برای پادووانی؛ شرمنده‌ایم آقای ویلچرنشین!

ايسنا/ «باشگاه استقلال هنوز به خانواده مرحوم منصور پورحيدري بدهکار است؛ به مردي که بيشترين نقش را در تاريخ اين تيم داشته و آن را با چنگ و دندان نگه داشته است. زن و بچه کسي که خانه و زندگي‌اش را براي استقلال فروخت هنوز از آبي‌ها طلبکارند، با اين شرايط تکليف پادوواني که ديگر روشن است.»
روزنامه دنياي‌ اقتصاد نوشت: «اين روزها درددل‌هاي لئوناردو پادوواني به بخشي از اخبار روزمره فوتبال ايران تبديل شده است. مدافع ۳۷ ساله برزيلي يکي از نجيب‌ترين و محترم‌ترين بازيکنان خارجي تاريخ ليگ برتر بود اما افسوس که سرنوشتي غم‌انگيز و تراژيک براي او رقم خورد. سه سال پيش در جريان بازي استقلال با فولاد، پادو آسيب ديد و در ناحيه گردن دچار جابه‌جايي مهره شد. او رفت روي ويلچر تا همه آرزويش اين باشد که بار ديگر بتواند روي پاهاي خودش بايستد. با اين همه اما پادو چند روز پيش خبر داد پزشکان نسبت به معالجه او به‌ طور کامل قطع اميد کرده‌اند. به اين ترتيب، ويلچر سرنوشت ابدي فوتباليستي شد که بدون يک سر سوزن حاشيه، هميشه با تمام وجود براي تيم‌هايش در ايران بازي کرد و چيزي کم نگذاشت. او حتي بعد از آن مصدوميت شديد هم قدردان پيگيري‌هاي مردم ايران بود و هنگام ترک خاک کشورمان در کنار همسرش، با زبان فارسي از هواداران تشکر کرد. حالا اما او رفته و فراموش‌شده؛ نسيان و انزوايي که دردش شايد از همه رنج‌هاي فيزيکي پادواني بيشتر باشد.
مدافع برزيلي قرارداد نسبتا پاييني داشت و در نتيجه مطالبات قانوني چنداني هم از استقلال ندارد. با اين حال همه وظايف باشگاه‌هاي بزرگ در ماده و تبصره روي کاغذها خلاصه نمي‌شود. استقلال به‌ خاطر اسم و رسم و اعتبارش وظيفه دارد جوياي احوال پادوواني باشد و در حد امکان به او کمک کند. اين بازيکن تا به حال به دفعات از هزينه‌هاي بالاي درماني‌اش گلايه کرده است. همچنين فراموش نکنيم او قدرت کار کردن را از دست داده و ديگر توانايي کسب درآمد ندارد. از نظر اخلاقي آيا باشگاهي که پادو به‌ خاطر پيراهنش متحمل اين خسارت شد، نبايد براي رسيدگي به وضعيت او اقدام کند؟ تنها در دو فقره، بازيکنان خارجي بسيار ناکارآمد استقلال مثل بودوروف و بويان نايدنوف مجموعا چيزي حدود ۵۰۰ هزار دلار از استقلال غرامت گرفتند، بي‌آن‌که گلي به سر تيم زده باشند. باشگاهي که به زور فيفا هزينه اين خريدهاي بنجل را مي‌دهد، چرا براي بازيکني که جانش را پاي پيراهن آبي گذاشت قدم از قدم برنمي‌دارد؟ حتما همه خارجي‌ها بايد تيغ‌زن و کلاش باشند؟ حتما بايد با بستن قراردادهاي شيادانه و فرصت‌طلبانه از ما به فيفا شکايت کنند و اگر لازم شد ساختمان‌مان را هم مصادره کنند؟
سلامتي بزرگ‌ترين گوهر دنياست و از دست دادن آن براي هر آدمي يک خسران بي‌جبران است اما بدشانسي ديگر پادوواني اين است که چنين اتفاقي در فوتبال ما برايش رخ داده است. او اگر در يک تيم درجه دو از يک ليگ درجه سه اروپايي آسيب مي‌ديد، احتمالا تا الان آينده فرزندانش را هم تضمين کرده بودند. اينجا اما لابه‌لاي روزمرگي‌هاي بي‌رحم فوتبال ما، در سيستم معيوبي که هر شش ماه يک تيم مديريتي عوض مي‌شود، جايي براي فکرکردن به پادوواني نيست. باشگاه استقلال هنوز به خانواده مرحوم منصور پورحيدري بدهکار است؛ به مردي که بيشترين نقش را در تاريخ اين تيم داشته و آن را با چنگ و دندان نگه داشته است. زن و بچه کسي که خانه و زندگي‌اش را براي استقلال فروخت هنوز از آبي‌ها طلبکارند، با اين شرايط تکليف پادوواني که ديگر روشن است.»

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد

---

بازار

---