کفاشیان: حاضرم همان سیستمی که ژاپنیها برای تغییر فدراسیون انجام دادند را انجام بدهم و کنار بروم
بروزرسانی
خبرآنلاين/ علي کفاشيان که اين روزها بحث استعفايش بيش از هميشه به گوش مي رسد در خصوص بودجه فدراسيون گفت: سالانه بودجه دولتي که به ما ميدادند نزديک به 10 ميليارد تومان بود. ما امسال هزينهمان، بودجهاي که تصويب کرديم، رقمي نزديک به 40 ميليارد تومان است. ما توانستيم امسال رقمي نزديک به 30 ميليارد براي فدراسيون درآمدزايي کنيم. قرار بود که 10 ميليارد تومان وزارت ورزش بدهد که هنوز ريالي نگرفتيم. حالا اين رقم براي سال بعد با اين شرايط گرانيها بايد حداقل 100 ميليارد تومان باشد چون 70 درصد از بودجه فدراسيون فوتبال ارزي است. مثلاً ما رفتيم 2 سال قبل به خواست مردم و اصرار سازمان ورزش کارلوس کي روش را آورديم با قراردادي که سالانه 5/2 ميليون دلار براي خودش و دستيارانش است. آن زمان آقاي سعيدلو نوشتند و امضا دادند که اين قرارداد را سازمان ورزش ميپردازد. وقتي اين پول را به ما نميدهند بايد از کجا تأمينش کنيم؟ پول را که نميدهند، حق پخش هم که به فدراسيون نميرسد. اسپانسري هم که تا پاي قرارداد با فدراسيون ميآيد و حاضر است 10 ميليارد تومان بپردازد، ناگهان غيبش ميزند چون معلوم نيست به او چه گفته ميشود. با اين شرايط چطور بايد کار کنيم.
او ادامه داد: وقتي اين چيزها را ميبينم يعني اينکه من اينجا نبايد بمانم. بايد ول کنم و بروم ولي نبايد اين رفتنم طوري باشد که فکر کنند فشار آورديم، ترسيد و دررفت. من بايد مجمع را جمع کنم و بخواهم اين قصه روي مکانيزم قانونياش انجام بشود. من به مجمع ميگويم به اين دلايل نميخواهند بگذارند ما کار کنيم، شما هم به يک گروهي رأي بدهيد که ميگذارند کار کند. ولي اين را گفتم تا بدانيد و اينقدر ننويسيد استقلال، استقلال. استقلال با اين شرايط يعني کشک. بگذاريم کسي بيايد که ميگذارند کار کند اما وقتي که اين آدم جديد آمد همه از او حمايت کنند و بگذارند که کار کند. 4 سال قبل که من آمدم اصلاً کسي در AFC من را نميشناخت، تحويلم نميگرفت ولي الان همه چيز خوب شده. طبيعي هم هست چون آشنا شديم و توانستيم ارتباط بگيريم. الان نفر بعدي که بيايد چند سالي طول ميکشد تا بتواند ارتباط پيدا کند. الان باشگاههاي ما شرايط مالي خوبي ندارند، فدراسيون هم بودجهاي ندارد. پولي هم از حق پخش در اختيارمان نميگذارند. من اول فصل ايستادم و گفتم حق پخش را ميخواهيم که حاصلش شده اين شکل از انتقادات. چند روز پيش در راديو شنيدم مجري برنامه داشتميگفت: «اين آقايي که به صندلي دو دستي چسبيده، هيچچيز حالياش نيست و اصلاً نميداند چند نفر در زمين بازي ميکنند.» اين مشي را تقريباً همه برنامههاي راديو و تلويزيون از صبح تا شب دارند. کفاشيان تصريح کرد: خدا شاهد است من همين حالا حاضرم همان سيستمي که ژاپنيها براي تغيير فدراسيون انجام دادند را انجام بدهم و کنار بروم. 3 سال است که پروسه رفتن اوگورا طول کشيده. حالا نه اينقدر طولاني اما يک پروسه 6 ماهه شکل بدهيم، يکي بيايد کنار ما به مرور کارها و راه و چاهها را ياد بگيرد و بعد صندلي را تحويل بگيرد. حيف است که ما 11 کرسيمان را در کميتههاي آسيايي از دست بدهيم ولي اگر به مرور اين کار اتفاق بيفتد، فوتبالمان ميتواند زودتر به مسير موفقيت وارد شود. دليلي ندارد که حتماً يکي را بياوريم به من فحش بدهد و هي بگويد دار و دسته من پدر... هستند! آنها که از خدايشان است ما اين برخورد را بکنيم تا همه کرسيهاي آسياييمان را پس بگيرند. شما رسانهها هم که همه از دم، شما روزنامهها گرفته تا عادل فردوسيپور چشمهايتان را روي حقايق بستيد و...
او با اشاره به تغيير اساسنامه گفت: يکي از دلايلي که باعث شد من اساسنامه قبلي را اصلاح کنم اين بود که فدراسيون از اين حالت چند رئيسي دربيايد ولي هنوز هم همه اعضاي هيأترئيسه، هر کدام خودشان را يک رئيس فدراسيون ميدانند. دوست دارند مصاحبه کنند، بروند به وزارت ورزش بگويند کلي تخلف انجام ميشود و ما جلويش را گرفتيم و... ما در هيأترئيسه هنوز هم داريم دوستاني که عاشق مصاحبه هستند. مدام ميگويند همهجور کمکي ميتوانند بکنند اما تا ميگوييم کمک کن، ميگويند نه، نميشود، برويم دفتر وزير و... بابا ما همه اين مسيرها را رفتيم، با اين راهها پولي دستمان را نميگيرد. در تشکيلات فدراسيون هم شرايط شبيه همين است. مثلاً همين ترابيان که اين همه فشار ميآوريد برکنارش کنيم، بدون اينکه پولي بگيرد، کارش را ميکند، خوب هم کار ميکند، برنامه دارد، تحصيلات دارد، کارش را بلد است، فقط اخلاق تندي دارد. چقدر هجمه ميآوريد که او را برداريم. او را برداريم که چه کسي بيايد جايش را بگيرد. يا همان معيني بيچاره در کميته جوانان. من رفتم دنبال يکي از آقايان اسم و رسمدار که کارش خيلي خوب است نتايج عالياي هم با جوانها گرفته. به او گفتم شما که ميتواني بيا اين کار را بگير دستت. از من سالي 300 ميليون ميخواست. بابا من اين همه پول از کجا بياورم بدهم؟ من دارم به معيني ماهي 700 هزار تومان ميدهم تا کارش را بکند. از کجا آن همه پول بياورم بدهم. ما از اين پولها در فوتبالمان نداريم. پس نتيجه اين ميشود که من بيعرضهام و نميتوانم پول دربياورم، بايد برويد يک کسي را بياوريد که ميتواند پول دربياورد و اين افراد را به کار بگيرد. با اين شرايطي که از من حمايت نميشود، نميتوانم چيزي که شما ميگوييد را انجام بدهم.
او ادامه مي دهد: براي کادرفني تيمهاي مختلفمان سعي کرديم از همه هزينههاي اضافه بزنيم. مثلاً علي دوستيمهر از ما 80 ميليون گرفته. ما تنها پول بزرگي که ميدهيم به کروش است که اصلاً با همان قرارداد آمده است. مثلاً سالي 5 ميليارد غير از ليگ برتر بايد پول داوري بدهيم. در کميتهها هم که حقوقهايمان 600 هزار تومان است.
کفاشيان با اشاره به فدراسيون ژاپن خاطر نشان کرد: من با کوزو تاشيماي ژاپني حرف زدم، او ميگويد 160 ميليون دلار سالانه درآمد دارد. 80 تايش را از حق پخش ميگيرد، 40تا از اسپانسرها و باقياش هم بودجههاي دولتي است. اصلاً کسي هم کاري به کار آنها ندارد. اگر کادرفني باخت، خودش جواب ميدهد. فدراسيون فقط کار برنامهريزي را پيش ميبرد و ميتواند ادارهکننده فوتبال باشد. ميداني کيروش به من چه ميگويد؟ او ميگويد شما به دليل بيپولي، سرنوشتتان را گره زدهايد به يکسري کشور شرق آسيا يا درجه چندم همسايه که مجاني دعوتتان کنند تا برويد با آنها بازي کنيد. با اين کار سطح فوتبال آنها بالا ميرود و شما روز به روز درجا ميزنيد. شما اگر ميخواهيد پيشرفت کنيد بايد سرنوشتتان را با اروپاييها گره بزنيد. بايد هزينه کنيد تا پيشرفت کنيد. او راست ميگويد. ما رفتيم پيش آقاي احمدينژاد، ايشان حمايت کرد و قرار شد 5 ميليارد به فدراسيون کمک شود اما اين پول را هم به ما ندادند.
او تصريح کرد: الان که اگر من بروم و کس ديگري بيايد شرايط از اين هم بدتر است. از کساني که اساسنامه را خواندند بپرس که مقررات را ميدانند. الان که من بروم بايد آقاي آيتاللهي بيايد و سرپرست تشکيلات بشود تا بعد انتخابات برگزار شود. آن هم در روزهايي که انتخابات رياستجمهوري در پيش است و دولت جديد بايد روي کار بيايد. اين تصميم ما تنها وضع را بدتر از قبل ميکند. بعد حالا هي شما هر روز بنويسيد کفاشيان برو، کفاشيان برو. تازه اگر من بروم بايد يک کسي بيايد که حمايت همهجانبه دولتي را براي مدتي طولاني داشته باشد يا دستش به دهانش برسد و يا پولدار باشد. البته فرد پولدار که در کشور ما جرأت نميکند پا پيش بگذارد.