واقع شده که تا سال 2012 به زمين اصابت خواهد کرد.
پاسخ: اين در حالي است که به گفته ديويد موريسون، يکي از اخترشناسان ناسا، «هيچ چيزي در آنجا وجود ندارد و اين نزديکترين چيز به حقيقت است! اگر آنجا يک سياره يا يک کوتوله قهوهاي و يا هرچيز ديگري وجود داشته باشد که 3 سال تا ورود به منظومه شمسي فاصله داشته باشد، منجمان قطعا از يک دهه قبلتر آنرا شناخته و در حال مطالعهاش بودند! از آن بدتر اينکه اگر چنين چيزي واقعا وجود داشته باشد، حتي امروز با چشم غيرمسلح بايد ديده شود».
منشا اين ايده در واقع پيش از آغاز شايعات پيرامون 2012 بود. زني که ادعا ميکرد از بيگانگان پيغام ميگيرد، محشر نيبيرو را شايع کرد، تازه او اعلام کرده بود دنيا در سال 2003 به پايان ميرسد و نه 2012.
مقارنه خورشيد و کهکشان به محشر ميانجامد
پيش بيني: برخي رصدگران آسمان باور دارند که سال 2012، مقارنه آسماني بينظيري روي خواهد داد که براي اولين بار در 26هزار سال گذشته اتفاق ميافتد. بر پايه اين سناريو، مسير خورشيد در آسمان از نقطهاي ميگذرد که قلب کهکشان راهشيري در آنجا قرار گرفته است.
برخي نگران آنند که نيروي گرانش خورشيد و نيروهاي ناشناخته و بسيار قدرتمند کهکشاني يکديگر را تقويت کنند و و مثلا با پديد آوردن يک جابجايي قطبي يا کشاندن زمين به داخل ابرسياهچاله فوقالعاده عظيمي که در قلب کهکشانمان لانه گزيده، آخرين روز زمين را رقم بزند.
پاسخ: اين درحالي است که هيچ مقارنه يا نظم کهکشاني جديدي در سال 2012 وجود ندارد. هرسال بههنگام انقلاب زمستاني خورشيد در نقطهاي از آسمان واقع ميشود که بسيار نزديک به مرکز کهکشان راه شيري است. شايد نويسندگان زيجها و تقويمهاي نجومي از چنين مقارنههايي هيجانزده شوند، ولي واقعيت آن است که چنين پديدههايي فقط ظاهري است و براي اهل دانش معني خاصي ندارد. مثال مشهور ديگر، قمر در عقرب است که ماهي يکبار اتفاق ميافتد و هيچ تاثير و تغييري در کشش گرانشي، تشعشعات خورشيدي، مدار سيارات يا هر چيز ديگري که حيات روي زمين را تحت شعاع قرار دهد، ندارد.
مايا آخر دنيا را در سال 2012 پيشگويي کرد
پيش بيني: از آپوليناريو شيلي پيکستون نپرسيد که آيا پايان دنيا در 2012 است يا نه. ريشسفيد سرخپوست مايا که در اکتبر 2009 / مهر 1388 در گواتمالا روي صفحه تلويزيون ظاهر شد، اعلام کرد که از اين دامن زدن به اين موضوع خسته شده است.
به گفته برخي باستانشناسان، تقويم مايا آنطور که برخي ديگر اظهار ميکنند در سال 2012 به پايان نميرسد و قديميها هم هرگز اين سال را به عنوان پايان دنيا نميشناختند. اما روز 21 دسامبر 2012، روز مهمي براي تمدن مايا است.
آنتوني اوني، باستان-اخترشناس در دانشگاه کلگيت در ايالت نيويورک ميگويد: «اين زماني است که بزرگترين دوره در تقويم مايا (يک ميليون و 872هزار روز يا 5125.37 سال) به پايان ميرسد و دوره جديد آغاز ميشود. در دوران اوج شکوه امپراتوري مايا، آنها تقويم بدون تکرار «شمارش بلند» را اختراع کردند؛ تقويمي با دورهاي بسيار طولاني که از بنيانهاي فرهنگي نشات ميگيرد و به مسئله خلقت بازميگردد. دوره کنوني تقويم شمارش بلند در آنچه مايا به عنوان آغاز آخرين دوره آفرينش (11 آگوست 3114 پيش از ميلاد) ميداند، در انقلاب زمستاني 2012،به پايان ميرسد. مايا اين تاريخ را که هزاران سال پيش از تمدنش است را به عنوان «روز صفر» يا 13.0.0.0.0. نوشته است و در دسامبر 2012 تقويم گردشي مجددا به روز صفر ميرسد و بازه طولاني ديگري آغاز ميشود. اين ايده حاکي از آن است که زمان و تمام جهان تجديد ميشود، چه بسا بعد از سپري شدن دورهاي پراسترس. پاسخ: اين درست مشابه شرايطي است که ما هميشه در روز اول سال، سال را نو ميکنيم يا حتي در صبح بعد از تعطيلات آخر هفته».
طوفانهاي خورشيدي زمين را ناآرام ميکنند
پيش بيني: برخي ديگر شايع کردهاند که در 2012، خورشيد فورانهاي مهلکي از شرارههايش توليد ميکند که حرارتش، زمين را بر سر زمينيان ويران ميکند.
پاسخ: فعاليتهاي خورشيدي در بازههايي تقريبا 11 ساله تغيير ميکند. البته طوفانهاي بزرگ خورشيدي ميتواند با اختلال در عملکرد ماهوارهها و سيستمهاي مخابراتي و انتقال برق، بخصوص در عرضهاي جغرافيايي نزديک به قطب، به جوامع و ديگر سيستمهاي زميني آسيب برساند، ولي هيچ نشانهاي حداقل در کوتاه مدت، دال بر اين وجود ندارد که خورشيد طوفانهايي به پا کند که از شدتش سيارهمان بريان شود. از سوي ديگر، اخترشناسان براساس دورههاي يازدهساله فعاليت خورشيد پيشبيني ميکنند که اوج فعاليت خورشيد يکي دو سال ديرتر از 2012 اتفاق بيفتد.
پس 2012 چه اتفاقي ميافتد؟
پيش بيني: بسياري از پژوهشگران که شواهد پراکنده مقبره مايا را واکاوي ميکنند، عقيده دارند که امپراتور به روشني پيشگويي کرده که هر چيز ويژهاي در 2012 اتفاق خواهد افتاد.
مايا، نگارهاي بر جاي گذاشته که حتي اگر زماني برايش مشخص نکرده باشد، به سناريوي پايان جهان در صفحه پاياني متن تقريبا 1100 صفحهاي که به عنوان «دستنوشتههاي درسدن» شناخته ميشود، پرداخته است. مطابق توصيف اين نگاره، جهان توسط يک سيل نابود ميشود. اين سناريويي است که بسياري از فرهنگها به آن پرداختهاند و احتمالا توسط مردمان باستان هم تجربه شده است.
پاسخ: به باور آنتوني اوني، منظور سناريوي دستنوشتهها فقط خوانده شدن به صورت لفظي نبوده؛ بلکه به عنوان درسي در رابطه با رفتار انسان بوده است. او تقويم بدون تکرار مايا را به تجديد دوره سال نوي خودمان تشبيه ميکند؛ دورهاي از فعاليتهاي پرآشوب و پراسترس به پايان ميرسد و دوره جديد مثل تولدي دوباره آغاز ميشود که در آن بسياري افراد تصميم به بهبود زندگي خود ميگيرند.
پاسخ ناسا به شايعات
اما در برابر تمام شايعاتي که از آن سخن به ميان آمد پاسخ ناسا (سازمان هوا و فضا آمريکا) نيز جالب است. ناسا در سايت خود و در پاسخ به شايعاتي و سوالاتي که در مورد احتمال نابودي جهان مطرح شده است اينگون مي نويسد:
سوال) آيا در سال ۲۰۱۲ خطري زمين را تهديد ميکند؟ بسياري ميگويند که جهان در دسامبر ۲۰۱۲ به پايان ميرسد.
ناسا) جهان در سال ۲۰۱۲ به پايان نميرسد. سياره ما بيش از ۴ ميليارد سال به خوبي عمر کرده و دانشمندان معتبر دنيا هم ميگويند در سال ۲۰۱۲ هيچ خطري زمين را تهديد نميکند.
سوال) ريشه اين پيشگويي که زمين در سال ۲۰۱۲ به پايان ميرسد، از کجا آمده؟
ناسا) اين داستان اولين بار با اين ادعا آغاز شد که سيارهاي به نام «نيبيرو» که سومريها آن را کشف کردهاند، در حال حرکت به سوي زمين است. ابتدا گفته ميشد که اين فاجعه در ماه مي ۲۰۰۳ رخ ميدهد و زماني که اين تاريخ گذشت و هيچ اتفاقي نيفتاد، زمان موعد به دسامبر ۲۰۱۲ تغيير کرد و به تقويم باستاني «مايا» ها که تحول بزرگ در سال زمستان ۲۰۱۲ را پيشبيني کرده بود، ربط داده شد. به همين دليل هم تاريخ ۲۰ دسامبر به عنوان روز موعد پيشبيني شد.