15 روز و گواردیولا؛ ژابی در لبه پرتگاه

ورزش 3/رئال پس از سه بازی بدون برد و یک بحران موقتی، المپیاکوس را شکست داد ولی تردیدها هنوز از مادرید فاصله نگرفتهاند.
رئال مادرید در وضعیتی عجیب و پیچیده به سر میبرد که با یک اشتباه تاکتیکی یا چند نتیجه بد توضیح داده نمیشود.
بحران کنونی بر سه پایهی اصلی استوار است که یکدیگر را تغذیه کرده و تیمی را که از الکلاسیکو به بعد در سراشیبی افتاده، به این روز انداختهاند. بازی مقابل المپیاکوس کمی آرامش موقت آورد، اما مشکلات عمیق همچنان پابرجاست و نیاز به راهحل فوری دارد.
رختکن بیثبات
رختکن رئال نه شکسته، اما به شدت آشفته است. بازیکنان کلیدی برخی بخشهای برنامهی ژابی آلونسو را کامل درک نکردهاند و احساس میکنند جایگاه و سلسلهمراتب قدیمیشان در مدل جدید کمرنگ شده است. برخی ستارهها، حتی اگر فیکس باشند، هنوز دقیق نمیدانند از آنها چه خواسته میشود و چرا نقشها مدام جابهجا میشود. آنها در سیستمی بیش از حد محدود احساس خفگی میکنند و نمیتوانند مثل سابق بدرخشند.
جالب اینکه تعدادی از بازیکنان ذخیره، که باید ناراضیترین باشند، تغییرات را مثبت میبینند؛ چون برای اولین بار در را نیمهباز میبینند. در این میان، برخی ستارهها در موقعیت ناخوشایندی قرار دارند: عملکردشان پایینتر از انتظار است، فشار روانی زیادی حس میکنند و روی نیمکت هم پاسخ روشنی پیدا نمیکنند. نتیجه؟ رختکنی تکهتکهشده که هر گروه با سرعت و حالوهوای خودش پیش میرود.
کیلیان امباپه اما مانند همیشه سپر شد: «وقتی برای رئال مادرید بازی میکنی، عادی است که همه حرف بزنند. ما باید از بازیکنان، مربی و همه اعضای تیم محافظت کنیم؛ چون در نهایت همه با هم هستیم و کنار همه مادریدیستاها.»
افت شدید انرژی و فاصله با ژابی
مشکل دوم فراتر از تاکتیک است: تیم انگار یکباره خالی شده است. افت رقابتپذیری همراه با کاهش شدید تنش و انرژی جمعی بود؛ مخزن نامرئی تیم ته کشید.
روشهای جدید ژابی (تمرینات طولانیتر، تحلیل فردی، جلسات اختصاصی، قوانین ساده همزیستی) قرار بود عادتهای غلط سالهای قبل را ریشهکن کند و تیم را بیدار کند. اما این تغییرات به جای متحد کردن، در بخشی از بازیکنان فاصله ایجاد کرده است. آنها از روال راحت و قدیمی (که پارسال به فاجعه ختم شد) بیرون آمدند و هنوز با روش سختگیرانه و متفاوت ژابی هماهنگ نشدهاند. نتیجه؟ دفاع همچنان لنگ میزند و وقتی وینیسیوس و امباپه روزشان نباشد، کل نقشه بیاثر میشود.
پنج بازی در ۱۵ روز و آزمون واقعی مقابل سیتی
پانزده روز آینده رئال پنج بازی حساس دارد، اما همه نگاهها به ۱۰ دسامبر و بازی با منچسترسیتی در برنابئو دوخته شده است. این بازی دیگر فقط فوتبال نیست؛ معیار واقعی وضعیت تیم در شبهای بزرگ است.
رئال در آسیبپذیرترین لحظهاش به این بازی میرسد. این دیدار نقطه عطف خواهد بود: کسانی که واقعاً میخواهند در این پروژه باشند باید خودشان را نشان بدهند؛ کسانی که تردید دارند، رسوا خواهند شد. بهطور متضاد همین فشار میتواند باعث شود تیم دوباره به هم نزدیک شود، صفوف را بسته نگه دارد و هویتی را که از الکلاسیکو گم کرده بود، باز یابد.
رئال در لبه پرتگاه ایستاده است؛ بازی با سیتی میتواند یا همه چیز را بدتر کند یا جرقهی بازگشت را بزند.

















