ايرنا/ «ارنستو والورده» سومين بحران خود را در نيوکمپ سپري ميکند و در صورتي که رييس بارسا دست به تصميم بزرگي نزند، اين بحران به لاعلاجترين بحران گريبانگير بارسا و سرمربي اين تيم بدل خواهد شد؛ بحراني خطرناک براي مردي که تنها دارايي فعلي او «صداقت» اوست.
اگر بخواهيم تنها با يک کلمه والورده را توصيف کنيم، آن کلمه «صداقت» است؛ اظهارات وي پس از عملکرد فاجعهبار بارسلونا برابر گرانادا در لوس کارمنس اين بود «خودم را مقصر ميدانم»؛ و در حالي آبياناريها دوران وحشتناکي را سپري ميکنند که مرد اسپانيايي از مسئوليتهاي خود شانه خالي نکرد و گفت «وقتي ميبازيد حداقل کاري که ميتوانيد انجام دهيد اين است که سعي کنيد لياقت بُرد داشته باشيد و ما لياقت پيروزي نداشتيم.»
نتايج به دست آمده توسط تيم تحت هدايت والورده در بازيهاي خارج از خانه در ۲۵ سال گذشته بدترين بوده و براي سرمربي که فصل گذشته را در حالي به اتمام رساند که آيندهاش روي هوا بود، آغازي اين چنين در فصل جديد ضربهاي مهلک محسوب ميشود.
اين سومين فصل حضور والورده روي نيمکت بارسا و از قضا سومين برهه بحراني وي است؛ سرمربي که در سال ۲۰۱۷ به نيوکمپ آمد و مجبور شد تيمي را بازسازي کند که «نيمار» فلنگ را بسته بود و باشگاه براي پيدا کردن راهحل بازگرداندن بارسا به روزهاي اوج هاج و واج مانده بود؛ اما او کارش را به خوبي انجام داد و در فصل نخست حضورش، کاتالانها تا روزهاي پاياني فصل حتي متحمل يک شکست هم نشدند و تنها لوانته برايشان دردسرساز شد.
فاجعه رم والورده را روي لبه تيغ قرار داد
در آن فصل، اولين بحران زماني براي وي به وجود آمد که بارسا ديدار برگشت ليگ قهرمانان را با نتيجه ۳ بر صفر مقابل آ.اس رم واگذار کرد؛ در آن برهه والورده در فکر رفتن بود و همگان به اين باور رسيده بودند که در صورت شکست بارسا در فينال جام حذفي مقابل سويا، تابستان سرمربي جديدي را روي نيمکت بارسا خواهند ديد.
بارسا مقابل سويا ۵ بر صفر پيروز و آينده والورده تضمين شد چرا که اعتماد از دست رفته باشگاه به مرد شماره يک نيمکت اين تيم، بازگشته بود.
آنها فصل گذشته بار ديگر بهراحتي لاليگا را فتح کرده و با شکست دادن تاتنهام در ومبلي و منچستريونايتد در اولدترافورد، عنوان قابل اطمينانترين تيم در بازيهاي خارج از خانه را از آن خود کردند اما به يکباره فاجعه ليورپول در آنفيلد رخ داد.
کاتالانها در ادامه فينال کوپادلري را به والنسيا واگذار کرده و گمانهزنيها از برکناري قريبالوقوع والورده حکايت داشت؛ با اين حال، اين «جوزپ ماريا بارتومئو» بود که ماندن وي را تاييد و اعلام کرد؛ البته پيدا نشدن هيچ گزينه مقرون به صرفه در بازار هم در اين ابقا بيتاثير نبود.
اما بحران کنوني والورده خيلي پيشتر از ۲ مورد قبلي آغاز شده بود؛ در ماه سپتامبر هستيم و بارسلونا پس از نمايشي تاسفبار مقابل گرانادا، اتفاقاتي شوم را پيشروي خود ميبيند؛ نمايشي رقتانگيز که از تمامي جنبهها از نرخ دوندگي، تاکتيک، انتخاب بازيکن گرفته تا ناتواني در بروز واکنش مناسب پس از گل خوردن، از سوي همگان مورد انتقاد قرار گرفت.
«لوئيس سوارز» در بازيهاي خارج از خانه چيزي بيشتر از يک شبه نبوده است؛ «آنتوان گريژمان» در پستي فرعي و غيرتخصصي در سمت چپ از تاثيرگذاري ناکام ماند؛ «جرارد پيکه» چهار بار در مجموع پنج بازي فصل جديد اخطار گرفته و مشکل به ظاهر لاعلاج «ايوان راکيتيچ» هم نيازي به گفتن ندارد؛ به اينها عملکرد ضعيف «سرخيو بوسکتس» و دقايق آشفتگي «آرتورو ويدال» را هم اضافه کنيد.
بارسلونا در بازي شنبهشب بيروح بود و در آغاز فصل خبرهاي بد زيادي به گوش آنها ميرسد؛ والورده مرد باهوشي است و چند کار خوب را هم براي باشگاه انجام داده که از جمله آنها ميتوان به استفاده از «آنسو فاتي» و ميدان دادن به چند بازيکن جوان ديگر اشاره کرد اما اين سومين بحران وي در عرض سه سال است؛ بحراني که شايد بيشتر از ۲ مورد ديگر طول بکشد مگر آنکه بارتومئو تصميم بزرگ و جسورانهاي بگيرد...
بازار