اشتباه‌های داوری در نتیجه نهایی لیگ برتر تاثیرگذار بود؟!
ايسنا/ رضا سخندان معتقد است که داوري فوتبال ايران در ليگ نوزدهم روزهاي پرفراز و نشيبي داشت که در اين بين تغييرات متعدد در ساختار اداري يعني کميته داوران و دپارتمان ضربه‌هاي جبران‌ناپذيري به پيکره داوري زد.
ليگ نوزدهم فوتبال با اتفاقات مختلف به اتمام رسيد و وقايع متفاوتي باز هم در داوري فوتبال ايران رخ داد؛ از انتخاب داور يک بازي خاص توسط سرپرست فدراسيون فوتبال تا خداحافظي ناراحت‌کننده با يکي از داوران بين‌المللي و رفت و آمدهاي فراوان در دپارتمان و کميته داوران.
رضا سخندان، از داوران بين‌المللي سابق فوتبال ايران که سابقه حضور در جام جهاني و المپيک را هم دارد، درباره برآيند داوري فوتبال ايران سخن گفت.
او درباره جوانگرايي در داوري گفت: بايد بببنيم کميته داوران و دپارتمان چه تصوري از جوانگرايي دارند. جوانگرايي دو حالت دارد؛ نخست داوراني هستند که شرايط سني مناسبي دارند و آينده و پتانسيل بالايي براي داوري دارند و مي‌توانند سال‌ها در فوتبال سوت بزنند و مي‌توانند بين‌المللي شوند و منفعت داوري ايران را تا ۲۰ سال تامين کنند. اگر بخواهم مثال بزنم، در زمان رياست آقاي نظري، من، حسن کامراني‌فر، محسن ترکي و محسن قهرماني با سن ۲۷ و ۲۸ سال سن، داور بين‌المللي شديم و ۲۰ سال به داوري فوتبال ايران منفعت رسيد. امسال هم اين اتفاق افتاد و اوايل ليگ از اين داوران جوان مانند عرب براقي، مرتضي منصوريان و ميثم حيدري خيلي استفاده شد اما با تغييرات در کميته داوران و حساس‌تر شدن بازي‌ها به آن‌ها ميدان کمتري داده شد. آن‌ها داوراني هستند که آينده خوبي دارند و مي‌توانند تا سال‌ها به ليگ ما کمک کنند و در سطح بين‌المللي بدرخشند.
وي ادامه داد: حالت دوم زماني است که کساني که مسئول داوري در فوتبال کشور مي‌شوند، به سن و سال نگاه نمي‌کنند و داوراني را با ۳۵ يا ۳۶ سال سن از ليگ‌هاي پايين‌تر به ليگ برتر مي‌آورند که اين جوانگرايي محسوب نمي‌شود زيرا اين داوران اصلا فرصت جوانگرايي پيدا نمي‌کنند و نهايت ۶ سال مي‌توانند در ليگ برتر قضاوت مي‌کنند. اميدوارم يک برنامه‌ريزي چند ساله در اين خصوص رخ دهد اما متاسفانه تغييرات زياد در مديريت داوري باعث شده نتوان اين چنين برنامه‌ريزي‌هايي را انجام داد. البته نفراتي هم بودند که به ليگ برتر اضافه شدند اما نتوانستند کمک زيادي بکنند و از آن‌ها زياد استفاده نشد.
سخندان درباره کمتر يا بيشتر شدن اشتباه‌هاي داوري در ليگ نوزدهم نسبت به فصول قبل گفت: اشتباه‌هاي داوري از گذشته بوده و تا زماني که انسان قضاوت کند، اين اشتباه‌ها وجود دارد و همين باعث شده تکنولوژي وارد فوتبال شود؛ فوتبالي که حالا چيزي بيشتر از يک ورزش به حساب مي‌آيد و ديديد که يک اشتباه يا يک گل چقدر مي‌تواند ضرر يا سود زياد اقتصادي را به همراه داشته باشد. ليگ امسال فراز و نشيب زيادي داشت و بعضي هفته‌ها اشتباه‌هاي زيادي داشت و بعضي هفته‌ها با کمترين اشتباه سپري شد. در جمع‌بندي ليگ امسال و اشتباه‌هاي داوري بگويم که قهرماني، صعود تيم‌ها به ليگ قهرمانان آسيا و سقوط دو تيم به ليگ دسته اول کاملا فوتبالي بود و اشتباه داوري تاثيري در اين اتفاقات نداشت و در کل شاهد قضاوت‌هاي بهتري مخصوصا در هفته‌هاي آخر ليگ بوديم.
او ادامه داد: بايد کلاس‌هاي متعددي براي داوران برگزار شود تا آموزش داده شود و اشتباه‌ها کمتر شود اما متاسفانه فدراسيون اين کار را انجام نمي‌دهد و تنها يک کلاس در اول فصل و يک کلاس هم در نيم‌فصل برگزار مي‌کند که امسال هم به خاطر کرونا اين اتفاق نيفتاد. همين باعث شد اوايل اشتباه‌ها زياد باشد اما مجموعا داورها در نتايج به دست آمده، خيلي دخيل نبودند.
اين داور باتجربه در خصوص مشکلات داوري هم گفت: اولين بحث، حق و حقوق داوران است که در اين سال‌ها به آن اضافه نشده است. از اين بدتر پرداخت نشدن آن به داوران است که اين اتفاق در ليگ‌هاي پايين‌تر بيشتر از ليگ برتر رخ مي‌دهد. اميدوارم شرايطي به وجود بيايد که حق و حقوق داوران اضافه شود. متاسفانه در بقيه قسمت‌هاي فدراسيون مانتد تيم‌هاي ملي هزينه هنگفتي مي‌شود و فقط زورشان به داوران مي‌رسد که حق و حقوق آن‌ها را ندهند. مقصر اصلي اين موضوع رييس کميته داوران است زيرا وظيفه مستقيم او است که اين اختلاف سطحي که داوران با سايرين دارد را جبران کند.
او اضافه کرد: موضوع ديگر، امکانات داوري است. داوران کشورمان در بحث‌هاي آموزشي مشکل دارند و امکانات تمريني ضعيفي دارند و کار سختي براي رسيدن به شرايط آرماني دارند. مشکل بعدي داوري، تعداد زياد داوران در ليگ برتر است که اين تعداد به بالاي ۱۱۰ داور مي‌رسد. بايد اين تعداد کم شود تا بازي به تعداد بيشتر به داور برسد و تجربه زيادي کسب کنند. داوراني وجود دارند که يک سال تمرين مي‌کنند تا شايد تنها يک يا دو بازي ليگ برتري به آن‌ها مي‌رسد. يکي ديگر از مشکلات داوري، تغيير مکرر مسئولان داوري است. هر کسي به اين سمت‌ها مي‌رسد، برنامه‌اي براي بهبود وضع داوري تدوين مي‌کند اما تا داوران مي‌آيند به اين برنامه عادت کنند و در مسير آن قدم بردارند، ناگهان مسئول جديد با برنامه جديد مي‌آيد که اين سبب برهم خوردن تمرکز داور مي‌شود.
سخندان درباره مشکلات مديريت داوري فوتبال ايران اظهار کرد: تغييرات مکرر در راس داوري و اختلاف نظرهاي زياد بين کميته و دپارتمان داوري ضربه‌ها جبران‌ناپذيري را به اين رشته زده است. مقصر اول کسي است که اين مسئول‌ها را انتخاب مي‌کند که معمولا هم معيار انتخاب افراد، سليقه‌اي است. همچنين بايد به افراد انتخاب شده زمان داد تا کارشان را پيش ببرند اما اين اتفاق نمي‌افتد و مسئولان داوري در ايران زود به زود تغيير مي‌کنند که مقصر اصلي آن، مسئولان رده بالاي فدراسيون فوتبال هستند. کار گروهي در داوري وجود ندارد و هر کسي در کار آن يکي دخالت مي‌کند و سعي مي‌کند حرف، حرف خودش باشد و از ديگران مشورت نمي‌گيرد. همچنين دخالت‌هايي نيز از مسئولان رده بالاي فدراسيون در انتخاب داوران بعضي از بازي‌ها وجود دارد که اين کار هم اشتباه است و هم باعث مي‌شود کار تخصصي در داوري صورت نمي‌گيرد؛ نمونه آخر آن هم دخالت سرپرست فدراسيون در انتخاب داور داربي بود.
سخندان در پايان گفت: فشارهايي از بالا به کميته داوران وارد مي‌شود که در چيدمان داوري تغيير ايجاد کنند. همچنين اعضاي هيات رييسه که اکثرا روساي هيات‌هاي استان‌هاي شهرشان هستند، فشار مي‌آورند که داورهاي شهرشان بيشتر ديده شوند که حتي بيشتر اين داورها لياقت سوت زدن در ليگ برتر ندارند و تنها حق داوراني که شايستگي زيادي دارند و کمتر حمايت مي‌شوند، خورده مي‌شود. رييس کميته داوران بايد مقتدر باشد و اجازه دخالت به افراد خارجي ندهد.
خبرهای بیشتر درباره ی
۴۱ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
