پرسپولیس بدون «گلزن» جام نمیگیرد

خبر ورزشي/ در تمام سالهايي که قرمزها گلزن بزرگي داشتند، قهرمان شدند اما در سالهاي ناکامي خبري از مهاجمان تراز اول در اين تيم نبود. در واقع ميتوان گفت از حد فاصل سالهاي حضور علي دايي تا مهدي طارمي پرسپوليس فاقد يک مهاجم گلزن بود و چوبش را هم با از دست دادن جامهاي مختلف خورد.
علي پروين يک جمله جالب در مورد فرشاد پيوس داشت و ميگفت: «فرشاد اگر ۹۰ دقيقه هم در زمين راه برود و پايش به توپ نخورد دقيقه ۹۱ گلش را ميزند.»
فرشاد تا روزي که در پرسپوليس بود آقاي گل شد و سالها بعد هم پرسپوليس مهاجماني چون علي دايي، مهدي طارمي، عليپور و... را داشت. نکته اينجاست که در تمام سالهايي که قرمزها گلزن بزرگي داشتند، قهرمان شدند اما در سالهاي ناکامي خبري از مهاجمان تراز اول در اين تيم نبود. در واقع ميتوان گفت از حد فاصل سالهاي حضور علي دايي تا مهدي طارمي پرسپوليس فاقد يک مهاجم گلزن بود و چوبش را هم با از دست دادن جامهاي مختلف خورد.
امسال در آسيا عيسي آلکثير جان تازهاي به خط حمله پرسپوليس بخشيد اما يک محروميت بدموقع و غير منصفانه او را ۶ ماه از ميادين دور کرد تا دست گلمحمدي در پوست گردو بماند. يحيي که حالا مربي باتجربهاي شده خوب ميداند که هيچ کس در فرداي ناکامي احتمالي بهانه نميپذيرد و هواداران پرسپوليس هم به چيزي کمتر از قهرماني آسيا و قهرماني ليگ رضايت نميدهند. او بايد در اسرع وقت يک مهاجم بزرگ و باتجربه بخرد ولي مشکل اينجاست که مهاجم خوبي بيرون نمانده و شايد به همين دليل است که پرسپوليسيها به فکر کشاندن رضا قوچاننژاد به ايران افتادهاند.
پرسپوليس در پست دفاع وسط هم با توجه به جدايي شجاع با کمبود شديد مدافع وسط تخصصي مواجه است اما از آن واجبتر جذب يک مهاجم گلزن است؛ کسي که بتواند بار خط حمله قرمزها را به دوش بکشد. البته وحيد اميري بازيکن خوب و مفيدي است اما کاري که عيسي آلکثير ميکرد را نميتواند انجام بدهد و گلمحمدي نياز مبرم به يک گلزن ششدانگ دارد؛ کسي که از هر دو موقعيت گلزني حداقل يکي را گل کند.