من‌یونایتد در پسافرگوسن هرگز کمر راست نکرد

فارس/تیم فوتبال منچستریونایتد پس از جدایی رسمی سر الکس فرگوسن وارد بازه زمانی تاریکی شد که هنوز هیچ نور قابل توجهی در آن نتابیده است.
  نگاهی به تاریخ این باشگاه به ویژه در دوران بعد از جدایی فرگوسن از این تیم بیندازیم.

دیوید مویس (جولای 2013 - آوریل 2014)

---

بازار

---

بعد از بازنشستگی فرگوسن، دیوید مویس به عنوان جانشین او انتخاب شد، اما خیلی زود مشخص شد که مویس توانایی مدیریت باشگاهی به بزرگی منچستریونایتد را ندارد. تیم تحت هدایت او از لیگ قهرمانان اروپا حذف شد و در لیگ برتر هم به جایگاهی نامناسب دست یافت. در نهایت، نتایج ضعیف او باعث شد که مویس در پایان فصل از سمت خود برکنار شود، و این انتخاب اولین نشانه‌ها از بحرانی عمیق در مدیریت منچستریونایتد پس از فرگوسن بود.رایان گیگز (آوریل 2014 - می 2014):پس از برکناری مویس، رایان گیگز به عنوان مربی موقت منچستریونایتد منصوب شد. با اینکه دوران کوتاهی بود، اما گیگز سعی کرد با ایجاد انگیزه در بازیکنان به تیم ثبات بخشد. هرچند که نتیجه خاصی به همراه نداشت و باشگاه همچنان به دنبال یک مربی ثابت و قدرتمند بود.

لوئیس فن خال (جولای 2014 - می 2016)

لوئیس فن خال به عنوان مربی باتجربه به منچستریونایتد آمد و در دو سالی که در این باشگاه بود، تلاش کرد تا با پیاده‌سازی سبک خاص خود، دوباره تیم را به اوج برساند. او موفق شد قهرمانی در جام حذفی را کسب کند، اما سبک بازی تدافعی و کند او و نیز عملکرد نه‌چندان موفق در لیگ برتر و لیگ قهرمانان، باعث نارضایتی هواداران و مدیریت شد. در نتیجه، فن خال نیز در پایان دومین فصل از تیم جدا شد.

ژوزه مورینیو (می 2016 - دسامبر 2018)

با آمدن ژوزه مورینیو، هواداران امیدوار بودند که بتواند باشگاه را به روزهای اوج خود بازگرداند. در اولین فصل، او توانست سه جام (لیگ اروپا، جام اتحادیه و سوپرجام انگلیس) کسب کند. اما اختلافات داخلی، سبک بازی تدافعی و ناکامی در لیگ قهرمانان و لیگ برتر باعث شد تا مورینیو نیز پس از چند فصل با اختلاف از باشگاه جدا شود. با وجود موفقیت‌های ابتدایی، مورینیو نتوانست باشگاه را به موفقیت‌های بلندمدت برساند.
اوله گونار سولسشر (دسامبر 2018 - نوامبر 2021)

اوله گونار سولسشر، بازیکن سابق منچستریونایتد، به عنوان مربی موقت وارد شد و به دلیل عملکرد مثبتش، قرارداد بلندمدت امضا کرد. هرچند او توانست به فینال لیگ اروپا برسد و تیم را به ثبات نسبی برساند، اما در کسب جام‌های بزرگ ناکام ماند و سبک بازی تیم نیز تناقضات زیادی داشت. در نهایت، عدم توانایی در مدیریت بازی‌های بزرگ و ضعف‌های تاکتیکی باعث شد تا سولسشر نیز از تیم کنار گذاشته شود.

مایکل کریک (نوامبر 2021 - دسامبر 2021)

بعد از جدایی سولسشر، مایکل کریک به عنوان مربی موقت وارد شد. او نیز تلاش کرد تا روحیه تیم را بهبود بخشد و در چند بازی ابتدایی نتایج مناسبی کسب کرد، اما این مدت بسیار کوتاه بود و باشگاه نیازمند انتخابی پایدارتر بود.
رالف رانگنیک (دسامبر 2021 - می 2022)

رانگنیک به عنوان یک استراتژیست به منچستریونایتد آمد و امید بود که بتواند با ایجاد سیستمی منسجم تیم را بهبود بخشد. اما او نیز در مدت کوتاهی که داشت نتوانست تحول چشم‌گیری ایجاد کند و عملکرد کلی تیم همچنان ضعیف باقی ماند. در نهایت، رانگنیک هم از باشگاه جدا شد و منچستریونایتد به دنبال مربی جدیدی رفت. اریک تن هاگ (می 2022 - اکتبر 2024):با آمدن اریک تن هاگ، انتظار می‌رفت منچستریونایتد به یک سبک مشخص و استراتژی منظم دست یابد. در ابتدا، او توانست تیم را به بازی روان و هجومی بازگرداند و نتایج مثبتی هم کسب کند. اما در نهایت، تن هاگ نتوانست در کسب قهرمانی‌های مهم موفق شود و تیم به تکرار ناکامی‌های پیشین ادامه داد. در نتیجه، فشارهای داخلی و ناکامی‌ها باعث شد که تن هاگ نیز کنار گذاشته شود.

رود ون نیستلروی (اکتبر 2024)

پس از تن هاگ، رود ون نیستلروی به عنوان مربی موقت انتخاب شد. اکنون منچستریونایتد نیاز دارد که برنامه‌ای بلندمدت و ساختاریافته برای انتخاب مربی آینده خود داشته باشد و از تکرار اشتباهات گذشته اجتناب کند.
الکس فرگوسن که نزدیک به ۲۷ سال هدایت باشگاه منچستریونایتد را بر عهده داشت، یکی از پرافتخارترین و موفق‌ترین مربیان تاریخ فوتبال به شمار می‌آید. او در دوران حضورش، تیم را به سطوحی از موفقیت رساند که پیش از آن بی‌سابقه بود. فرگوسن با کسب ۱۳ قهرمانی لیگ برتر انگلیس، ۵ قهرمانی در جام حذفی، و ۲ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، میراثی عظیم از موفقیت و ثبات برای باشگاه به جا گذاشت.با این حال، بعد از بازنشستگی‌اش در سال ۲۰۱۳، اختلافات بین فرگوسن و مدیریت جدید باشگاه به مرور آشکار شد. فرگوسن که به عنوان مدیر ورزشی و مشاور باشگاه در کنار تیم باقی مانده بود، همچنان نفوذ زیادی بر امور باشگاه داشت. اما، گزارش‌هایی مبنی بر بدرفتاری باشگاه با او و قطع حقوق ماهیانه‌اش پس از مدتی منتشر شد. این موضوع، نارضایتی او را به دنبال داشت و رابطه بین او و مدیریت باشگاه به سردی گرایید.

به نظر می‌رسید که باشگاه تلاش می‌کرد نقش فرگوسن در امور مدیریتی را کمرنگ کند و مانع از تأثیر او بر تصمیمات کلان شود.این رویکرد مدیریت باشگاه منچستریونایتد نسبت به فرگوسن نه تنها هواداران را ناراضی کرد، بلکه باعث شد که یکی از بزرگترین دارایی‌های معنوی و تجربی باشگاه به حاشیه رانده شود. به مرور زمان، نبود فردی با دیدگاه‌های دقیق و تجربه بالای فرگوسن در مدیریت، تاثیر خود را در عملکرد ضعیف مربیان بعدی و تصمیمات غیرموفق نشان داد. اگر باشگاه به فرگوسن احترام می‌گذاشت و از دانش و تجربه او به‌عنوان یک راهنما استفاده می‌کرد، شاید می‌توانست از بحران‌های سال‌های بعد اجتناب و ثبات بیشتری در تیم ایجاد کند.

ما را در کانال تلگرامی «کانال ورزش» دنبال کنید