کولیوند: هیچ بیماری به علت بی پولی پشت در بیمارستان نمانده است

فارس/ رئيس سازمان اورژانس کشور گفت: تا حالا نشده بيماري به علت بي پولي يا به علت کمبود تخت پشت در بيمارستان بماند.
پيرحسين کوليوند، رئيس اورژانس کشور در برنامه «فرمول يک» ،گفت: به محض اينکه مطلع شديم يک سري بيمار در قم مبتلا به کرونا شده اند و علائمشان مثبت است، براي ايجاد شرايط بهتر و فراهم سازي کيفيت خدمات با دکتر لاريجاني رييس مجلس شوراي اسلامي به قم سفر کرديم. تا ديروقت در قم مانديم تا هم بيمارستانها را به روز کرديم و هم توانستيم همراهان بيماران را از کنار بيماران جدا کرديم. خيلي سخت بود. مردم نميپذيرفتند که از کنار بيمارانشان جدا شوند و برايشان غير قابل تصور بود که خودشان هم ممکن است مبتلا شود.
کوليوند گفت: يکسري امکانات حفاظت فردي براي همکارانمان نياز بود که برايشان فراهم کرديم. در هر صورت تقريبا قم را به شرايط پايداري براي خدمت رساني تبديل کرديم. وقتي به تهران برگشتم و چند تا از بيمارستان ها را که ديدم متوجه شدم تهران هم شرايط ويژه اي دارد و نياز به مراقبت ويژه اي دارد. با وزير بهداشت هماهنگ کردم. قرارگاه هاي مختلف مبارزه با کرونا تشکيل شد.
روايت رئيس اورژانس کشور از دوران ابتلايش به کرونا
وي افزود: بلافاصله ستادها برگزار شد و قرارگاه هاي مختلفي تشکيل شد تا بتوانند خوب کنترل و درمان کنند و انصافا تيم بهداشت و درمان از خودگذشتگي و ايثارگري کرد. مردم و بقيه دستگاه ها و مسئولان هم پاي کار آمدند. رسانه ملي هم خوب کمک کرد. تجربه اي نداشتيم و وقتي بر بالين بيماران حاضر مي شديم براي همکارانمان باعث تقويت روحيه مي شد و اگر نواقصي داشتيم آن نواقص برطرف مي شد. مواجه زيادي با بيماران و خستگي که در تنم بود باعث شد 14 روز بعد از سفرم من هم مبتلا شدم. در آن 14 روز مشغول خدمت رساني بودم. در ابتدا فکر کردم علائم بي خوابي است.
رئيس اورژانس کشور در ادامه بيان کرد: تقريبا از دوشنبه اي که ساعت 2 و نيم ظهر در بيمارستان بستري شدم تا 11 شب بيهوش شدم و به کما رفتم و تا 14 روز در کما بودم. در شب درصد تبادل اکسيژن من به 34 درصد رسيده بود. همه شبکه هاي مجازي پر شده بود و دهن به دهن مي چرخيد که هر لحظه امکان فوت من زياد است. حتي پزشکاني که از کنار من مي رفتند بعدا براي من تعريف کردند که وقتي داخل بخش مي رفتند گريه مي کردند که تا يکي دو ساعت ديگر تمام مي شود و بعيد است بتواند به حيات خود ادامه بدهد.
وي افزود: فکر ميکنم لطف خدا و دعاي خير همه مردم به ويژه خانواده شهدا باعث شد زنده بمانم. چون بعد که هوشيار شدم و مي توانستم حرف بزنم مادران شهدا و جانبازان نخاعي مي گفتند ما نذر کرديم و نيايش کرديم و از خدا خواستيم تو را نجات بدهد. يکي از مادران شهيد مي گفت به خدا گفتم سه تا از بچه هايم را گرفتي اين يکي را نگير. خدا فرصت ديگري به من داد که بتوانم خدمت رساني کنم و آنچه که حق مردم است و ديني که بر گردن من است را انجام بدهم.
وي اظهار کرد: واقعيتش اين بود که پيش از ابتلا به اين بيماري آن را به اين سختي باور نداشتم. باور ما اين بود که اين بيماري بيماري مهلکي است و ويروس خطرانک و ناشناخته اي است. تيم ها تجربه درمان نداشتند. از زماني که دانشجويان ايراني را از چين وارد کشور کرديم پيش بيني هايي کرديم. بعد از آمدن اين دانشجويان کارکنان هتل و مدير هتل هم از هتل رفتند. عزيزان فوريت هاي پزشکي تهران هتل داري کردند به خاطر تجربه اي که در حج داشتند. دکتر اصفهاني در حج مدير هتل بود و 24 نفر از تکنسين هاي فوريت هاي پزشکي کار خدمات هتل، تميزکردن اتاق ها و پخت غذا را انجام مي دادند.
کادر درمان خستگي را خسته کردهاند
کوليوند تصريح کرد: فکر ميکنم اگر نوجوانان و جوانان کشور ميخواهند بدانند که ايثارگري رزمندگان در دوران دفاع مقدس چگونه بود و چطور جهاد ميکردند مي توانند کادر درمان، حتي خدمات و نگهبانهاي بيمارستان را ببينند که چطور از خودگذشتگي ميکنند. فرق نميکند بيمار چه سني باشد و از چه مذهبي شبانه روز کار ميکنند. خستگي را خسته کردهاند. تيم درمان تيم محدودي است. توليد هم نميشود. اينطور نيست که اراده کنيم و پرستاري که 4 سال بايد درس بخواند دو ماه بعد از درس خواندن وارد بازار کار شود. پزشکان و کادر درمان هم مبتلا شدهاند. با اين حال براي درمان بقيه کم نگذاشتهاند. ما در اين مسير شهيد داده ايم و بر اثر همين ويروس تعدادي از همکارانمان را از دست داده ايم. عليرغم اينکه اين افراد مجبور هستند براي مراقبت هاي درماني دو يا سه هفته بستري شوند ولي براي درمان بقيه کم نگذاشته اند.
اين مدير حوزه سلامت افزود: براي مثال در بخش اورژانس اگر بچهها به صورت شيفتي و 24- 48 کار ميکردند ديگر نميرفتند و کلا ميماندند. 24 ساعت کار ميکردند و 12 ساعت در همان محل استراحت ميکردند و دوباره کار ميکردند. تلفنهاي اورژانس ما 4 برابر شده بود. تا امروز يک بيمار نيست که از ما آمبولانس و يا خدمات اورژانس خواسته باشد و ما در اختيارشان نگذاشته باشيم. کارهاي اصلي ما فوريت هاي پزشکي است و در مواقع بحران مثل کرونا، سيل، زلزله و ديگر موارد کم نگذاشتهايم. تا حالا نشده است بيماري به علت بي پولي پشت در بيمارستان بماند. به علت کمبود تخت پشت در بماند. تا به حال نشده است بيماري براي نداشتن پول نتواند کرونا را درمان کند. هر مرکز درماني و بيمارستان هاي کل کشور هيچ فرقي نميکند.
وي در ادامه بيان کرد: از 14 روزي که در کما بودم هيچ چيزي در خاطرم نيست ولي پزشکاني که بالاي سرم بودند شبانه روز بالاي سر من بودند و دو نفر مبتلا شدند. الان هم خداراشکر خوب هستند. نگران من بودند و فکر ميکردند زنده نميمانم. ولي تقدير توسط خداوند طور ديگري رقم خورد. اين ويروس شناخته شده نيست و واقعا مشخص نيست که تغيير پيدا مي کند يا نه، گرچه سطح آنتي بادي بدن بالاست ولي ممکن است که آلودگي مجدد سراغ ما بيايد. بايد مراقبت ها انجام شود. ولي کار ما طوري است که در ميدان جنگ هستيم. بايد در کار کم نگذاريم و بيشتر از قبل کار کنيم. بايد جانمان را فداي مردم کنيم.
رئيس اورژانس کشور گفت: رفتار اين ويروس غيرقابل پيش بيني است. روزهاي اول دکتر نمکي که تخصصش همين است تذکر مي داد علائمي که بروز مي دهد همين علائم است. گاهي علائم ريوي و ضعف عضلاني مي دهد. چيزي که فکر نمي کنيد به وجود مي آورد. به هيچ سني هم رحم نمي کند. من تا 16 فروردين نمي توانستم سرپا بمانم. فيزيوتراپي و توان بخشي را شروع کردم و هنوز هم ادامه دارد. بردار زاده ام الان بستري است و دچار کرونا شده است.