اقبالی: آکادمی استقلال را از عناصر ناپاک جدا کردیم

آنا/ مدرس فیفا گفت: اگر با همین ترکیب فعلی به جام جهانی برویم، احتمال زیادی دارد که دچار مشکلات عدیده شویم و حتی از دور اول صعود نکنیم.
مسعود اقبالی در مورد آکادمی باشگاه استقلال گفت: پدیدهای به نام آکادمی در استقلال شکل گرفته که از نام آن نیز میتوان چنین برداشت کرد که منظور محیطی کاملاً علمی و دانشگاهی است. افرادی که در این ساختار جذب میشوند، چه در بخش اجرایی و چه در حوزه فنی و مربیگری، باید از علوم نوین فوتبال بهرهمند باشند و از لحاظ فنی نیز توانایی لازم برای رشد و پیشرفت بازیکنان را داشته باشند. ما در حال تلاش هستیم تا به تدریج این فرآیند را پیادهسازی کنیم. در حال حاضر، شاید بتوان گفت تنها حدود ۳۰ درصد از مسیر را طی کردهایم. طبیعتاً اگر قرار باشد آکادمی باشگاه استقلال به لاماسیای بارسلونا یا آکادمی بایرن مونیخ شباهت داشته باشد، باید مؤلفههای متعدد و استانداردی را دارا باشد، از جمله مسائل فنی، زیرساختهای مناسب، زمین تمرین، خوابگاه، تغذیه، تحصیل و غیره. متأسفانه هنوز بسیاری از این زیرساختها را نداریم اما از نظر میدانی و مدیریتی سعی کردهایم ساختار را تا حدی ساماندهی کنیم و به ثبات برسانیم تا به مرور سایر مولفهها نیز اضافه شود.
آکادمی را از عناصر ناپاک جدا کردیم
وی افزود: اولین اقدام ما، پاکسازی آکادمی از عناصر ناپاک و ناسالم بود که این کار تا حد زیادی به نحو احسن انجام شد. بازیکنانی که جذب شدهاند، اکثراً از طبقات محروم جامعه هستند و تنها واسطهشان خانوادهشان بوده است. اگر استعداد داشتهاند، جذب شدهاند و برای آنان قرارداد رسمی با حقوق و مزایا در نظر گرفته شده است. همچنین مربیان ما بر اساس سیستم رتبهبندی که در تیمهای نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید داریم، قرارداد یکساله دارند و تحت سیستم تشویق و تنبیه مشخص کار میکنند. مقررات ما نیز مطابق با استانداردهای آکادمیهای معتبر بینالمللی تعریف شده و بر همان مبنا حرکت میکنیم. تاکنون نیز عملکرد تیمهای پایه ما قابل قبول بوده است؛ جز یک باخت و یک تساوی، در سایر مسابقات پیروز بودهایم. دور دوم مسابقات نیز در حال پایان است و چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه مجددا بازیها برگزار خواهد شد و امیدواریم نتایج مثبتی حاصل شود.
خوابگاه مناسبی برای بازیکنان در نظر گرفتیم
او در خصوص خوابگاههای آکادمی استقلال گفت: خوابگاهی که برای بازیکنان در نظر گرفتهایم، از نظر امکانات وضعیت مناسبی دارد. در حال حاضر حدود ۲۰ بازیکن از شهرستانها در این خوابگاه مستقر هستند. تغذیه و استراحت آنها تحت نظارت قرار دارد و مسئولینی در خوابگاه حضور دارند که رفتوآمد بازیکنان را کنترل میکنند تا بتوانند با آرامش کامل در تمرینات حاضر شوند و بیشترین بهرهوری را داشته باشند
اگر آمادهسازی تیم ملی در سطح مسابقات کافا باشد، دچار مشکلات عدیدهای خواهیم شد
مدرس فیفا در مورد صحبتهای امیر قلعهنویی در مورد شرکت در مسابقات کافا اظهار داشت: تیمی که قرار است در جام جهانی شرکت کند، باید از نظر فاکتورهای تکنیکی، تاکتیکی، فیزیکی و روانشناختی در سطحی بسیار بالا قرار داشته باشد تا بتواند حداقل از مرحله اول صعود کند. در دو دوره گذشته که کارلوس کیروش هدایت تیم را بر عهده داشت، تیم با توجه به میانگین سنی پایین و استراتژی دفاعی مشخص، تا حدی موفق عمل کرد. اما امروز بازیکنان همان دوره، میانگین سنی بالایی دارند. آقای قلعهنویی دچار نوعی دوگانگی ذهنی شده است. از یکسو میدانند بازیکنان جوان هنوز از بلوغ تاکتیکی لازم برخوردار نیستند و ممکن است نتایج ضعیف رقم بخورد و مورد انتقاد قرار بگیرد، و از سوی دیگر، استفاده از بازیکنان فعلی با سن بالا نیز با مشکلات جسمانی و فنی روبهروست. در برنامه فوتبال برتر، آماری ارائه شد که نشان میداد تیم ملی ما از چهار مولفه مهارت فردی، گروهی، فیزیکی و روانی نسبت به تیمهای بزرگ جهان بسیار عقب است. قلعهنویی تقریبا تیم خود را با چند بازیکن جوان بسته، اما به نظر میرسد این بازیکنان بیشتر نیمکتنشین خواهند بود. اگر با همین ترکیب فعلی به جام جهانی برویم، احتمال زیادی دارد که دچار مشکلات عدیده شویم و حتی از دور اول صعود نکنیم. اگر قرار باشد بدون مسابقه تدارکاتی با تیمهای بزرگ، به جام جهانی برویم دچار مشکل خواهیم شد. مسابقات کافا نیز نمیتواند معیاری برای سنجش تیم ملی باشد. اگر با این شرایط به جام جهانی برویم، با مشکلات زیادی روبرو خواهیم بود.
قلعهنویی باید ریسک کند و جوانگرایی کند
اقبالی در مورد حضور در مسابقات کافا و رقابت با رقیبهای چون هند، تاجیسکتان و ازبکستان گفت: بازیکنانی مثل شجاع خلیلزاده که تجربه جام جهانی را دارند، دقیقاً میدانند که بازی با تیمهایی مانند هند، افغانستان و دیدارهای دوستانهای با گوام نمیتواند معیار دقیقی برای سنجش آمادگی تیم ملی باشد. شرکت در چنین مسابقاتی شاید از منظر افزایش بازیهای رسمی مفید باشد، اما از نظر فنی کمکی به آمادهسازی برای رقابت با تیمهای بزرگ دنیا نمیکند. بازیکنان بالای ۲۵ سال، به تدریج ظرفیت جسمانی خود را از دست میدهند و برای حفظ این توانمندیها، نیاز به برنامهریزی علمی و دقیق دارند؛ مثل رونالدو که با ۴۰ سال سن، هنوز در تیم ملی پرتغال بازی میکند، اما بازیکنان ما در کودکی تحت برنامههای علمی نبودهاند و توان جسمانی آنها از سطح استاندارد جهانی پایینتر است. در بازیهای سخت، به خصوص در نیمه دوم، ریکاوری و تکرار حرکات سرعتی آنها کاهش مییابد. اگر قلعهنویی ریسک کند و تیمی جوان با میانگین سنی ۲۲ تا ۲۴ سال را برای جام جهانی آماده کنند و در این یک سال باقیمانده، حدود ۱۰ بازی تدارکاتی در سطح بالا برگزار شود، میتوان امیدوار بود این تیم جوان حداقل با دوندگی زیاد، مقابل تاکتیکهای حریفان ایستادگی کند. در بدترین حالت، اگر حتی سه بازی هم ببازیم، دستکم یک تیم جوان و آیندهدار برای جام جهانی ۲۰۳۰ خواهیم داشت.
بازیکنان باتجربه تیم ملی دیگر انگیزهای برای حضور در جام جهانی ندارند
او در مورد میانگین سنی بالای لیگ برتر گفت: ما لیگمان نیز در مقایسه با گذشته، به سمت پیری رفته است. حالا بسیاری از مربیان هم این موضوع را تأیید میکنند. تیمهای باشگاهی ما در واقع پایه و اساس تیم ملی هستند. وقتی باشگاههای ما از نظر سنی بالا باشند و تیمهای جوان نتوانند در آن حد قابلیت داشته باشند که بازیکن به تیم ملی بدهند، خب مسلماً تیم ملی هم دچار مشکل میشود. اکثر باشگاههای ما، اگر قراردادهای بازیکنانشان را بررسی کنید، متوجه میشوید که بازیکنان عمدتا بالای ۲۷ یا ۲۸ سال و حتی ۳۰ و ۳۵ سال هستند. این بازیکنان فقط جابهجا میشوند، آن هم با قراردادهایی هنگفت. خب، چنین شرایطی چه کمکی میتواند به تیم ملی ما بکند؟ مسلماً هیچ کمکی نمیکند. بسیاری از این بازیکنان صرفاً به خاطر حضورشان در تیمهای بزرگ، به تیم ملی دعوت میشوند، نه بر مبنای انگیزه یا آمادگی خاصی. بسیاری از آنها پیشتر دو دوره در جام جهانی حضور داشتهاند و دیگر برایشان جام جهانی اهمیتی ندارد، اما اگر یک بازیکن جوان به اردوی تیم ملی دعوت شود، به طور طبیعی انگیزه دارد که خودش را در سطح جهانی نشان دهد؛ میخواهد در جام جهانی بدرخشد، دیده شود، و با نمایش خوب، شانس حضور در تیمهای مطرح اروپایی را پیدا کند.
اگر قرار است در جام جهانی حذف شویم، بهتر است با بازیکنان جوان حذف شویم
وی افزود: این یعنی انگیزه، پویایی و تلاش بیشتر برای تیم ملی اما وقتی بازیکنی سن بالا دارد، یا پیشتر به اهداف خودش رسیده، دیگر انگیزهای ندارد. فقط میخواهد برود یک جام جهانی دیگر را تجربه کند، صرفاً برای حضور و نه برای رقابت. برایش مثل زنگ تفریح است. بازیکن جوان اما با انگیزه بسیار بالا، با انرژی، به میدان میآید. حتی اگر در جام جهانی سه بازی را ببازیم، ممکن است چهار بازیکن از میان این جوانها بدرخشند. و وقتی از جام جهانی بازگردیم، حداقل با یک تیم ملی جوان، آیندهدار و دارای افق روشن برای جام جهانی ۲۰۳۰ روبهرو خواهیم بود. اما اگر ما بخواهیم با همین تیم فعلی، یک سال دیگر در جام جهانی شرکت کنیم، سه بازی میکنیم و میبازیم و بازمیگردیم. سپس دوباره باید همه چیز را کنار بگذاریم و از ابتدا برای چهار سال آینده برنامهریزی کنیم. خب اگر قرار است این کار را انجام دهیم، چرا از همین الان شروع نکنیم؟ ما به هر حال میخواهیم در جام جهانی سه بازی انجام دهیم؛ چه بهتر که این سه بازی را با تیمی جوان انجام دهیم. حتی اگر ببازیم، باز هم اشکالی ندارد. حداقل یک تیم جوان، پویا و جویای نام برای جام جهانی بعدی خواهیم داشت که میتوان روی آن سرمایهگذاری کرد.