دستی که دیگر وزنهای پرتاب نخواهد کرد

فارس/در آخرین ساعات ۲۰ اردیبهشت ماه رشید مسجدی، قهرمان بازیهای آسیایی هانگژو درگذشت.
رشید مسجدی، یکی از امیدهای کشورمان برای کسب مدال طلا در مسابقات پارالمپیک پاریس پس از عمل جراحی که در ناحیه زبان انجام داده بود در گذشت.مرگ ناگهانی این ستاره باعث شد تا درفاصله ی کمتر از ۱۱۰ روز مانده به بازیهای پارالمپیک گرد ماتم بر چهره و دل ورزشکاران ایرانی بنشیند.این ورزشکار که آرزویش صید مدال طلای پارالمپیک پاریس بود حال به خواب ابدی رفت تا ورزش جانبازان و توانیابان در سالهای اخیر، پس از سیامند رحمان یک قهرمان دیگر را از دست بدهد.رشید که زندگی ورزشی پرفراز و نشیبی هم داشت قبل از ویلچرنشین شدن در رشتههای فوتبال، تنیس و اسکی فعالیت میکرد و پس از تصادف و عملهای زیادی که انجام داد در سال ۱۴۰۰ به ورزش بازگشت.
وی در بخشی از صحبتهای سال گذشته خود از مسوولین شهرش گلایه کرده بود و گفته بود: از سال ۹۸ تا الان هیچ حمایتی ندیدم. در اصفهان هیچ حمایت مالی انجام نمیدهند و ورزشکاران با هزینه و روال عادی خودشان باید به قهرمانی برسند.در این خاک امثال رشید و رشادتهایش فراوان است، همانطور که پس از قهرمانی در پاریس و هانگژو مدالهای خود را به شهدای دفاع مقدس تقدیم کرد و قرار بود تا مدالهای بعدی خود را نیز به همین منوال به شهدای دفاع مقدس تقدیم کند اما دست سرنوشت به او چنین اجازهای نداد.شرایط خاص، درخششها و افتخارآفرینیهای ورزشکاران جانباز و توانیاب به گونهای است که میطلبد مسوولین با توجه ویژهتر به آنها مقدمات ابتدایی برای ورزش و گذراندن زندگی را برای آنها فراهم کنند.
در جامعه ورزش جانباز و توانیاب دستانی پرقدرت و افتخارآفرین بسیار گنجانده شده است. امید است سرنوشت آنها به مانند سیامند و رشید عمر کوتاه در حرفهای ترین و آمادهترین روزهایشان نشود.آقای مسجدی انشاالله با همان شهدایی که به یادشان بودی محشور شوی. روحت شاد.