ايسنا / بنا بر اعلام محققان استراليايي، زوجها با گذر زمان داراي حافظه مشترک ميشوند.
به گفته آنها، زوجهاي نزديک زماني که با يکديگر هستند، داراي خاطرات واضحي هستند. در مطالعه انجامشده، افراد در صورتي که به يکديگر نزديک بودند، اغلب ميتوانستند در به يادآوردن يک اسم فرار به شريک زندگيشان کمک کنند.
تيم دانشگاه مککواري طي چهار مطالعه، يادآوري مشترک را در زوجهاي صميمي بررسي کرد و دريافت زوجهايي که سطح صميميتشان بالا بود، در اين يادآوري بهتر عمل کردند.
نويسندگان اين مقاله اعلام کردند بزرگسالان بيشترين دشواريهاي حافظه را درباره اطلاعات زندگينامهاي و نه وقايع انتزاعي تجربه ميکنند و به نظر ميرسد با بالارفتن سن افراد، آنها عدم اعتمادپذيري حافظه خود را با کمک گرفتن از حافظه شريک قابلاعتمادشان تعادل ميبخشند.
اين يافته ميتواند توضيحي براي اين موضوع باشد که چرا وقتي يکي از زوجها دچار افت کارکرد شناختي ميشود، ديگري نيز به زودي به وضعيت وي دچار ميشود.