تکرار معجزه بعد از ۱۶ سال؟
ايسنا/ ۴ نقطه اشتراک بين تيم برانکو و اسکوچيچ، شايد نويدبخش تکرار معجزه بعد از ۱۶ سال باشد.
«يکي از فکتهاي غلط و رايج در فوتبال ايران اين است: «تيم ملي برانکو در سال ۲۰۰۶ راحت به جام جهاني رسيد.» هرگز اين طور نيست. اگر چه ما در مرحله انتخابي اصلي و پاياني عالي کار کرديم اما دور اول مسابقات انتخابي يا به اصطلاح «پيشمقدماتي» براي فوتبال ايران تبديل به يک برزخ تمامعيار شد. ما بسيار دشوار در حالي از آن مرحله گذشتيم که نفسها در سينه حبس شده بود. امروز دقيقا در همان نقطه ايستادهايم و در همان مرحله گير کردهايم. شکست برابر بحرين و عراق، تيم ملي را در آستانه حذفي زودهنگام از اين بازيها قرار داده است. با اين همه بين اين تيم و آن تيم شباهتهايي هست که اميدوارمان ميکند. ۴ نقطه اشتراک بين تيم برانکو و اسکوچيچ، شايد نويدبخش تکرار معجزه بعد از ۱۶ سال باشد.
گلباران فريبنده
تيم ملي ايران ۱۶ سال پيش در مرحله پيشمقدماتي با لائوس، اردن و قطر همگروه شده بود. شاگردان برانکو مسابقات را با پيروزي ۳ بر يک مقابل قطر آغاز کردند و در ادامه ۷ بر صفر لائوس را در هم کوبيدند تا اين تفکر شکل بگيرد که ما در اين مرحله کار سختي نداريم. شايد اگر بردن لائوس اين قدر پر گل و راحت اتفاق نميافتاد، بچهها از خود بيخود نميشدند. با اين حال اين برد فريبنده کار دستمان داد و در ادامه در تهران يک بر صفر به اردن باختيم. اين دقيقا شبيه همان اتفاقي است که در دور رفت بازيهاي امسال رخ داد. پيروزيهاي پر گل ايران برابر هنگکنگ و کامبوج، بازيکنان را غره کرد و مخصوصا مارک ويلموتس تازهوارد گمان برد ايران غول شکستناپذير آسياست. بحرين و عراق اما بدجوري ما را به خاطر اين شادي زودرس تنبيه کردند.
شکست غير منتظره
چنان که گفتيم ۱۶ سال پيش بعد از پيروزي بر قطر و لائوس، يک باخت خانگي باورنکردني را برابر اردن تجربه کرديم. در روزي که شاگردان برانکو کار را آسان گرفته بودند و به علاوه هر چه هم زدند به در بسته خورد، اردن يک توپ آورد و يک گل زد تا وضعيت ايران در گروه گره بخورد. از هر گروه تنها يک تيم به دور بعد صعود ميکرد، پس حسابي به مشکل خورديم. ما بايد در دور برگشت برابر قطر و اردن پيروز ميشديم و اين کار دشواري بود. ماموريت ساده، چنان پيچيده شد که «آشتي ملي» به وجود آمد، وحيد هاشميان و خداداد عزيزي به تيم ملي برگشتند و از قضا در ادامه مسابقات مؤثر عمل کردند. امسال هم همان تراژدي با باخت برابر بحرين و عراق رقم خورده و باز ما ناچاريم در دور برگشت هر دو تيم را شکست بدهيم. کاش پايان اين داستان مثل ۱۶ سال پيش شيرين باشد.
مصاف برگشت در خانه حريف
تيم ملي ايران خردادماه بايد در بحرين به مصاف اين تيم و نيز عراق برود. ما در دور رفت هم در بحرين برابر اين تيم بازي کرديم و شکست خورديم. بنابراين خيلي ظالمانه است که هر دو بازي در منامه باشد. اين از شاهکار کنفدراسيون فوتبال آسيا و انفعال فدراسيون فوتبال ايران است که هيچکدام جاي دفاع ندارد. با اين حال نبايد نااميد باشيم. ۱۶ سال پيش هم در دور برگشت همين شرايط را داشتيم و موفق شديم. آن زمان چون در تهران به اردن باخته بوديم، محکوم به پيروزي در خاک اردن بوديم. در نهايت هم اگر چه ۸۱ دقيقه جان به لب شديم اما گل اول با ضربه نيکبخت واحدي به ثمر رسيد و دايي هم گل دوم را زد. بنابراين حالا هم از صعود و پيروزي نااميد نباشيد، حتي اگر گره کار تا دقيقه ۹۰ پا بر جا باقي بماند.
ترديد در مورد کادر فني
امروز را نگاه نکنيد که برانکو ايوانکوويچ جايگاهي بينظير در فوتبال ايران پيدا کرده است. ۱۶ سال پيش زماني که او سرمربي تيم ملي بود ترديدهاي بسياري در مورد اين مربي وجود داشت و خيليها او را در حد نيمکت ايران نميدانستند. حالا هم کم و بيش همين شرايط در مورد دراگان اسکوچيچ وجود دارد و بسياري هنوز بر اين باورند که او بهترين انتخاب براي تيم ملي نبود. با اين حال اميدواريم اسکوچيچ هم (با همه نقاط ضعف و ابهامش) در نهايت بر اين تصور خط بطلان بکشد و به عنوان سرمربي تيم ملي نامي نيک از خودش به جا بگذارد.»