توتال فوتبال گاوهای نر

آخرين خبر/ روزگاري پروجا را تنها با حضور رحمان رضايي و علي سامره در تيم سرسه کوزمي و در کنار بازيکنان نام‌آشنايي نظير سباستيانو روسي، دروازه‌بان ميلان بزرگ دهه 90، مانوئله بلازي، هافبک سابق يوونتوس و حضور جنجالي سعدي قذافي، پسر ديکتاتور سابق ليبي به ياد مي‌آورديم. هرچند فابيو گروسو را نبايد فراموش کرد که از همين شهر و همين تيم به فوتبال ايتاليا معرفي شد. قرمزهاي شهر پروجا هرگز نامي نبودند که با همسايه‌هاي بزرگ خود در شهرهاي اطراف رقابت کنند. به غير از چندين قهرماني در دسته‌هاي پايين‌تر، بزرگترين افتخاري که کسب کردند، قهرماني در جام کم‌اهميت اينترتوتو در سال 2003 بود اما آن‌ها از اواسط دهه 70 توانستند دوباره در فوتبال ايتاليا نامي براي خود دست و پا کنند. در سال 1974 ايلاريو کاستانير 34 ساله پا به پروجا گذاشت. رناتو کوري جشن صعود با نقل‌مکان به استاديوم جديد با نام پيان دي‌ماسيانو تکميل شد. نخستين فصل در سري‌آ براي کاستانير موفقيت‌آميز بود و بالاتر از تيم‌هايي نظير رم، سمپدوريا و لاتزيو رتبه هشتم را از آن خود کرد که براي شروع در ميان بزرگان نتيجه‌اي ايده‌آل به شمار مي‌رفت. فصل 77-1976 پروجا کماکان پيشرفت کرد و اين بار در رتبه ششم جدول نهايي فصل ايستاد و در فصل 78-1977 گاوهاي نر فرم متعادل خود را کماکان حفظ کردند و در رتبه هفتم جاي گرفتند. در ميانه اين فصل اتفاق ناگواري افتاد که نه تنها پروجا بلکه جامعه فوتبال ايتاليا را تحت‌الشعاع قرار داد. رناتو کوري، هافبک جوان و 24 ساله تيم به دليل حمله قلبي در جريان بازي با يوونتوس در 30 اکتبر 1977 از دنيا رفت و قرمزها را در شوکي عظيم فرو برد. بلافاصله در همان سال نام استاديوم تيم از پيان دي‌ماسيانو به احترام درگذشت کوري به استاديوم رناتو کوري تغيير کرد. اين اتفاق تلخ باعث افت پروجا نشد و‌ انگيزه مضاعفي شد تا با نمايش‌هايي در خور نام کوري زنده بماند. کاستانير که در دوران فوتبال خود يک مهاجم بود و در اوايل دهه 60 براي پروجا هم بازي کرده بود، علاقه زيادي به آژاکس رويايي اوايل دهه 70 داشت و خود را وامدار اين سبک مي‌دانست. عمدتا کاستانير از سيستم 1-3-2-3-1 مي‌کرد. نلو ماليتزيا درون دروازه قرار داشت. در خط دفاعي کاپيتاني مطمئن به نام پيرلوئيجي فروزيو عنوان سوئيپر انجام‌وظيفه مي‌کرد و يک خط جلوتر ناپي، دلا مارتينا و چکاريني ديگر مدافعان تيم بودند. هافبک‌هاي خلاقي چون سالواتوره باني و فرانکو وانيني جلوتر از هافبک‌هاي تدافعي تيم(بوتي و دال فيومه) در ميانه زمين حضور داشتند و در خط حمله والتر اسپجورين به عنوان مهاجمي قابل اتکا از ديگر مهره‌هاي مهم تيمي بود که ستاره بزرگي را در خود نمي‌‌ديد و مجموعه‌اي از بازيکنان کارگر و کم‌نام و نشان يک تيم منسجم را تشکيل مي‌دادند. برد 2-يک پروجا مقابل يوونتوس در فصل 79-1978 فصل 79-1978 با پيروزي 2-صفر برابر ويچنتزا و صدرنشيني سري‌آ با تفاضل گل 2+ براي گاوهاي نر آغاز شد. هفته دوم آزمون سختي براي پروجا بود. قرمزها به خانه اينتر در جوزپه مه‌آتزا رفتند و با شوت زيباي از راه دور جانکارلو پاسيناتو در دقيقه 31 عقب افتادند. اين نتيجه تا دقيقه 87 پابرجا بود تا اين‌که مارکو کاچياتوري در ريباند و با استفاده از غفلت مدافعان نراتزوري دروازه اينتر را گشود تا قرمزها در دومين گام شکست نخورند. فيورنتينا قرباني هفته سوم پروجا در خانه بود تا اين‌که شاهکار قرمزها در هفته چهارم در خانه يوونتوس از راه رسيد. ابتدا والتر اسپجورين در دقيقه 16 استاديوم کاموناله را با شوتي سرکش که دينوزوف موفق به دفع آن نشد، به سکوت وا داشت تا اين‌که آنتونلو کوکوردو با شوتي غيرقابل مهار از داخل محوطه جريمه کار را به تساوي کشاند. اما اين پايان کار نبود و در دقيقه 77 فرانکو وانيني کار يووه را با يک ضربه ديدني در خانه يکسره کرد تا شاگردان کاستانير پابه‌پاي ميلان در صدر جدول قرار بگيرند. پيروزي که بدون درخشش خيره‌کننده ماليتزيا درون دروازه مسلما امکان‌پذير نبود. تساوي خانگي برابر آولينوي پايين جدولي چندان دلچسب نبود اما پيروزي 2-صفر هفته بعد برابر آتالانتا حکم صعود تيم سختکوش کاستانير را به صدر جدول امضا کرد. اين صدرنشيني تنها 2 هفته دوام داشت و پس از پيروزي برابر آسکولي، تساوي صفر-صفر در خانه رم و پيروزي سخت ميلان در خانه ويچنزا 2 بار روسونري را به صدر فرستاد. صدر جدول دوباره در هفته دهم جابه‌جا شد و در اين هفته ديدار حساس 2 تيم بالاي جدولي ميلان و پروجا در خانه روسونري برگزار شد. اين بازي در 3 دسامبر 1978 انجام شد و ابتدا فرانکو وانيني روي دفع اشتباه انريکو آلبرتوسي دروازه ميلان را گشود اما روبرتو آنتونلي در نيمه دوم گل تساوي روسونري را به ثمر رساند تا جدال بالاي جدول برنده‌اي نداشته باشد و گاوهاي نر دوباره در صدر جا خوش کنند. اين اتفاق باز هم دوام نياورد و ميلان بلافاصله صدر را از آن خود کرد. تا اوايل سال 1979 رقابت پاياپاي ميلان و پروجا ادامه يافت و قرمزها با قدرت خط دفاعي و انسجام تيمي خود، سايه به سايه ميلان حرکت کردند. در 4 فوريه 1979 پروجا در خانه ميزبان اينتر بود و تيم شکست‌ناپذير کاستانير در اين ديدار تا اولين شکست خود فاصله‌اي نداشت. بازي تا دقيقه 90 با نتيجه 2-يک به سود اينتر دنبال مي‌شد تا در اين دقيقه آنتونيو چکاريني، رناتو کوري را با گل خود منفجر کند و کار را به تساوي بکشاند. همانند ديدار رفت پروجا مقابل اينتر در دقايق پاياني از شکست گريخت تا در هفته‌هاي آتي با تلاش ستودني خود نيم‌نگاهي به صدر داشته باشد. 2 تساوي يک-يک و صفر-صفر در هفته‌هاي 18 و 19 برابر فيورنتينا و يوونتوس، پروجا را پايين‌تر از ميلان و تورينو به رده سوم فرستاد اما پيروزي دقايق پاياني با گل سالواتوره باني، دوباره رتبه دوم را در فاصله 4 امتيازي ميلان به ارمغان آورد. تا اوايل آوريل 1979 پروجا خود را به 2 امتيازي ميلان رساند تا در ديداري سرنوشت‌ساز در هفته بيست‌وپنجم ميزبان روسونري باشد. در دقيقه 15 مهاجم ميلان در محوطه جريمه پروجا روي يک سانتر و ضربه سري که به او رسيد نقش بر زمين شد و پنالتي مشکوکي به سود ميلان گرفته شد. استفانو چويدي پشت توپ ايستاد و دروازه شاگردان کاستانير را گشود اما تنها 2 دقيقه بعد پروجا صاحب پنالتي شد و جانفرانکو کاسارسا بدون دورخيز کار را به تساوي کشاند. تلاش 2 تيم در ادامه بي‌فايده بود تا با کسب تساوي و 2 امتياز برتري ميلان، کار در 5 هفته پاياني حساس‌تر دنبال شود. پايان فصل براي پروجا بدون شکست و البته ناکام در کسب عنوان قهرماني هفته پاياني براي گاوهاي نر مهم بود اما نه براي کسب عنوان قهرماني بلکه براي تثبيت شکست‌ناپذيري و تاريخ‌سازي. اين امر با تساوي 2-2 در خانه بولونيا ميسر شد. ميلان با هدايت نيلس ليدهولم، ستاره سابقش براي دهمين بار سري‌آ را فتح کرد و به اولين ستاره داخلي خود رسيد. شاگردان ايلاريو کاستانير گرچه دستشان به اسکودتو نرسيد اما با عملکرد سختکوشانه و خيره‌کننده خود، نام خود را به عنوان اولين تيم واقعي بدون شکست تاريخ سري‌آ ثبت کردند.

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد