آي اسپورت/ خوندن سرود ملي ايتاليا با فرياد و چهرههايي مصمم، به يکي از سنتهاي بازيکناي تيم ملي اين کشور تبديل شده اما اين سوال پيش مياد که تو اين سرود چي گفته ميشه که بازيکنا اصرار دارن با تمام وجود فرياد بزنن:
اين سرود اينجوري شروع ميشه: «برادران ايتاليا، ايتاليا بيدار شد و او (ضمير مونث) سرش را با کلاهخود شيپيو پوشانده است.» در بند ايتاليا به زني تشبيه شده که قيام کرده و کلاهخود شيپيو آفريکانوس، يکي از معروفترين جنگاوران رومي که توانست هانيبال را شکست بدهد، را به سر دارد.
«پيروزي کجاست؟ اجازه بدهيد او موهايش را کوتاه کند، به خاطر خدايي که او را برده رم آفريد» در اين بند به کوتاه کردن بردههاي زن در رم باستان اشاره داره؛ کاري که براي تمايز بردهها از زنهاي آزاد انجام مي شد و پيروزي هم به يک برده زن تشبيه شده که خود را تقديم رم ميکند.
«از آلپ تا سيسيل، همه جا لنيانو است» آلپ به عنوان نماد شماليترين بخش ايتاليا و سيسيل هم جنوبيترين بخش کشور. لنيانو هم به جنگي به اين نام که در سال 1176 توسط فدريک بارباروسا انجام شد، اشاره داره. اما نکته جالب اينکه اين جنگ اهميت زيادي در تاريخ ايتاليا نداره.
«همه از فروچيو، صاحب قلب شدند، صاحب دست شدند» منظور اين بند اينه که همه ايتالياييها قلب و دستشون رو از فروچيو به ارث بردند. فرانسسکو فروچيو هم جنجگويي قرن شانزدهمي بوده اما نکته اينه که به عنوان مزدور کار ميکرده و خيلي وفاداري ويژهاي به ايتالياييها نداشته.
«فرزندان ايتاليا، باليلا نام دارند» باليلا لقب کودکي بوده که در اوايل قرن هجده عليه نيروهاي اتريشي که جنوا را اشغال کرده بودند، قيام کرد. نکته قابل توجه در مورد باليلا اينه که اولين بار فاشيستهاي ايتاليايي در قرن 19، نام اون رو روي جنبش جوانانشون گذاشتن.
«اکنون عقاب اتريش، پرهايش را از دست داده است. خون ايتاليا، خون لهستان را نوشيده و حتي خون کوساک اما اينها قلب او را آتش ميزند.» سرود ملي ايتاليا در سال 1847 توسط گوفردو ماملي سروده شده و همونطور که تو اين بند مشخصه، ايتالياييها در آن زمان نگران گسترش امپراطوري اتريش بودن.
اين سرود در نهايت با تشبيه دوباره ايتاليا به زني که به وجودآورنده شجاعت و عشق براي ايتالياييهاست به پايان ميرسه.
بازار