ماجرای غرق شدن ٢ خانواده روستایی در یکی از رودخانه های ایرانشهر

روزنامه شهروند/ اعضاي دو خانواده روستايي در ايرانشهر به طرز دلخراشي در رودخانه غرق شدند.
قربانيان اين حادثه وحشتناک اينبار نه براي تفريح به کنار رودخانه رفته بودند و نه براي شستن ظرف و پرکردن دبههاي خالي آب. آنها نيمهشب در راه بازگشت به خانههايشان بودند که جريان تند رودخانه سرنوشت تلخي برايشان رقم زد. سه کودک خردسال همراه مادرشان در اين حادثه جانشان را از دست دادند. اين چندمين حادثه غرقشدگي در چندماه اخير در جنوب سيستانوبلوچستان است، که خبرساز ميشود. در هفتههاي اخير تعداد زيادي از ساکنان اين مناطق به دلايل مختلف در رودخانه و آبگيرهاي فصلي غرق شدند.
آنها ١٢نفر بودند که از روستاي اللهآباد راهي شدند. مقصدشان «سيتل» بود. منطقهاي کوهستاني حدفاصل ايرانشهر و سرباز. اين منطقه سالهاست که از نعمت جادههاي آسفالت و ايمن محروم است. چند باريکه خاکي و سنگلاخ تنها راه ارتباطي ساکنان اين مناطق است. جادههايي که بيشتر جولانگاه موتورسيکلتهاي بزرگ و قديمي است. مردان و پسرهاي جوان روستاهاي سيتل هم که دستشان به دهانشان ميرسد، معمولا موتور دارند. اما وقتي قرار است زنها و بچهها جابهجا شوند، ديگر موتور به کار نميآيد و بايد از اقوام و آشناياني که ماشين دارند، کمک گرفت. درست مثل احمد که سالهاست با تويوتاي قديمياش به کمک اهالي سيتل ميآيد. او آن شب هم مثل دفعات قبل به اللهآباد رفت تا زن و بچهها را به خانه بازگرداند. چندنفري سوار ماشين شدند و بقيه هم با پاي پياده دنبال آنها راه افتادند.
شب بود و نور کمرمق مهتاب، فقط گدارهاي سر به فلک کشيده را روشن ميکرد. چراغهاي ماشين هم زورش به سياهي نميرسيد. سنگلاخهاي جاده هم سرعت ماشين احمد را ميگرفت. از اللهآباد تا سيتل حدود دوساعتي راه است. ساعت از نيمهشب گذشته بود و آنها به نصفِ راه رسيده بودند. جاده خاکي با پيچوخمهاي تندش به يک سرازيري ميرسيد. بعد از آن سرازيري هم بستر يک رودخانه فصلي است. در واقع اين جاده خاکي از رودخانهاي رد ميشود که معمولا در همه ايام سال خشک است يا نهايتا باريکهاي از آب زمين تشنه آنجا را تَر ميکند. زبيده ٢٥ساله چند دقيقه قبل از رسيدن به رودخانه همراه دو دختر خردسالش سوار ماشين شدند. سرباني هم از همان اول با پسر ٥سالهاش سوار ماشين احمد شده بود. او صندلي جلو نشسته بود و زبيده دو دختر ٢ و ٣سالهاش هم پشت نشستند. ماشين حرکت کرد. شيب تند جاده سرعت آنها را بيشتر کرد تا جايي که حسابي از بقيه اهالي روستا که با پاي پياده همراه آنها بودند، فاصله گرفت. البته براي ردشدن بيدردسر از گودالهاي اين رودخانه فصلي به همين سرعت هم نياز بود. تويوتا و سرنشينانش وقتي به رودخانه رسيدند، ماشين متوقف شد. ظاهرا شدت آب خيلي بيشتر از آن چيزي بود که احمد انتظارش را داشت. او هرچقدر سعي کرد تا به راهش ادامه دهد، موفق نشد. جريان آب چندمتري ماشين را جابهجا کرد و بعد هم ماشين خاموش شد. آب وارد ماشين شده بود و امکان خارجشدن سرنشينان هم وجود نداشت. چندنفر از آنها که پياده دنبالشان ميآمدند، به سرعت خودشان را به آنها رساندند. اما ديگر دير شده بود. هيچکدام از سرنشينها داخل ماشين نبودند. احمد با سروصورت زخمي خود را به کنار رودخانه رساند و به صداي بلند گفت آب بقيه را برد. همان موقع موضوع به هلالاحمر اعلام شد. چهار نيروي امدادونجات حدود ساعت ٢ بامداد به محل حادثه رسيدند. کار جستوجو آغاز شد، اما تاريکي هوا باعث شد تا بعد از چهارساعت جستوجو، فقط پيکر بيجان زبيده از آب گرفته شود. آنطور که کردي رئيس شعبه هلالاحمر ايرانشهر به «شهروند» ميگويد، با روشنشدن هوا يک تيم ديگر هم به آنجا اعزام شد، تا ديگر سرنشينهاي مفقودشده را پيدا کنند: «ابتدا پيکر بيجان پسربچه پيدا شد، کمي پايينتر هم دو دختر خردسال. ساعت حدود ٨ صبح بود که جنازه يک زن ٣٥ساله از آب گرفته شد.» همه آنها ساعتها از زمان مرگشان ميگذشت. سرباني و زبيده و فرزندانشان به دليل خفگي جان باختند. احمد همان شبانه توسط اورژانس به بيمارستان منتقل شد.
امدادگران هلالاحمر ميگويند، از تردد شبانه در جادههاي روستايي و دورافتاده بايد اجتناب کرد. چون اين جادهها به دليل تردد کمي که دارند، کمتر مورد توجه قرار ميگيرند و به همين دليل هم از ايمني پاييني برخوردارند. به همين دليل در موارد متعددي ساکنان اين مناطق در اين مسيرها دچار حادثه ميشوند و جانشان به مخاطره ميافتد. در همين حادثه اگر اهالي روستاي «سيتل» در روشنايي روز راهي خانههايشان ميشدند، قطعا راننده متوجه شدت جريان آب ميشد و الان سرباني و زبيده و بچههايشان زنده بودند.
آمار مرگ در دريا و رودخانه
سازمان پزشکي قانوني در تازهترين گزارش خود درباره آمارهاي غرقشدگي گفت: «در نخستين ماه فصل تابستان آمار تلفات غرقشدگي با کاهش ۱۶.۳ درصدي به ۲۰۱ نفر رسيد. اين آمار در مدت مشابهسال قبل ۲۴۰ نفر گزارش شده بود که از کل تلفات غرق شدگي تير امسال ۱۷۲ نفر مرد و ۲۹ نفر زن بودند.» بر اين اساس آمار تلفات غرقشدگي در کشور طي چهار ماهه نخستسال جاري با کاهش مواجه بوده و به استثناي ماه خرداد، در ديگر ماههاي سال رشد منفي داشته است. در چهار ماهه ابتداييسال جاري ۵۱۳ نفر بر اثر غرقشدگي در کشور جان باختند، اين آمار در مقايسه با مدت مشابهسال قبل که آمار تلفات ۶۰۷ نفر بود، ۱۵.۵درصد کاهش يافته است.تعداد مردان فوت شده بر اثر غرقشدگي در چهار ماهه امسال ۴۲۷ و تعداد زنان ۸۶ نفر ثبت شده است. در اين مدت استانهاي خوزستان با ۴۹، فارس با ۴۸ و مازندران با ۴۴ فوتي بيشترين آمار تلفات غرقشدگي را داشتهاند. رودخانهها همواره درصدر آمار تلفات غرقشدگي قرار دارند و در آمارهاي پزشکي قانوني بيشترين مرگ بر اثر غرقشدگي در روخانهها اتفاق ميافتد. در چهار ماهه نخست امسال نيز بيشترين تلفات مربوط به رودخانههاست. در اين مدت ۱۹۹ نفر در رودخانهها جان باختهاند که اين آمار حدود چهار برابر تلفات غرقشدگي در دريا با رقم ۵۰فوتي (۱۱ نفر محدوده مجاز و ۳۹ نفر در مناطق خارج طرح) است. مطابق آمارهاي موجود در چهار ماهه ابتدايي امسال بعد از رودخانهها بيشترين آمار غرقشدگي به ترتيب مربوط به استخر کشاورزي با ۶۱، کانالها با ۵۲، درياچههاي مصنوعي و سدها با ۵۱، دريا با ۵۰، استخرهاي شنا با ۳۲، درياچه طبيعي با ۲۱، حوض و حوضچهها با ۱۳ و چاهها با ۷ فوتي است. ۲۷ نفر نيز در ساير مکانهاي آبي جان خود را از دست دادهاند.