نماد آخرین خبر

کودک‌آزاری مدرن زیر سایه والدین خیلی‌ مهربان و سخت‌گیر!

منبع
خبرآنلاين
بروزرسانی
کودک‌آزاری مدرن زیر سایه والدین خیلی‌ مهربان و سخت‌گیر!
خبرآنلاين/ يک روان‌درمانگر کودک، نوجوان و خانواده مي‌گويد: «يکي از مصداق‌هاي کودک‌آزاري مدرن والديني هستند که سخت‌گيري‌هاي عجيب و غريبي روي کودکانشان دارند. سخت‌گيري‌هايي چون اجازه ندادن به کودک براي ارتباط با همسالانش، ثبت‌نام کلاس‌هاي متنوع، آموزش مستقيم قبل از ۷ سالگي و ... مواردي که جلوي رشد اجتماعي کودک را مي‌گيرد.» دنياي کودکي اگر تا پيش از اين در بازي‌هاي خياباني و ارتباط‌گرفتن گسترده بچه‌ها با همسالانشان و به‌طور خلاصه «کودکي‌کردن» مي‌گذشت، حالا در برنامه‌ريزي‌هايي خلاصه شده که کودک را وسيله‌اي براي چشم‌ و هم‌چشمي کرده‌اند. کودکاني که از ۵، ۶ سالگي پا به کلاس‌هاي آموزشي مي‌گذارند و اوج کودکيشان در پشت ميز نشيني خلاصه مي‌شود. والديني که سطح توقعات و انتظاراتشان از کودکشان بالاتر از حد نرمال مي‌رود و گمان مي‌کنند اگر قبل از رسيدن به سن ۷ سالگي حروف الفبا را بلد باشند يا فلان ساز و فلان ورزش را در ليست هنرمندي‌هايشان داشته باشند، کودک به مراتب بهتري تربيت کرده‌اند، اما علم روان‌شناسي و به‌صورت گسترده‌تر مطالعات جامعه‌شناختي نشان مي‌دهد که اين نوع رفتارها و اين شيوه تربيني با کودکان نوع جديدي از کودک‌آزاري است که مي‌توان آن را کودک‌آزاري مدرن دانست. حسام فيروزي، روان‌درمانگر کودک، نوجوان و خانواده هم اين عبارت را تاييد کرده و در گفت‌وگو با «خبرآنلاين» گفته است: «در حيطه آموزش، والدين به شدت کودکان را تحت فشار قرار مي‌دهند و لحاظ نمي‌کنند که کودک در چه سني، چه نوع آموزش‌هايي را مي‌تواند بگيرد و عملا انگار که خط توليد کودک را لحاظ نمي‌کنند. در واقع آنها فکر مي‌کنند که يک کودک سه ساله با يک کودک ۷ ساله و يک کودک ده ساله با يک آدم بزرگ ۳۰ ساله بايد يک‌جور آموزش ببينند.» گمانِ اشتباه! نوروز امسال بود که در يک برنامه تلوزيوني با مجري‌گري احسان عليخاني در ساعات پاياني شب، کودک ۲ ساله‌اي مهمان برنامه بود که حروف الفبا را بلد بود و مي‌توانست کلمات و جملات متفاوتي را بخواند. نکته‌اي که در اين برنامه قابل توجه بود اين است که پدر و مادر اصرار زيادي داشتند تا کودکشان تمام جملات را بخواند در حالي که کودک بسيار خسته بود و دائم بي‌قراري مي‌کرد. با اين حال پدر و مادر ذوق زيادي داشتند که نشان دهند کودکشان در سني بسيار پايين مهارت‌هاي بالايي دارد؛ اما کودکي اين کودک چه مي‌شود؟ او در بهترين حالت ۵ سال از همسن‌ و سالان خود جلوتر است و عملا در ارتباط گرفتن با همسالان خودش دچار مشکل مي‌شود. علاوه بر اين دليل اصرار براي يادگيري و آموزش کودکان قبل از سن مشخص‌شده چه مي‌تواند باشد؟ برخي معتقدند از کودکان براي چشم و هم‌چشمي استفاده ابزاري مي‌شود و برخي ديگر معتقدند خانواده‌ها به دليل عدم آموزش گمان مي‌کنند که اين فرآيندها به تربيت کودکشان کمک مي‌کند و قطعا با اين آموزش‌ها براي آنها سنگ تمام مي‌گذارند اما در نهايت عدم آموزش منجر به کودک‌آزاري مي‌شود؛ يک کودک‌آزاري از نوع مدرن! اپيدمي کلاس‌هاي آموزشي براي کودکان حالا انگار تبديل به يک مسابقه شده است؛ هرچقدر کلاس بيشتر، کودک بهتر. تا جايي که مي‌بينيم بسياري از کودکان در سن قبل از پيش‌دبستاني از کلاس‌هاي ورزشي گرفته تا موسيقي و زبان‌هاي انگليسي ثبت‌نام شده‌اند و تمام هفته را درگير هستند. اين در حالي است که فرصت خلاقيت از اين کودکان گرفته مي‌شود و پس از مدتي از تمام اين کلاس‌ها زده مي‌شوند و تاثير مستقيمي در تحصيلشان در سال‌هاي بعد مي‌گذارد. مصداق آن هم کودکي است که در سن ۶ سالگي هم کلاس پيانو مي‌رود، هم کلاس زبان انگليسي، هم شنا و هم در پيش‌دبستاني حروف الفبا را ياد مي‌گيرد. اين کودک از نگاه پدر و مادرش بهترين و مفيدترين زندگي را سپري مي‌کند و قطعا تربيت فوق‌العاده‌اي خواهد داشت اما واقعيت اين است که کودکان تا قبل از سن ۷ سالگي تنها بايد کودکي کنند و با بازي‌کردن خلاقيت‌‌هايشان را کشف کنند و هيچ آموزشي به صورت مسقيم به آنها داده نشود. مهم‌ترين مصداق کودک‌آزاري، انتخاب مدارس سخت‌گير حسام فيروزي، روان‌درمانگر کودک، نوجوان و خانواده اين نوع کودک‌آزاري را کودک‌آزاري مدرن مي‌داند و در توضيح آن به «خبرآنلاين» مي‌گويد: «در مورد کودک‌آزاري مدرن مصاديق زيادي را مي‌شود مورد بررسي قرار داد که يکي از آنها والديني هستند که سخت‌گيري‌هاي عجيب و غريبي روي کودکانشان دارند. سخت‌گيري‌هايي که مي‌تواند نظم باشد، مي‌تواند درس باشد، مي‌تواند تمرين پيانو باشد يا هر چيز ديگري. در واقع شايد امروز مهم‌ترين کودک‌آزاري مدرن عدم آموزش والدين است. يعني وقتي که والدين آموزش نبينند، عملا کودک را مورد آزار قرار مي‌دهند. در حيطه آموزش، والدين به شدت کودکان را تحت فشار قرار مي‌دهند و لحاظ نمي‌کنند که کودک در چه سني، چه نوع آموزش‌هايي را مي‌تواند بگيرد و عملا انگار که خط توليد کودک را لحاظ نمي‌کنند. در واقع آنها فکر مي‌کنند که يک کودک سه ساله با يک کودک ۷ ساله و يک کودک ده ساله با يک آدم بزرگ ۳۰ ساله بايد يک‌جور آموزش ببينند. همين که والدين تفاوت بين يک کودک و نگاهش به دنيا و نگاه يک آدم بزرگ به دنيا را لحاظ نمي‌کنند در فرزندپروريشان شکل مي‌گيرد و تاثير مستقيم مي‌گذارد.» فيروزي معتقد است که امروز کودک‌آزاري حتما شامل داغ‌کردن بچه يا آزار جنسي و تنهايي‌دادن نيست؛ «البته زماني که والدين به کودکانشان مي‌گويند به بخش‌هاي خصوصي‌شان دست نزنند و اگر کسي دست زد به آنها اطلاع دهند ولي وقتي کودک از والدين در مورد بخش‌هاي خصوصي‌اش مي‌پرسد، والدين با واکنش‌هاي عجيبي به کودک پاسخ مي‌دهند و مي‌گويند اين چه حرفي است که مي‌زني و سعي دارند تا او را از سوال پرسيدن منع کنند. اين در حالي است که اگر اين آموزش‌ها درست داده نشود، مصداق کودک‌آزاري است. کودکي که به بخش‌هاي خصوصي‌اش دست مي‌زند يا به دليل کنجکاوي مي‌خواهد بخش‌هاي خصوصي دوستش را ببيند و با تنبيه‌هايي از سوي والدين مواجه مي‌شود، مصاديق کودک‌آزاري است. مهم‌ترين مصداق کودک‌آزاري انتخاب مدارسي است که به شدت سخت‌گير هستند، از همان سال‌هاي اول براي بچه‌ها تست مي‌گذارند، آموزش‌هاي به شکل مستقيم را قبل از ۷ سالگي شروع مي‌کنند و آموزش‌هاي بسيار سختي مي‌دهند که به هيچ‌وجه با سن اين بچه‌ها متناسب نيست. در واقع کودکان از پيش دبستاني و قبل از آن با آموزش‌هايي روبه‌رو مي‌شوند که تمام خلاقيت آنها را از بين مي‌برد.» آموزش والدين، مهم‌ترين راه نجات کودکان روان‌درمانگر کودک، نوجوان و خانواده مي‌گويد: «نوع ديگري از کودک‌آزاري که مي‌توانيم به آن اشاره کنيم اين است که والدين کودکانشان را به خودشان وابسته مي‌کنند و همه کارهايش را انجام مي‌دهند و اجازه نمي‌دهند که کودک مستقل باشد. مصداق ديگر آن اين است که والدين جلوي دوست پيدا کردن بچه‌هايشان را مي‌گيرند و اجازه نمي‌دهند بچه‌ها با تلفن با دوست‌هايشان حرف بزنند يا دوستانشان به خانه‌شان بيايند يا آنها به خانه دوستانشان بروند. در واقع والديني که جلوي ارتباط بچه‌ها را مي‌گيرند جلوي رشد اجتماعي کودک را مي‌گيرند و اين کودک‌آزاري مدرن محسوب مي‌شود. اينها مصاديقي هستند که مي‌شود در مورد آنها صحبت کرد و اگر قرار باشد راهکاري وجود داشته باشد، راهکار آموزش است. در واقع من راهکار بهتري از آموزش نمي‌دانم که والدين در کارگاه‌هاي آموزشي آموزش ببينند و بدانند که کودک‌آزاري چيست، کودکشان در چه سطحي است و چه انتظاراتي مي‌توانند داشته باشد؛ زيرا وقتي انتظارشان بالاتر از واقعيت قرار مي‌گيرد، مي‌تواند کودک‌آزاري را در شکل‌هاي مختلف از خشم گرفته تا موارد ديگر ايجاد کند و اين عامل براي کودک آسيب‌زاست.» همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar
اخبار بیشتر درباره

اخبار بیشتر درباره