ايسنا/ دو بازيکن اوکرايني پرسپوليس مانند گولچ استراليايي بالاخره به درب خروجي باشگاه پرسپوليس راهنمايي شدند اما معلوم نيست چقدر از مال و منال قرمزها را در توبره کرده و بردند.
فصل شانزدهم ليگ برتر فوتبال در حالي آغاز شد که پرسپوليس، به عنوان نايبقهرمان فصل قبل پا به ميدان گذاشته و ستارههاي فوتبال ايران را از چنگ رقيبانربوده بود. قرمزها که پارسال به خاطر فقط دو گل زده کمتر دستشان از قهرماني کوتاه مانده بود، دلشان نميخواست يک بار ديگر در حسرت جام بمانند.
ليگ برتر شانزدهم شروع شد و تيمها مبارزه سختي را براي اندوختن امتياز آغاز کردند اما همانطور که تصور ميشد، اين پرسپوليس بود که گوي سبقت از همه ربود و بعد از بيست هفته، به تنهايي و با غرور بر صدر جدول تکيه زد. جايگاه سرخپوشان به قدري رفيع است که حتي باخت دراماتيکشان برابر استقلال در داربي سنتي هم آن را تکان نداد.
در کنار همه خوبيهاي پرسپوليس، اين تيم يک نقطه ضعف بسيار بزرگ داشت؛ بازيکنان خارجي بيکيفيت. هر چه جوانهاي پرسپوليس خوب و باانگيزه بودند و توانستند در دو فصل اخير، بازيهاي درخشاني براي تيمشان انجام دهند، خارجيهاي پرسپوليس تو زرد از آب درآمدند و هيچ فايدهاي نداشتند.
اول از همه، آنتوني گولچ بود که همان اوايل فصل فهميد کسي قرار نيست به او فرصت بازي بدهد و خيلي زود از جمع سرخها جدا شد. اين بازيکن استراليايي حتي يک دقيقه هم براي تيمش به ميدان نرفته بود که از تيم جدا شد. پس از او، همه نگاهها به سمت اروپاي شرقي معطوف شد؛ جايي که دو بازيکن بينام و نشان از آنجا به پرسپوليس آمده بودند. ولاديمير پريموف که به هيچ وجه نتوانست نشانههايي از يک مهاجم داشته باشد و آلکسي پلييانسکي که بيشتر به کشتيگيرها مانند بود تا فوتباليست، از اوکراين به تهران آمدند و در فهرست بازيکنان پرسپوليس جاي گرفتند.
از همان روزهاي اول همه ميدانستند که برانکو ايوانکوويچ نظر مثبتي روي اين دو نفر ندارد، شاهدش هم اين که از پريموف فقط در بازي هاي دوستانه و چند دقيقه هم در ليگ و جام حذفي استفاده کرد و آن ديگري را هم فقط وقتي مجبور شد و به خاطر مصدوميت و محروميت، بازيکني در خط دفاع برايش نمانده بود، فقط در يک بازي به ميدان فرستاد.
نکته مهمتر، صحبتهاي جالب توجه ساسان انصاري بود که در برنامه تلويزيوني "۹۰" در پاسخ به سوالي درباره اين که آيا حضور اوکراينيها در تيم به خاطر اصرار و تاکيد يک عضو هيات مديره باشگاه بوده؟ جواب داد: "بله!"
نکته مهم اما اين نيست که چه کسي اين بازيکنان را به ايران آورده بلکه پرسش اساسي اين است که چرا مديران باشگاه پرسپوليس بدون خواست سرمربي با اين دو بازيکن قرارداد بستهاند؟ البته شايد برانکو هم با آمدن اين دو مخالفتي نداشته که اين فرضيه ميشود روي بدبينانه ماجرا. در هر حال، اين دو اوکرايني آمدند و بدون اين که براي تيم فايده داشته باشند، قرارداد خود را فسخ کردند. اصلا اگر برانکو با دقت بيشتري به اوکراينيهاي تيمش نگاه ميکرد، ديگر کيروش را به اين متهم نميکرد که مليپوشان را چاق ميکند! البته او ديروز در ادامه به کار بردن اصطلاحات ايراني خود گفت که "اوکراينيها رفتند، حالش را ببريد!"
قرارداد پريموف و پلييانسکي، هر يک ۳۰۰ هزار دلار بوده و در کنار گولچ، در مجموع اين سه "نابازيکن" براي پرسپوليس حدود ۹۰۰ هزار دلار آب خوردهاند اما حالا که بحث فسخ قرارداد مطرح است، بايد مديران پرسپوليس پاسخ دهند که چقدر از مبلغ قرارداد آنها را بايد بپردازند؟ آيا توافقي بين باشگاه پرسپوليس و مثلث بي کيفيت خارجياش صورت گرفته که اين باشگاه "بدهکار"، بيش از اين ضرر نکند؟ آيا قرار است طلب سه بازيکن خارجي امسال هم به بدهيهاي چند ده ميلياردي پرسپوليس اضافه شود و چند فصل بعد، ثمرهاش محروميت از نقل و انتقالات يا کسر امتياز باشد؟
پولي که قرار است از بيتالمال برداشت شود و در جيب اوکراينيها و آن استراليايي ريخته شود، آن هم در سالي که قرار است اقتصاد ما مقاومتي باشد، چه توجيهي دارد؟ حالا که با خصوصيشدن استقلال و پرسپوليس مخالفت شده و همچنان اين دو تيم در اختيار دولت هستند، چرا وزارت ورزش و جوانان روي دخل و خرج آنها نظارت نميکند؟ چرا به راحتي اجازه ميدهد پول بيزبان در اين باشگاهها حيف و ميل شود؟ در ضمن اي کاش بيتالمال مظلوم، در باشگاههاي دولتي فقط "حيف" شود و "ميل" در کار نباشد که ...