حسین ماهینی؛ جای دنی آلوز بودی چه می‌کردی؟

بانک ورزش/ حسين ماهيني بين دو نيم‌فصل سال گذشته بعد از يک دوره حضور طولاني در پرسپوليس در فهرست مازاد تيم قرار گرفت و جدا شد. او ابتد به نساجي پيوست و حالا براي فصل جديد بازيکن سايپا خواهد بود. ماهيني که انصافا بعد از ترک پرسپوليس سکوت کرده بود، حالا در يک مصاحبه تازه حرف‌هايي مي‌زند که قشنگ از جنس آماتوري مخصوص فوتبال ايران است؛ از اين داستان‌ها که مثلا «يک روز به‌طور مفصل در مورد جدايي‌ام حرف مي‌زنم.» انگار که اين اتفاق، پشت پرده غيرفني داشته و در حق او اجحاف شده است.
ماهيني ديروز جمله ديگري هم گفته که در فضاي مجازي بازتاب وسيعي پيدا کرده است: « در مورد پرسپوليس حرفي ندارم و فقط اميدوارم صعود کنند.» اين دلخوري يعني چه؟ اين چه ادبياتي است که هيچ‌وقت مشابهش را در فوتبال مدرن دنيا نمي‌بينيم؟ چرا بيشتر بازيکنان و مربيان ايراني براي خودشان حق آب و گل کاذب قائل‌اند و دنبال ماندگاري ابدي هستند؟ ماهيني يک ورزشکار بااخلاق و خوب است؛ با اين حال، طي همه سال‌هاي حضورش در پرسپوليس انتقادات فني زيادي از او وجود داشته که خيلي‌هاي‌شان هم به نظر درست و منطقي مي‌رسيده. هنوز هم يادآوري چند سانتر دقيق از ماهيني براي هواداران کار دشواري است؛ در اين شرايط چرا يک بازيکن ۳۴ ساله بايد بابت حضورش در ليست مازاد دلخور باشد؟ چرا از فوتبال حرفه‌اي فقط قراردادهاي کلانش را قبول داريم و به بقيه اصول آن احترام نمي‌گذاريم؟
بازيکني مثل دني آلوز درحالي سال ۲۰۱۶ به‌خاطر اختلاف با مديريت باشگاه از بارسلونا جدا شد که عملکردي بي‌نظير در اين تيم داشت. ليونل مسي بيشترين پاس گل عمرش را از آلوز گرفته و اين دفاع راست برزيلي حتي بعد از جدايي از بارسا هم به درخشش در يوونتوس و پاري‌سن‌ژرمن ادامه داد؛ اما هرگز ديده نشد که کلامي قهرآميز در مورد بارسا به زبان بياورد. چرا از اينها الگوبرداري نمي‌کنيم؟

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد

---

بازار

---