با پول بازیکنان خارجی لیگ برتر چه کارهایی میتوان انجام داد؟
ايسنا/ عملکرد برخي از خارجيهاي ليگ برتر صداي هواداران فوتبال را درآورده است چرا که با اين هزينههاي هنگفت چيزي عايد تيمها نميشود.
کيفيت پايين برخي از بازيکنان خارجي ليگ برتر، داد مردم را در آورده است و آن ها را به فکر انداخته که با دستمزد اين بازيکنان چه کارهايي دست کم در فوتبال ايران مي توان انجام داد. بازيکناني که طي سال هاي گذشته در تيم هاي مختلف آمده اند و پولشان را گرفته اند و رفته اند. برخي از آن ها هم با شکايت، خسارت زيادي روي دست باشگاه ها گذاشته اند. تصور کنيد يک بازيکن بدون يک دقيقه بازي پول ميلياردي به جيب بزند و برود به امان خدا! مگر مي شود اينقدر به اين موضوع بي اهميت نگاه کرد و ساده از کنارش رد شد؟
شاهکار اوساگونا و خارجيهاي تاريخ ليگ برتر
بازيکن خارجي خوب در ليگ برترمان کم نداريم اما تعدادشان در مقابل خارجي هاي بي کيفيتي که آمدند و رفتند بسيار اندک است. اگر به دو تيم پايتخت يعني همين استقلال و پرسپوليس نگاه کنيم، خوب متوجه اين ماجرا مي شويم. داربي مرحله نيمه نهايي جام حذفي جاي شاهکار يکي از اين بازيکنان بود. کريستين اوساگونا که با سرو صداي زيادي به قهرمان ليگ برتر پيوست، آنقدر ضعيف عمل کرد که فرياد هواداران پرسپوليس بلند شد. عملکردش مقابل استقلال به شکلي فاجعه بار بود که حتي به فوتباليست بودن او هم بايد شک کرد.
آنتوني استوکس که پيش بيني مي شد خيال پرسپوليسي ها را از خط حمله راحت کند هم تو زرد از آب درآمد. دلارهاي زيادي به جيب زد و فقط مدت خيلي کوتاهي در جمع سرخپوشان حضور داشت. کم نبوده اند بازيکناني که به دو تيم پايتخت پيوستند و عملکرد ضعيف داشتند يا حتي اصلا بازي نکرده اند.
در چند سال اخير بازيکناني مثل ماريو بوديمير، ولاديمير پريموف، آلکسي پوليانسکي از پرسپوليس و بويان، الحاجي گرو، هندريک هلمکه، ليام ردي و ريوالدو باربوسا از استقلال تنها تعداد اندکي از بازيکنان خارجي بي کيفيت دو تيم پايتخت بوده اند که دردسرهاي زيادي براي اين دو باشگاه به وجود آورده اند.
سال به سال شاهد درجا زدن فوتبالمان هستيم
اگر بخواهيم درآمد بازيکنان خارجي بي کيفيتي که در تيم هاي مختلف ليگ برتري حضور پيدا مي کنند و پول مي گيرند و مي روند را در نظر بگيريم، مي شود با اين پول ها کارهاي زيادي در همين فوتبال انجام داد. ضعف هاي زيادي که در فوتبال ايران وجود دارد، کم نيستند و راهکارهاي مختلفي براي حل اين مشکلات وجود دارد. با وجود مشکلات زياد سخت افزاري، فوتبال ايران به کندي پيشرفت مي کند و سال به سال شاهد درجا زدن فوتبالمان هستيم.
اگر کشورهايي مثل قطر، امارات، عربستان يا حتي عراق را ببينيم متوجه مي شويم طي سال هاي اخير چه پيشرفتي در فوتبال و در به وجود آوردن امکانات مناسب داشته اند. قطر و امارات ميزباني مسابقات آسيايي و جهاني را به عهده مي گيرند اما فوتبال ايران همچنان در جا مي زند و راه حلي براي ترميم ضعف هاي خود هم ندارد.
با پول بازيکنان خارجي بي کيفيت ليگ برتر چه کارهايي در فوتبال ميتوان انجام داد؟
تصور کنيد با پولي که به بازيکنان خارجي بي کيفيت مي دهيم چه امکاناتي مي شود فراهم کرد؛ دوربين هاي HD و Full HD که به زيبايي هاي ليگ اضافه مي کند، حمايت از باشگاه ها، ترميم برخي از استاديوم هاي فرسوده و به روز کردن امکانات ورزشگاه ها که نبودن اينها فوتبال ما را در مقايسه با کشورهاي عربي عقب انداخته است. بازسازي استاديوم هاي فرسوده و قديمي مهم ترين کاري است که بايد هر چه زود تر انجام شود.
با هزينه اي که براي خارجي هاي ليگ برتر مي شود، مي توان برخي از باشگاه هايي که ديگر جايي در سطح اول فوتبال ندارند را احيا کرد تا مثل گذشته بازيکنان ايراني مستعد و با کيفيت را به فوتبال معرفي کنند. مثلا مي شود با اين پول استقلال اهواز را که سال ها قبل در ليگ برتر حضور داشت و هر سال بازيکنان خوب زيادي به ليگ برتر معرفي مي کرد احيا کرد تا معدن بازيکن سازي اين باشگاه دوباره راه بيفتد و به جاي هزينه براي يک بازيکن بي کيفيت، چند بازيکن با کيفيت، آينده دار و سودمند به فوتبال ايران معرفي کند.
بايد فرصت را غنيمت شمرد و برنامه ريزي مناسبي انجام داد
انتخاب بازيکنان خارجي بايد با اصول و برنامه ريزي انجام شود. شايد برخي باشگاه ها فکر مي کنند هر کسي که از خارج از کشور مي آيد و اسم فوتباليست را يدک مي کشد، حتما از بازيکنان ايراني با کيفيت تر است. شايد هم خودمان را داريم گول مي زنيم که مثلا بازيکن بين المللي در تيممان داريم. ادامه اين ماجرا بيش از پيش به ضرر فوتبال ايران است. هرچند با قانون جديد منع بازيکن فعلا شاهد جذب بازيکن يا مربي خارجي نخواهيم بود اما اين فرصت را مي توان غنيمت شمرد و برنامه ريزي مناسبي انجام شود تا ديگر شاهد ضررهاي هنگفت مالي و کيفي نباشيم.