پیشنهادهای نجومی بازیکنان لیگ برتری!
![پیشنهادهای نجومی بازیکنان لیگ برتری!](https://app.akharinkhabar.ir/images/2020/08/22/8432399c-65f8-4c35-9bab-4aada97afb1c.jpeg)
بانک ورزش/ شايعاتي که اين روزها در آستانه فصل نقلوانتقالات فوتبال ايران به گوش ميرسد، به معناي واقعي کلمه حيرتانگيز و عجيب و غريب است. مثلا ميگويند يک بازيکن مليپوش فوتبال ايران که از هر دو باشگاه پرسپوليس و استقلال پيشنهاد دارد، خواهان دريافت ۱۶ ميليارد تومان از سرخابيها شده تا به مدت يک فصل در يکي از اين دو تيم توپ بزند. خبر ديگر اين است که يک بازيکن معمولي استقلال براي تمديد قرارداد با آبيها به مدت دو سال، دستمزد و آپشنهاي تشويقي معادل ۲۰ ميليارد تومان طلب کرده است. شايعه مشابه در مورد يک بازيکن پرسپوليس ساخته شده و در موردش ميگويند بابت يک فصل ادامه حضور در جمع سرخپوشان، ۱۲ ميليارد تومان خواسته است. پرسش اين است؛ آيا اعداد ديوانه شدهاند؟
شايد اين خبرها چندان هم دقيق و صحيح نباشد، اما طرح چنين شايعاتي ميتواند آغاز پروژه قبحزدايي از دستمزدهاي فرا نجومي در فوتبال ايران به شمار بيايد. اين حتي شايد يک جريان تعمدي با کارگرداني مديربرنامهها و ساير سودبرندگان از انتقالهاي گرانقيمت باشد. بالاخره بازيکني که در دنياي شايعات روي خودش قيمت ۱۲ ميليارد توماني ميگذارد، در دنياي واقعي حتي اگر ۶۰ درصد اين دستمزد را هم دريافت کند، حسابي سود کرده است. باشگاههايي هم که در رقابت با يکديگر براي بستن تيمهاي قويتر هستند، با شنيدن اين ارقام جنونآميز به تدريج باور ميکنند چارهاي جز تن دادن به پرداخت چنين دستمزدهايي ندارند. حتي اگر يک يا دو باشگاه مرعوب اين جريان رواني شوند، ساير تيمها نيز مجبور به پيروي از موج جديد بازار خواهند شد. بنابراين هر نوبت تکرار شايعاتي مثل پيشنهادهاي ۱۰، ۱۶ يا ۲۰ ميلياردي، با هر فلسفهاي ولو با هدف تقبيح ماجرا، به منزله دامن زدن به اين جوسازيهاست؛ بازي ناخوشايندي که برندهاش بازيکن بيکيفيت و بازندهاش باشگاه بدهکار و ورشکسته ايراني خواهد بود.
ممکن است برخي بازيکنان فوتبال با رصد شرايط اقتصادي جامعه، خواهان افزايش به اصطلاح متناسب رقم قراردادهايشان باشند يا اينکه دستمزد ريالي خود را با حقوق دلاري بازيکنان خارجي مقايسه کنند و دچار افزايش توقع شوند. با اين همه، نبايد فراموش کنيم باشگاهها هم بايد به اندازه دخلشان خرج کنند تا بعدا بدهي بالا نياورند و دچار مشکل نشوند. مگر درآمد تيمها چقدر افزايش داشته که حالا بايد زير بار پرداخت دستمزد چند برابري بروند؟ بازيکني هم که تصور ميکند موقعيت مطلوب براي بازي در خارج از کشور و کسب درآمد ارزي دارد، بدون فوت وقت بايد پيشنهاد فرنگيها را بپذيرد، نه اينکه در ايران بماند و پول آنها را از اينها بخواهد! هرچند همه ميدانيم بسياري از اين پيشنهادهاي خارجي غيرواقعي است و صرفا جنبه بازارگرمي دارد.
دنياي اقتصاد