نادر فریاد شیران: با مایلی کهن 4 جام گرفتیم، سانسورش کردند!

طرفداري/ نادر فرياد شيران صحبت هاي بسيار جالبي را در خصوص تيم ملي سال 1996 انجام داده است... 
در حاشيه انتخاب برترين هاي قرن، سامان خدايي گفتگوي متفاوتي با نادر فرياد شيران انجام داد. فرياد شيران که سال ها به عنوان دستيار کنار محمد مايلي کهن حضور داشت، صحبت هاي جالبي را در خصوص اتفاقاتي که براي تيم ملي در سال 1996 رخ داد بيان کرده است.
 من تعصبي به تيم 96 دارم. چرا؟ اتفاقاتي در سال 96 افتاد. خيلي از رسانه ها، امثال شما و دوستاني که اينجا هستند، آن ها را پنهان کردند. فقط به خاطر اينکه با مايلي کهن به مشکل خوردند. تيم ما در سال 96 بدون هيچ چشم انداز و اميدي وارد مسابقات شد. حتي مي گفتند در مسابقات به عمان مي بازد و مي رود. آلفرد ريدل را براي جانشيني مايلي کهن در نظر داشتند که حتي او را به تهران بياورند. خيلي غم دارد. فکر کنيد مثلا آقاي اسکوچيچ الان کار مي کند و يکدفعه مثلا کي روش را به ايران بياورند. خوب آن مربي چطور مي تواند کار کند؟ آلفرد ريدل را حتي سر تمرين ما آوردند. اين تيم به عمان رفت، تيم ملي عمان را برد. زمان علي پروين 0-0 در تهران، 0-0 در مسقط، بازي سوم 1-0 با گل حميد درخشان در سوريه و ايران به مرحله بعد مي رود. هيچکس اميد نداشت. مخصوصا آقاي جهانگير کوثري، رفيق خودم، اردشير لارودي، مربي خودم. خيلي از رسانه ها اسم بردند ما از آن ها مي بازيم ولي ما برديم. امير قلعه نويي آنجا جزو شاگردان آقاي مايلي کهن بود که به او بازي داديم. تاکيد مي کنم امير قلعه نويي شاگرد ما، اين توي گوشت باشد. عمدا مي گويم حرمت شاگرد و استاد را رعايت کنيد. الان براي خودش مربي است ولي دوستان بدانند ايشان شاگرد ما بوده است. از تيم ملي هم به خاطر بعضي از رفتارها و البته عدم توانمندي نسبت به بازيکناني که بودند، خطش زديم. بعد همان تيم 96 عنوان هايي آورد که دوستان نمي گويند. اول اينکه چرا بايد با عربستان بازي کنيم؟ اين تيم را در مرحله مقدماتي 3-0 برده بوديم. ما در ضربدري ها بايد با تيم هاي ديگر بازي مي کرديم و سپس اگر بالا مي آمديم، فينال به هم مي خورديم. چطور قبل از فينال به هم خورديم؟ معلوم است AFC و اماراتي ها ديدند عربستان، چين و عراق را برده، 4 تا 4 تا هم زده. ما خودمان هم به جز بازي با عراق که باختيم، همه را 3 تا 3 تا زديم. 3 تا به عربستان زديم، 6 تا به کره زديم و ... اما دوباره به عربستان خورديم. يک آدم به نام الغندوم، داور مصري را براي هميشه محرومش کردند، گل سالم خداداد عزيزي و استيلي را قبول نکرد، يک پنالتي روي خداداد شد و نگرفت. ما آن بازي را باختيم، اين در حالي بود که اصلا نبايد با عربستان بازي مي کرديم. در پنالتي هم باختيم. رفتيم براي سوم چهارمي که کويت را برديم و سوم شديم. حالا در آنجا چه اتفاقي افتاد؟ عرب ها ما را دوست دارند؟ عاشق چشم و ابرويمان هستند؟ تاريخ نشان داده. الان نگران بازي با بحرين هم هستيم که چه اتفاقاتي ممکن است بيفتد. در واقع حاشيه اش از خود اين تيم ها قوي تر است. همه مان ناراحت بوديم و اشک مي ريختيم که به عربستان باختيم، اما طرف آن ها رفتيم. آن ها فکر مي کردند مي خواهيم دعوا کنيم چون سابقه داشته همه اش با هم دعوا مي کرديم. بازي هاي آسيايي را يادتان باشد در باشگاه ها که اين اتفاقات افتاده است. خلاصه با آقاي مايلي کهن رفتيم و به آن ها تبريک گفتيم. AFC اي ها هم خواب نيستند، آن ها هم آدم هاي باوجداني هستند، بعضي وقت ها حق مان را مي خورند که آن به خاطر بي لياقتي مديران مان است اما ذاتا آدم هاي بدي نيستند. تيم ما را به عنوان تيم اخلاق معرفي کردند. شما در رختکن ما يک دانه بطري، يک چسب يا تيپ نمي ديديد. خودمان جمع مي کرديم بازيکنان هم جمع مي کردند. 25 سال پيش ما اين کار را مي کرديم. آقاي مايلي کهن يادمان داده بود. در هتل همه سر ساعت کنار هم جمع مي شديم و نهار مي خورديم. نه اينکه الان يکي ميل ندارد بلند شود و برود. همه با هم مي آمديم و مي خورديم، آن کسي که دير يا زود مي خورد و ... همه با هم بوديم. آن ها ها اين چيزها را مي ديدند. تيم ما در آن رقابت ها 4 جام گرفت. آقايان 4 تا جام! عربستان دو جام گرفت، يکي قهرماني يکي الدعايه بهترين دروازه بان شد. امارات يک جام گرفت. ما 4 جام گرفتيم. سوال نمي کنيد چه جام هايي؟ يک جام اخلاق که آقايان آن را سانسور مي کنند. دوم بهترين بازيکن آسيا، خداداد عزيزي که يک جام گرفت. بهترين گلزن چه کسي شد؟ علي دايي که يک جام گرفت. يک جام سومي هم گرفتيم. يعني در يک مسابقات که 7 جام بيشتر نيست، تيم ما 4 تا با مربيگري مايلي کهن گرفت ولي دوستان و رسانه هايي که دنبال منافع خود بودند، مي خواستند مايلي کهن را کنار بگذارند.

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد

---

بازار

---