محرومیت ایران از میزبانی مغایر اساسنامه AFC است

ايسنا/ يک استاد حقوق بين الملل گفت: محروميت باشگاه‌هاي ايراني از ميزباني مسابقات، يک اقدام بسيار جدي در مغايرت با مفاد اساسنامه AFC است. اميرساعد وکيل درباره اقدام کنفدراسيون فوتبال آسيا (AFC) مبني بر محروم ساختن باشگاه‌هاي ايراني گفت: اقدام کنفدراسيون فوتبال آسيا (AFC) مبني بر محروم ساختن باشگاه‌هاي ايراني از حق ميزباني در مسابقات فوتبال اخير شايد به نظر ساده بيايد اما در حقيقت يک اقدام بسيار جدي در مغايرت با مفاد اساسنامه AFC است. به عبارتي سه محور اساسي اساسنامه AFC که درسال 2019 مورد اصلاح قرار گرفت؛ به طور جدي با اين اقدام کنفدراسيون فوتبال آسيا مغايرت دارد و اگر AFC بر موضع خود مبني بر محروميت باشگاه‌هاي ايراني از ميزباني مسابقات پافشاري کند، در حقيقت آبرويي براي خود باقي نخواهد گذاشت. اين وکيل دادگستري ادامه داد: اولين نکته جدي در اساسنامه AFC که به عنوان يکي از اهداف اين سازمان بين المللي در ماده 2 مورد تصريح قرار گرفته، ارتقاي فوتبال در پرتو ارزش‌هاي وحدت بخش و انسان دوستانه است. هدف AFC بايد اين باشد که از فوتبال به عنوان وسيله اي براي ارتقا و توسعه ارزش هايي که منجر به اتحاد بيشتر مي شود، استفاده کند و همين طور ارزش هاي نوع دوستانه را افزايش و ارتقا دهد لذا در همين ماده گسترش روابط دوستانه بين ملت‌ها به عنوان يکي از اهداف AFC مطرح شده است. متاسفانه اين رويکردي که AFC اتخاذ کرده دقيقا خلاف موج اهتمام به گسترش روابط دوستانه بين ملت ها تلقي مي شود. وکيل تصريح کرد: پيشگيري از روش‌ها و رويه‌هاي نادرستي که ممکن است اعتبار مسابقات را زير سوال ببرد، هدف ديگري است که بايد AFC در اساسنامه خودش دنبال کند اما شاهد هستيم لابي گري‌ها و سياسي بازي‌هايي که برخي از کشورهاي منطقه در AFC به راه انداخته‌اند، رويه‌هايي را ايجاد مي کند که نه تنها زمينه تفرق، عدم وحدت و فاصله گرفتن بيشتر ملت‌ها را فراهم مي کند و نه تنها فوتبال را به وسيله‌اي براي جداکردن بيشتر ملت‌ها تبديل مي‌کند؛ بلکه اعتبار اين مسابقات هم با نبود کشور مطرح و قابل توجهي مثل ايران کاملا زير سوال مي رود و حتي اين شائبه را ايجاد مي کند که به نوعي AFC در راستاي سياست‌هاي جانبدارانه خود به سمت درآوردن بازي و درآوردن نتيجه حرکت مي کند. به اين ترتيب آنچه که اتفاق مي‌افتد روح همبستگي آسيا توسط AFC تخريب مي‌شود. اين وکيل دادگستري ادامه داد: بند دوم ماده 3 اساسنامه AFC تصريح کرده که AFC بايد در مسايل مربوط به سياست و مذاهب و اديان هيچ جانبداري نداشته باشد. در بند اول ماده 3 اساسنامه نيز تصريح مي‌شود که تبعيض عليه يک کشور براساس دلايل سياسي و غيره ممنوع است و شاهد آن هستيم که اين اقدام AFC اين شايبه را به طور جدي مطرح مي‌کند که چه بسا به دليل اعمال نفوذ برخي از کشورهاي عربي عملا بر مباني و انگيزه‌هاي سياسي، تبعيض سيستماتيکي را به طور گسترده AFC عليه کشور ايران اعمال مي کند. وي در پايان گفت: ماده 4 اساسنامه AFC اعلام کرده که بايد اهداف بشر دوستانه، مبناي نقش و فعاليت AFC، براي ارتقاي روابط دوستانه فدراسيون‌ها، باشگاه‌ها و مقامات رسمي و بازيکنان باشند. ساده پيداست که اين اقدام AFC به طور مشخص برخلاف اهداف و برخلاف تعهدي است که در اساسنامه آن ياد شده و به همين دليل به نظرمي رسد AFC اگر بخواهد بر موضع پافشاري کند، آبرويي براي خود نخواهد گذاشت و بهتر است با يک رويکرد کاملا موجه و منطقي و مستدل تلاش کند، زمينه ميزباني باشگاه‌هاي ايراني را فراهم کند تا بتواند همچنان اعتبار خودش را محفوظ نگه دارد و در غير اين صورت در هر محکمه حقوقي از جمله دادگاه داوري ورزش (CAS) اگر ايران شرکت کند که قطعا بايد شرکت کند، حتما پيروز بيرون خواهد آمد.

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد