روند نزولی میزان باروری در ۸ سال اخیر

ايرنا/ بررسي نمودارهاي منتشره مرکز آمار ايران، گوياي نزولي بودن ميزان باروري در هشت سال اخير است که کمترين آن مربوط به سال گذشته با تولد ۱.۲ کودک بود.
ميزان باروري در واقع تعداد فرزنداني است که يک زن در طول دوران باروري خود (معمولا از ۱۵ تا ۴۹ سال سن) به دنيا ميآورد.
مرکز آمار اطلاعنگاشت (اينفوگرافي) از ميزان باروري طي سالهاي ۹۰ تا ۹۸ منتشر کرد.
بررسي نمودارهاي منتشر شده اين مرکز نشان ميدهد ميزان باروري کل ايران بين سالهاي ٩٠ تا ٩٨ افت و خيزهايي را تجربه کرده است. اين شاخص در نيمه نخست دهه ٩٠ با شيب ملايمي رو به افزايش گذاشته، به گونهاي که از ۱.۷۵ فرزند در سال ٩٠ به حدود ٢.٠٧ فرزند در سال ٩٦ رسيده است. سپس اين شاخص رو به کاهش گذاشته و در سال ٩٨ به ميزان ١.٨ فرزند کاهش يافته است.
بر اساس دادههاي سازمان ثبت احوال کشور، تعداد ولادتهاي ثبت شده در سال ٩٠ برابر با يک ميليون و ٣٨٢ هزار و ١١٨ تولد بوده که در سال ٩٥ به يک ميليون و ٥٢٨ هزار و ٥٣ تولد افزايش يافته است، اما تعداد ولادت در کل کشور از سال ٩٥ تا ٩٨ روند کاهشي داشته و پارسال تعداد مواليد به يک ميليون و ١٩٦ هزار و ١٣٥ ولادت کاهش يافته است.
الگوي سني باروري نشاندهنده کاهش ميزان باروري کل در همه سنين از جمله گروههاي سني ٢۴-۲۰ و ۲۹-۲۵ و ۳۴-۳۰ ساله در سال ٩٨ است.
اين تغيير بيانگر کاهش باروري بهويژه در بين گروه سني جوان است که به نوبه خود سهم بسزايي در کاهش ميزان باروري کشور داشته است.
کاهش سطح باروري يکي از چالشهاي مهم کشورهاست و نگرانيهاي اقتصادي، جمعيتي (کاهش جمعيت و سالخوردگي)، ژئوپليتيکي و هويتي، نقش زيادي در تدوين و اجراي سياستهاي حمايت از افزايش باروري و فرزندآوري داشته است. جمهوري اسلامي ايران نيز همانند بسياري از کشورهاي با باروري پايين، سياستهاي جديد جمعيتي را بهطور رسمي در ۳۰ ارديبهشت ۹۳ با ابلاغ رهبر معم انقلاب آغاز کرد.
همچنين براساس آمار، حداقل ميزان باروري کل در سالهاي ۹۸- ۱۳۹۶ مربوط به استان گيلان (براي کل جمعيت) به ترتيب با ارقام ۱.۴، ۱.۳ و ۱.۱ فرزند و حداکثر آن مربوط به استان سيستان و بلوچستان با مقادير ٣.٧، ٣.٥ و ٣.٤ فرزند است.