آخرين خبر/ «متولد منطقه چهار استان البرز هستم، از 6 سالگي تکواندو را آغاز کردهام و امروز بيش از10 سال است که در اين رشته فعاليت ميکنم، برادر بزرگترم مشوق اصلي من براي فعاليت در اين رشته بود و سالها زيرنظر مرحوم صبا معصومي تمرين کردم و درواقع موفقيتهايم را مديون مرحوم معصومي هستم.» به گزارش فارس، اينها گوشهاي از صحبتهاي مهلا مومنزاده، بانوي 17ساله تکواندوي ايران است که در بيستو چهارمين آوردگاه بزرگ جهاني موفق شد به عنوان دومين دختر ايراني در رشته تکواندو به فينال مسابقات جهاني تکواندو راه يابد. دختري که پس از رفتن به روي سکوي نايب قهرماني مدالش را تقديم به دايي شهيد خود کرد.
پيش از کسب مدال نقره مسابقات جهاني منچستر مدالهاي زيادي را کسب کردهايد، از آنها براي ما بگوييد.
من 2 مدال طلاي نونهالان جهان را در سالهاي ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در کشورهاي آذربايجان و کره جنوبي کسب کردهام. در مسابقات آسيايي نوجوانان در کشور چينتايپه مدال نقره را به دست آوردم و در آن مسابقات به عنوان فنيترين بازيکن انتخاب شدم. در مسابقات نوجوانان جهان هم حضور داشتم، اما موفق به کسب مدال نشدم. در المپيک نوجوانان تا يک چهارم نهايي هم صعود کردم، اما ناداوري باعث شد تا به مدال نرسم. در طول مبارزه يک ضربه سنگين به صورت حريفم زدم، داور وسط بايد براي حريفم ناکدان را ميشمرد اما اين کار را انجام نداد و درواقع ناداوري صورت گرفت و حقم را خوردند.
لحظهاي که به عنوان دومين دختر تکواندوي تاريخ ايران موفق به کسب مدال جهاني شديد، چه حس و حالي داشتيد؟
خيلي دوست داشتم مدالم طلا شود، اما نشد. البته بازهم براي کسب مدال نقره خيلي خوشحال بودم. وقتي مدال را دور گردنم انداختم، از اين خوشحال بودم که موفق شدم خانوادهام و مربيانم را خوشحال کنم. خوشحال از اينکه توانستم روح مرحوم استادم را شاد کنم، او هميشه آرزو داشت من در سکوي قهرماني جهان باشم.
پس از کسب مدال مسابقات جهاني، شما مدال خود را به يکي از شهدا تقديم کرديد، در رابطه با اين موضوع توضيح بدهيد.
خوشحالم از اينکه تصميم گرفتم مدالي را که در مسابقات جهاني انگليس به دست آوردم، به دايي شهيدم تقديم کنم. اين تصميم را از صميم قلب گرفتم و خوشحالم که اين کار را انجام دادم. شهيد عباس غياثوند، دايي من است و پس از کسب مدال جهاني تصميم گرفتم که اين مدال ارزشمند را به روح اين شهيد عزيز تقديم کنم.
بزرگترين آرزوي ورزشي شما چيست؟
کسب مدال نقره مسابقات جهاني در رده بزرگسالان، اولين اتفاقي بود که در اين رده برايم رقم خورد. قطعا بزرگترين آرزويم اين است که در المپيک 2020 توکيو روي سکوي قهرماني بايستم، ميخواهم با خوشرنگترين مدال همه مردم ايران را شاد کنم. اميدوارم به اين آرزوي بزرگ زندگيام برسم.
به غير از تکواندو به چه رشته ديگري علاقه داريد؟
واقعا استعداد زيادي در رشتههاي مختلف ورزشي دارم، من سرشار از استعدادم(باخنده)، اما تکواندو برايم چيز ديگري است. واليبال و فوتبال را دوست دارم، چون برادرم در رشته فوتبال فعاليت ميکند، به همين دليل فوتبالم خيلي بهتر از واليبالم است و بدون تعارف در فوتبال استعداد بسيار زيادي دارم.
طرفدار کدام تيم هستيد، پرسپوليس يا استقلال؟
واقعا هوادار تيم محبوبم پرسپوليس هستم، در منچستر يک اتفاق خوب برايم رخ داد، روزي که تيم پرسپوليس قهرمان ليگ برتر شد، دقيقا همان روز مدال نايبقهرماني مسابقات جهاني را به من اهدا کردند.
شما در مسير قهرماني قرار گرفتهايد و براي رسيدن به اين مهم قطعا نياز به امکانات زيادي داريد، خواسته شما از مسئولان فدراسيون و ورزش چيست؟
خيلي خواسته زيادي ندارم. ما در تکواندو از لحاظ مالي خيلي درآمد خوبي در ليگها نداريم. شايد باورش سخت باشد اما قرارداد ما براي فعاليت در ليگ برتر در يک فصل زير 15 ميليون تومان است! اين پول هزينه لباس و رفتو آمد و لوازم شخصي ما هم نميشود.
بازار