5 میلیارد بدهی، شوخی خنده‌دار رویانیان!

سايت گل/ بگذاريد جمله آخر اين گزارش را همان خط اول بياوريم: «اوضاع پرسپوليس خيلي خراب است». اين خراب بودن اوضاع البته ربطي به جايگاه تيم در جدول رده‌بندي، کيفيت تيم و بازيکنان، کار فني دايي و همکارانش و مسائل مربوط به تيم ندارد اما متاسفانه با تمام اين مسائل مثل زنجير گره خورده و در نهايت ربط پيدا مي‌کند. امروز اوضاع باشگاه پرسپوليس خراب است؛ خراب‌تر از آنچه تصورش را بکنيد. انگار شرايط آنقدر پيچيده شده که باز کردن اين کلاف سردرگم علاوه بر بهره بردن از مديري فوق‌العاده قدرتمند و صاحب تجربه نيازمند يک بودجه عظيم و لايتناهي است که انگار به اين راحتي‌ها نصيب هيچ مديري از جمله علي پروين نخواهد شد. اصل داستان مشکلات به پول و بدهي مربوط مي‌شود. به اوضاع اقتصادي خراب باشگاه. به ناتواني مديريت جديد و قديم در تهيه بودجه براي پرداخت حقوق بازيکنان و دوباره مطرح شدن اين سوال که چرا اين باشگاه به بخش خصوصي واگذار نمي‌شود تا تکليف را بدانيم؟ مسوول اين همه بدهي کيست؟ مهم‌ترين سوالي که حالا در ذهن اهالي فوتبال و هواداران پرسپوليس نقش مي‌بندد اين است که مسوول پرداخت اين همه بدهي سنگين که از مدت‌ها قبل روي هم تلنبار شده و ماه به ماه سنگين‌تر مي‌شود کيست؟ چه کساني باعث و باني رقم خوردن اين بدهي و سنگين شدن ليست بدهي‌ها بوده‌اند و چرا درآمدزايي باشگاه يا بودجه‌اي که وزارتخانه به باشگاه مي‌داده آنقدر نبوده تا دخل و خرج مديران جور در بيايد و برقراري موازنه در هزينه و درآمد کاري کند که بدهي روي بدهي نيايد؟ شايد دکتر محمد دادکان مي‌دانست که رفتن زير بار اين بدهي سنگين و تسويه حساب با اين همه مدعي، از پيشکسوت و مربي ايراني و خارجي گرفته تا هتل و آژانس هواپيمايي و... کار او نيست و هيچ منبع مالي قدرتمندي هم پا پيش نمي‌گذارد تا خرابکاري مديران قبلي را پاک کند. انگار شرايط طوري شده که فقط و فقط با رسيدن بودجه‌اي 60 ميلياردي از منبعي نامعلوم مي‌شود منتظر حل ماجرا بود وگرنه براي ادامه راه و آينده باشگاه مي‌شود دنبال افرادي گشت که فکر اقتصادي دارند و مي‌توانند بدون احتساب روي کمک دولت – تا زماني که باشگاه خصوصي شود – در آمدزايي کنند. اما مشکل همين جاست؛ بدهي 60 ميليارد توماني که برق از سر هر مديري مي‌پراند و اين روزها علي پروين را در دوران جديد ورودش به باشگاه پرسپوليس کلافه کرده استچرا پروين کم آورده وخجالت مي‌کشد؟ يک سال قبل زماني که جمشيد زارع قائم مقام مخلوع محمد رويانيان طي مصاحبه‌اي اعلام کرد بدهي باشگاه پرسپوليس 18 ميليارد است، همه به محمد حسن و عباس انصاري فرد، حبيب کاشاني، اکبر غمخوار، داريوش مصطفوي، حجت‌ا... خطيب و تمام مديران بعد از انقلاب باشگاه خرده گرفتند که چرا با پرسپوليس اينچنين کرديد و چرا پول بيت المال را پاي مربي و بازيکن‌هاي داخلي و خارجي به درد نخور ريختيد که تنها بدهي‌هايي سنگين و پرونده‌هايي قطور در فيفا براي شما به جاي گذاشتند اما شايد آن روز همان دلسوزان پرسپوليس نمي‌دانستند که بعد از دوران مديريت دو و نيم ساله محمد رويانيان اين بدهي ميلياردي تقريبا سه و نيم برابر خواهد شد و تن هر مدير تازه واردي را مي‌لرزاند و هوادار اهل فوتبال را به فکر فرو مي‌برد. اين رقم در حالي رسانه‌اي شد که حتما بخشي از 18 ميليارد بدهي اعلام شده توسط زارع در بهمن ماه سال گذشته مربوط به دوره يک و نيم ساله مديريت رويانيان بوده است. جالب اينکه حبيب کاشاني مديري که قبل از رويانيان در مسند کار بود جايي گفته بود: «در آخرين حسابرسي که در سال 89 انجام داديم مشخص شد باشگاه پرسپوليس 9 ميليارد بدهي دارد.» حال فرض کنيم حتي اگر در فاصله سال 89 تا شهريور 90 چيزي بين 3 تا 4 ميليارد به مجموع بدهي‌هاي باشگاه افزوده شده باشد، محمد رويانيان بدهي پرسپوليس را نسبت به زمان تصدي امور در اين باشگاه تا پنج برابر افزايش داده است. سه چهار روزي است علي پروين در مصاحبه‌هايش روي محاسبات مالي بدهي‌هاي باشگاه تاکيد دارد و البته با توجه به خدماتي که محمد رويانيان براي باشگاه پرسپوليس انجام داده خجالت مي‌کشد تا از بدهي‌هاي سنگين دوران مديريت سردار حرفي بزند و شفاف‌سازي کند. سر سلطان از رقم بالاي بدهي‌ها، تعدد طلبکاران و ارقام متفاوتي که به‌عنوان بدهي دوران رويانيان والبته بدهي کلي باشگاه به گوشش مي‌رسانند گيج رفته و حالا او در مواجهه با اين غول شکست ناپذير کم آورده و خسته به نظر مي‌رسد. ظاهرا در اين روزها و با رسيدن به نتايج محاسبات مالي باشگاه، پروين به اعداد واقعي و نهايي دست يافته اما به خاطر رودربايستي با سردار نمي‌تواند آن را رسانه‌اي کند. همين مساله باعث شده او فشار بسياري را متحمل شود و کم کم مصاحبه‌هاي او از «اميد» به حل مشکلات مالي باشگاه به «نااميدي» در اين راه تغيير جهت دهد. بدهي دوران رويانيان چطور زياد شد؟ محمد رويانيان در شهريور ماه سال 90 زمام امور باشگاه را در اختيار گرفت اما با دو سه ماه بررسي و مشاوره و از نيم فصل ليگ يازدهم که شروع به خريد کرد، هزينه‌هايي را متقبل شد. هزينه خريد ايمون زايد اصلا زياد نبود ؛چيزي حدود 200 ميليون تومان براي نيم فصل که با آن هت‌تريک تاريخي در دربي بهمن ماه همان سال حلال شد. سنگين‌ترين هزينه دوران مديريت رويانيان در ماه‌هاي ابتدايي مديريتش به عقد قرارداد با مصطفي دنيزلي بر مي‌گشت؛ 5/1 ميليون دلار براي دوسال. دنيزلي البته رفت و با اينکه پولش را کامل گرفته بود يک ميليون دلار را در چند قسط به باشگاه پرسپوليس بازگرداند تا رويانيان با گران شدن دلار از اين بابت سود کند! رويانيان البته هزينه‌هاي گزاف را گذاشت براي شروع فصل بعد و بستن تيمي کهکشاني. سنگين‌ترين قرارداد متعلق به کريم انصاري‌فرد بود؛ 1350000000 تومان. بعد از آن سيدجلال حسيني 2/1 ميليارد قرارداد بست و ظاهرا قرارداد علي کريمي هم همين قدر بود. شهاب گردان قرارداد سفيد بست اما بازيکناني مثل محسن بنگر، محمد قاضي و حسين ماهيني بين 800 تا 900 ميليون تومان قرارداد بستند. در اين ميان بخشي از اين قراردادهاي سنگين خودروهاي لوکسي بود که به‌عنوان بخشي از قرارداد به بازيکنان پرداخت شد. مثلا محسن بنگر يک بي‌ام و سفيد X6 گرفت و قاضي يک دستگاه پورشه کاين قهوه‌اي سوخته زير پايش انداخت که البته آن زمان به قيمت امروزش نبود. برخي بازيکنان مثل هادي نوروزي هم ماشين‌هاي‌شان را فروختند. آن هم به دلالي که همان دور و برها مي‌پلکيد و با 40-30 ميليون تومان زير قيمت اصلي خودروها آنها را تصاحب مي‌کرد و به بازيکنان پول مي‌رساند. در ميانه راه اما رويانيان دست به يک خريد سنگين ديگر زد و رضا حقيقي را براي يک و نيم فصل به پرسپوليس آورد که گرفتن رضايتنامه اين بازيکن از فجر تنها چيزي حدود 700-600 ميليون تومان هزينه در بر داشت و قرارداد اين بازيکن هم براي اين مدت ميلياردي بسته شد. ولاتکو و مارکو هم آمدند که هنوز نيمي از مبلغ قرارداد آنها پرداخت نشده. تمام اين قراردادهاي ميلياردي يک طرف، آوردن مانوئل ژوزه با قراردادي عجيب و غريب در طرف ديگر. رويانيان به گفته خودش در آن مقطع مانوئل ژوزه رزومه دار را با قراردادي 2560000 يورويي به پرسپوليس آورد که شامل پول خودش و 4 دستيارش مي‌شد. سوساي پرتغالي با 1/1 ميليون دلار براي دو سال قرارداد بست و ايمون زايد هم جزو آخرين خريدهاي تيم بود که چيزي حدود 600 ميليون تومان قرارداد بست. کادر فني پرتغالي، بازيکن پرتغالي و زايد همه در ميانه فصل رفتند و بدهي بابت قرارداد باقيمانده پرتغالي‌ها با يورو و دلار امروز چيزي بيش از 5/6 ميليارد تومان خواهد شد. بعد از مانوئل، يحيي گل محمدي آمد که ظاهرا او هم مثل محسن عاشوري و حسين عبدي مربيان ايراني دو سه سال اخير پرسپوليس از باشگاه طلبکارند که البته بدهي عاشوري و گل محمدي به سردار مربوط مي‌شود. البته پرداخت هزينه ميلياردي شکايت وينگادا و دستيارانش و حق ترانسفر عليرضا حقيقي اتفاق‌هاي خوبي بود که تا حدودي هزينه‌ها را تامين مي‌کرد اما قراردادها آنقدر سنگين و سرسام‌آور بود که مي‌توانست بدهي باشگاه را سنگين و سنگين‌تر کند که دقيقا اينطور هم شد.چه کسي از قراردادهاي اين فصل خبر دارد؟ رويانيان تا جايي که مي‌توانست قراردادهاي سنگين فصل قبل را تسويه کرد اما براي فصل جديد ريخت و پاش‌ها بيشتر هم شد. تعداد بازيکنان شاخص جذب شده امسال هم کم نبود؛ صادقيان، دهنوي، عاليشاه، کفشگري، حسيني و... که قراردادهاي بعضي از آنها سنگين است به علاوه تمديد قرارداد با ستاره‌هايي مثل سيدجلال، بنگر و... همه و همه نياز به بودجه‌اي چند 10 ميليوني داشت. جدا از اينها رويانيان به هر قيمتي بود خلعتبري را از امارات به چنگ آورد که فقط دريافت رضايتنامه خلعتبري از باشگاه عجمان 2/1 ميليون دلار (چيزي حدود 5/3 ميليارد تومان) هزينه در برداشت که با توجه به رقم قرارداد اين بازيکن خيلي‌ها خلعت را خريد 5 ميلياردي رويانيان مي‌دانند. قرارداد نيلسون برزيلي هم از 250 هزار دلار به 220 هزار دلار رسيد و با وجود اينکه قيمت ارز سه برابر شده بود اما نيلسون يکي از ستاره‌هاي ارزان اين فصل پرسپوليس به حساب مي‌آيد. علاوه بر اينها علي دايي هم مربي ارزاني نبود و با اينکه هيچکس از رقم قرارداد او و ستاره‌هايش اطلاع دقيقي ندارد اما رويانيان همه اينها را دور خودش جمع کرد و بدون اينکه کسي از کارهاي اين فصل او سر در بياورد راهش را ادامه داد و با پرداخت تنها 20 تا 30 درصدمبلغ اين قراردادهاي سنگين بدهي‌هاي ميلياردي را گذاشت براي مديرعامل جديد. بدهي واقعي برجاي مانده ازدوره رويانيان چقدر است؟ محمد رويانيان بعد از استعفا از مديريت باشگاه پرسپوليس سرش را بالا گرفت و روي تخته وايت بورد نوشت فقط 5 ميليارد تومان بدهي روي بدهي‌هاي باشگاه پرسپوليس آورده و اگر خودش در هيات مديره باشد اين بدهي را پرداخت خواهد کرد. کمتر از دو هفته بعد مشخص شد رويانيان اصلا در هيات مديره باشگاه هم نخواهد بود و آن عدد 5 ميليارد تومان فقط يک شوخي بوده و بس. حالا تمام بدهي‌ها مانده روي دست مدير جديد و البته هيات مديره بي سردار. حالا همه مي‌دانند که رويانيان تنها 15 تا 30 درصد قراردادهاي بازيکنان پرسپوليس را پرداخت کرده که بخشي از آنها شامل خودروهاي هوندا civic و MVM هايي مي‌شود که سندهايشان مشکل دارد. با يک حساب سرانگشتي مي‌توان باقيمانده قرارداد بازيکنان را مبلغي بيشتر از 15 ميليارد تومان دانست به علاوه کلي آيتم ديگر از جمله بدهي 500 ميليوني به هتل‌ها و ساير بدهي‌ها به اشخاص و... حالا دو سه روزي است که بيشتر گمانه‌زني‌ها روي عدد 60 ميليارد به‌عنوان کل بدهي‌هاي باشگاه پرسپوليس فيکس شده و به نظر مي‌رسد بايد اين عدد را واقعي يا بسيار نزديک به واقعيت دانست اما نکته اينجاست که اگر اينچنين باشد با توجه به اعداد و حقايق مطرح شده در سطور بالا و يک «دو دو تا چهارتا»ي ساده بخش اعظمي از اين بدهي‌ها مربوط به دوره مديريت محمد رويانيان است و بس. مثلا شايد اگر بشود به حرف يک سال قبل جمشيد زارع استناد کرد مي‌شود گفت احتمالا 10 تا 12 ميليارد از اين رقم درشت به تمام سال‌هاي قبل از مديريت رويانيان برمي‌گردد و باقيمانده بدهي 60 ميلياردي به دو سال و نيم مديريت سردار. مطمئنا اگر اينگونه باشد مي‌توان منتظر واکنش‌هاي جديدي بود که از دل آنها به زواياي تازه‌اي از حقيقت دست يافت. پس همه منتظر شفاف‌سازي رويانيان و علي پروين يا اگر اينها نخواستند وزارت ورزش مي‌مانيم تا بدانيم واقعا در اين باشگاه چه خبر است که شتر با بار چند ميلياردي‌اش در آن گم مي‌شود؟