هیچ کاری برای قهرمانان نمیکنند

تسنيم/ قهرمان سابق کشتي آزاد جهان گفت: چندين بار پسرم را که کشتيگير است، نصيحت کردم تا بداند اگر قهرمان شود براي دل خودش و مملکتش است و از حمايت خبري نيست.
محمد طلايي در واکنش به انتشار فيلم دستفروشي قهرمان کشتي نوجوانان جهان اظهار داشت: او فرنگيکار بود و در اردوي تيمهاي ملي ديده بودمش. آخر اين داستان به مسئولان برميگردد. اگر مسئول، مسئوليتپذير باشد بررسي ميکند. ما، به قهرماني که با تلاش خودش، سالم مانده و با هزار سختي و مکافات خودش را به سطح ملي و مدال جهاني رسانده است، رسيدگي نميکنيم و بعد مرکز بازپروري درست ميکنيم که براي يک جوان کلي هزينه کنيم که سالم شود. هر دو کار بايد انجام شود، اما وقتي جواني خودش سالم است و حتي براي کشور افتخارآفريني ميکند، بايد از او حمايت کرد. يعني ما کسي را که خودش نمرهاش بيست شده است، رها کردهايم.
سرمربي تيم کشتي نوجوانان با اشاره به روزهاي سخت دوره قهرماني خودش، تصريح کرد: يادم هست وقتي قهرمان جهان شدم يکي از مسئولان وقت، به من گفت «من سن تو بودم خانه نداشتم، خانه ميخواهي چه کار؟!». تا سومين فرزندم هم به دنيا آمد، مجبور بودم در ليگ کشتي بگيرم که بتوانم خانه بخرم. بابت نقره جهان 400 هزار تومان گرفتم که آن زمان موتور هوندا، 800 هزار تومان بود. موتور خريدم چون برايم هزينه رفت و آمد به تمرين سنگين بود و نميتوانستم پول تاکسي بدهم. در کراسنويارسک که قهرمان شدم با جوايز اين مسابقه و بازيهاي آسيايي و وام مسکن، يک خانه کوچک خريدم که بعداً با قرارداد ليگ توانستم خانهام را کمي بزرگتر کنم. جايزه سومي جهان که حقم را خورده بودند هم چهار پنج ميليون تومان بود. در واقع هر چيزي که گرفتم از ليگ بود.
طلايي در مورد اينکه قبلاً قهرمانان کشتي به استخدام شرکت نفت درميآمدند، خاطرنشان کرد: سال 1999 با ماهي 35 هزار تومان استخدام ذوبآهن شدم، تا همين اواخر هم حقوقش چيزي نبود. بعد استعفا دادم و به استخدام شرکت نفت درآمدم و در تقسيمات، کارمند شرکت گاز شدم. الان 9 ماه است که حقوقي نگرفتهام. مرتب جلوي نامه ما را ميگيرند. ميدانند در اختيار تيم ملي هستيم، ولي سنگاندازي ميکنند. خوب است که حداقل ليگ برگزار ميشود. هميشه همين بوده است. از همان سال 2002 فهميدم که گلايه کردن فايده ندارد و هيچ کاري براي قهرمان نميکنند.
سرمربي پيشين تيم جوانان با اشاره به گلايههاي محسن مدهني و طرح مشکلش در فضاي مجازي، تأکيد کرد: مشکل اين است که نامهربان شدهايم. اميرالمومنين (ع) ميگويد خودت را جاي ديگران بگذار تا مشکلات آنها را ببيني. آن موقع فقط نياز داشتيم مسئول ورزش، ما را درک کند، اما بايد وقت ميگرفتيم برويم آنها را ببينيم. ما راه اشتباه ميرفتيم، چندين بار پسرم را که کشتيگير است، نصيحت کردم. او بايد بداند اگر قهرمان شود براي دل خودش و مملکتش است، از حمايت خبري نيست.
محمد طلايي در مورد اينکه پسرش در کشتي چه وضعيتي دارد، نيز گفت: او 19 ساله است. تا آمد خودش را نشان دهد، رباط پاره کرد. يک بار هم دستش شکست. شانس آورد که تحت بيمه ما بود، وگرنه هزينههاي عمل جراحياش خيلي سنگين ميشد. کشتي همين است.