سوپرایز آلمان برای جام جهانی ۲۰۲۶

ورزش 3

بروزرسانی 1404/08/02 - 10:18

ورزش 3/لنارت کارل با تنها ۱۷ ساله، خیلی زود توانست در تیم بزرگ بایرن‌مونیخ تأثیرگذار باشد و حال ممکن است همین اتفاق در تیم ملی آلمان هم رخ دهد.
بایرن مونیخ ۴-۰ از کلاب بروژ جلو بود و بازی تقریباً تمام شده بود اما کارل ۱۷ ساله راضی نبود. در همین هنگام، او دوباره توپ را برداشت و از فاصله‌ای دور آن را به سمت دروازه شلیک کرد. صحنه‌ای کوچک و کم‌اهمیت، اما نشانه‌ای از عشق او به فوتبال و اشتیاقش برای گل زدن بود.
حدود دو ساعت پیش از آن، کارل همین کار را اما در شرایط واقعی انجام داده بود: توپ را در میانه‌ی زمین گرفت، مستقیم به سمت دروازه رفت، مدافعان را یکی‌ یکی جا گذاشت و با پای چپ از پشت محوطه‌ جریمه ضربه زد؛ ضربه‌ای فوق‌العاده که بایرن را ۱-۰ پیش انداخت.
بعد از بازی، توضیحش ساده بود، همان‌قدر که گلش ساده به نظر می‌رسید، اما در واقع چندان هم ساده نبود. او گفت:«فقط توپ را شوت زدم، و رفت توی گل.»
همین «ساده شوت زدن»، ساده بازی کردن، جسارت و شجاعت به جای ترس، همان ویژگی‌هایی است که استعداد بزرگ را از استعداد معمولی جدا می‌کند.
تمام کسانی که درباره‌اش صحبت کرده‌اند, از کریستوف فرویند، مدیر ورزشی باشگاه گرفته تا ونسان کمپانی، سرمربی تیم و حتی هری کین، این خصوصیات را در او تأیید کرده‌اند.
الکساندر پاولوویچ، آخرین بازیکن آکادمی بایرن که توانسته بود در تیم اصلی بدرخشد، درباره‌ او خلاصه و روشن گفت:«او فقط شجاع است.
بدون ترس
کارل خودش هم می‌گوید:«من گل می‌زنم، از حریف‌ها نمی‌ترسم و واقعاً هیچ فشاری حس نمی‌کنم.»
و واقعاً هم همینطور بود، مخصوصاً وقتی فهمیدیم کادر فنی قبل از بازی پیش‌بینی کرده بودند که او گل می‌زند.
فرویند گفت:«با مربی در رختکن نشسته بودیم و گفتیم: احساس می‌کنیم لِنی (لقب کارل) امروز اولین گلش را می‌زند.»
و کارل بعد از بازی با لبخند پاسخ داد:«همه‌ چیز دقیقاً همانطور که گفتید پیش رفت.»
گل او فقط یک حرکت زیبا نبود، بلکه لحظه‌ای تاریخی هم محسوب می‌شد. چون با سن ۱۷ سال و ۲۴۲ روز، کارل به جوان‌ترین بازیکن آلمانی بایرن مونیخ در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تبدیل شد که موفق به گلزنی شده، رکوردی که پیش از این در اختیار جمال موسیالا بود.
تصمیمی غافلگیرکننده
با توجه به دوری طولانی‌مدت موسیالا، مصدومیت سرژ گنابری و افت نیکلاس جکسون، ونسان کمپانی تصمیمی غیرمنتظره اما منطقی گرفت: قرار دادن کارل در ترکیب اصلی مقابل کلوب بروژ.
این بازی سومین حضور او به عنوان بازیکن اصلی در فصل بود (در کنار ۶ بازی به عنوان بازیکن تعویضی)، اما اولین بازی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شد.
کارل در پست همیشگی‌اش یعنی وینگر راست بازی نکرد، بلکه به عنوان بازی‌ساز (پست شماره ۱۰) پشت مهاجمان قرار گرفت. او محور اصلی بازی بایرن بود، نه فقط به خاطر جایگاهش در زمین، بلکه به خاطر عملکردش.
همچنین در پرس و بازی بدون توپ فوق‌العاده عمل کرد و کاملاً شایسته‌ عنوان بهترین بازیکن میدان شد.

صحبت از جام جهانی
در دقیقه ۶۹، کارل در میان تشویق ایستاده‌ تماشاگران از زمین بیرون رفت. درست بعد از آن، بحث تازه‌ای شروع شد: آیا ممکن است این پسر جوان در فهرست تیم ملی آلمان برای جام جهانی آینده قرار بگیرد؟
مانوئل نویر، کاپیتان تیم، گفت:«شکی نیست که هنوز مسیر طولانی پیش‌رو دارد، اما درهای آینده کاملاً برایش باز هستند تا در همین جهت حرکت کند.»
و هری کین افزود:«او هنوز باید روی خیلی چیزها کار کند تا به آن سطح برسد، اما چه می‌دانیم؟ اگر همینطور ادامه دهد، چرا که نه؟ فرصت دارد.»
یولیان ناگلزمان، سرمربی تیم ملی آلمان، به جوان‌ها ایمان دارد و بارها نشان داده که به استعدادهای جدید میدان می‌دهد. نمونه‌ روشنش الکساندر پاولوویچ است که فصل ۲۴-۲۰۲۳ را از تیم دوم بایرن شروع کرد، اما خیلی زود به ترکیب اصلی رسید و تا آستانه‌ی حضور در یورو ۲۰۲۴ پیش رفت، تا اینکه التهاب لوزه‌ها در آخرین لحظه او را از حضور در رقابت‌ها بازداشت.
اما کارل برخلاف هیاهوی رسانه‌ای، با آرامش برخورد می‌کند و می‌گوید:«فعلاً به جام جهانی فکر نمی‌کنم. باید اول در تیم‌های زیر ۲۰ و زیر ۲۱ ساله‌ها بازی کنم.»
کمپانی درباره‌ی این هیاهو گفت:«من طرفدار این همه سر و صدا و شلوغی نیستم. من طرفدار تمرین و آرامشم.»
و وقتی از او پرسیدند خودش در ۱۷ سالگی چه می‌کرد، با لبخند گفت:«در لیگ قهرمانان و تیم ملی بازی می‌کردم، آن‌هم به عنوان بازیکن اصلی!»