ابراز نگرانی شدید نظام پزشکی به همزمانی آنفلوآنزا و کرونا
تسنيم/ ستاد مرکزي مديريت بحران سازمان نظام پزشکي طي بيانيهاي نسبت به همزماني اپيدمي آنفلوانزا و کرونا و تعجيل در بازگشايي مدارس در کشور هشدار داد.
در شرايطي که پاندمي کرونا ويروس و بيماري کوويد-19 در سراسر جهان و نيز در کشور عزيز ما ايران، يک مخاطره جدي حيات بشريت به حساب ميآيد، با نزديک شدن به آغاز پاييز، نگراني جامعه پزشکي و مردم ايران از بابت خطر اپيدمي آنفلوانزا به يک مسئله حاد و مبرم تبديل شده است.
اکنون پزشکان در سراسر جهان، نگران همزمان شدن و همراهي اپيدمي فصلي آنفلوانزا و پاندمي کوويد-19 هستند. از آنجايي که نشانههاي باليني آنفلوانزا شبيه به نشانههاي شايع کوويد-19 است، نشانهها و علائم آنفلوانزا ميتواند با ايجاد مشکل در تشخيص و از طريق مبتلاياني که بيماري ايشان تشخيص داده نشده و تحت قرنطينه و اجراي دستورالعملهاي مربوطه قرار نگرفتهاند، خطر گسترش و سرايت بيماري کوويد-19 را افزايش دهد.
از سوي ديگر، هرگاه شخصي توسط هرکدام از ويروسهاي «آنفلوانزا» و يا «کوويد-19» آلوده شود، تا اندازهاي تضعيف و گرفتار خواهد شد که به سادگي ميزبان مساعدي براي ويروس ديگر باشد.
آنچه که مسلم است اين است که ابتلاي همزمان به هر دو ويروس ميتواند پيش آگهي باليني بدتري داشته باشد و به خصوص در افراد مسن، و داراي بيماريهاي زمينهاي و نيز کودکان به نتايج ناگواري منجر شود.
نشانههاي باليني مشترک اين دو بيماري عبارتند از: تب، احساس تب و حرارت، لرز، درد بدن، سرفه يا تنفس مشکل و کوتاه شدن نفسها. براي تشخيص افتراقي بايد به علائم و نشانههاي باليني اختصاصي کوويد-19 مانند از دست دادن حس بويايي و يا نماهاي اختصاصي در سيتي اسکن ريهها و يا تست PCR استناد شود.
در وضعيت فعلي، نگراني جامعه پزشکي اين است که مراجعات مبتلايان به آنفلوانزا، به بيمارستانها و مراکز درماني، روند خدمت رساني به بيماران کوويد-19 و فرآيندهاي پيشگيري را دچار اختلال جدي کند.
مخاطرات معيني که هم اکنون در کشورهاي نيمکره شمالي و از جمله ايران مطرح است، اين است که در اکثر مناطق، مسئله بازگشايي مدارس و فضاهاي تحصيلي، حضور کودکان، نوجوانان و جوانان، به همراه آموزگاران، استادان و کادر اداري و فني در مدارس و دانشگاهها، يک تهديد جدي براي شيوع بيشتر بيماري کوويد-19 به شمار ميرود.
در حال حاضر شبح بيماري آنفلوانزا، موجب نگراني مردم و ابهامات جدي در افکار عمومي شده است که اميد است با توضيح بنيادهاي علمي اين مورد، از بار نگراني و تشويش مردم کاسته شود و در عين حال مردم شريف ايران تشويق شوند با جديتر گرفتن مقررات و مفاد پروتکل «فاصله گذاري اجتماعي» به کاهش دامنه و شدت اپيدمي آنفلوانزا نيز ياري برسانند. اگر در اين زمينه بخواهيم مطلب را خلاصه و جمعبندي کنيم، موارد زير را بايد مورد تأکيد قرار دهيم:
1- شواهد موجود از نيمکره جنوبي که اپيدمي همزمان آنفلوانزا و کوويد-19 را تجربه کرده اند، نشان ميدهد که بهتر است با توضيح علمي مسائل و تأکيد بر مقررات فاصله گذاري اجتماعي (استفاده از ماسک- شستوشوي دستها با آب و صابون- خودداري از مسافرتهاي غير ضروري- خودداري از اجتماعات و ...) از وحشت ورود به فصل آنفلوانزا در رسانهها کاسته شود و انتظار ميرود با ياري مردم و فاصله گذاري اجتماعي، اپيدمي آنفلوانزاي خفيفتري نسبت به سالهاي گذشته داشته باشيم.
2- در حال حاضر وزارت بهداشت اقدام عملي نسبت به خريد و تهيه واکسن انفلوانزا را آغاز کرده و در دست اجرا دارد. مسئله مهم مديريت نحوه توزيع واکسن و نظارت بر دسترسي و دريافت افرادي است که در گروههاي پر خطر قرار دارند. مسئولان بهداشتي کشور حتماً لازم است که شيوه نامه تقسيم بندي جمعيت و شناسايي افراد پرخطر را بسيار سريع آماده کنند تا از هرج و مرج، ايجاد بازار سياه، رشد پديده قاچاق و برخوردار نشدن افرادي که واقعاً به واکسن نياز داشتهاند، جلوگيري شود.
کودکان سالم 6 تا 23 ماهه، بزرگسالان بالاي 65 سال، زنان باردار در سه ماهه دوم و سوم حاملگي و همه افراد بالاي 2 سال که بيماري زمينهاي از قبيل ديابت، سرطان، نارسايي کليه، روماتيسم، آسم و ... داشته باشند، در کنار همه کادر پزشکي- بهداشتي- درماني از گروه هاي هدف در دريافت و تزريق واکسن آنفلوانزا به حساب ميآيند. سازمان نظام پزشکي حسب وظايف قانوني خود همکاري و مشارکت در سياستگذاريها و تامين واکسن با کيفيت مناسب و اولويت گذاري توزيع آن آمادگي خود را در اين امر اعلام ميکند.
3- بازگشايي مدارس، دانشگاهها، پادگانها و امثالهم بايد با احتياط کامل و پس از بررسي تمام جوانب و وضعيت همه گيري ويروسي در هر منطقه، کمک گرفتن از نظرات کارشناسي مسئولان و فعالان بهداشتي و درماني کشور انجام شود. بسيار ضروري است که برنامه ريزي علمي و تأمين امکانات و ملزومات انجام شود، سپس به فکر بازگشايي کامل و بازگشت به روشهاي حضوري باشيم. در تعدادي از کشورهاي اروپايي نيز تعجيل در بازگشايي مدارس و دانشگاهها به بن بست برخورد کرده و بار ديگر به روشهاي غير حضوري روي آوردهاند.