روزگار ناخوش بام ایران/ فصل صعود یا فصل تخریب دماوند؟

فارس/ قله دماوند با توجه به فصل صعود و هجوم کوهنوردان و غير کوهنورد باز هم به تخريب نزديکتر ميشود.
دماوند با ارتفاع 5610 متر بلندترين قله ايران محسوب ميشود و به بام ايران معروف است و هر ساله تعداد زيادي از کوهنوردان در کنار به اصطلاح کوهنوردان! راهي اين قله ميشوند تا بام ايران را فتح کنند. اين روزها که فصل صعود اين قله است افراد زيادي هستند که بدون تجهيزات و داشتن اطلاعات و ايمني کافي گام در مسير اين قله ميگذارند و خواسته يا ناخواسته به تخريب آن ميپردازند.
صعود به دماوند با توجه به ارتفاعي که دارد دانش و تخصص کافي کوهنوردي ميخواهد، اما هرکسي به خود اجازه ميدهد با هر سابقه اي که دارد، صعود اين قله را در برنامهاش داشته باشد. برخي از آنها بار خود را به ماشينها و قاطرهايي ميدهند که رفت و آمد آنها چيزي جز تخريب اين اثر ملي ندارد.
فدراسيون کوهنوردي آنطور که ميگويد بارها نسبت به تخريب دماوند هشدار داده و خواستار جلوگيري از حضور خودروها و قاطرها به منطقه شده است، اما ظاهرا با توجه به منافعي که عدهاي در اين کار دارند، هيچ گاه عملي نشده است.
طي روزهاي گذشته يکي از ايگلوها (پناهگاه) که ظاهرا غيرقانوني هم ساخته شده است، به دليل سهل انگاري برخي کوهنوردان دچار آتش سوزي شد و دود زيادي منطقه را فرا گرفت تا ثابت شود که هيچ نظارتي براي اين صعودها وجود ندارد و هرکسي به راحتي ميتواند با کمترين تجهيزات، امکانات و اطلاعات در اين مسير قرار بگيرد.
تخريب دماوند هر ساله ببشتر از گذشته خودش را نشان ميدهد. اين را ميتوان از حجم زبالههايي که از اين کوه به پايين آورده ميشود، متوجه شد، واقعا تاسف بار است. فردي که زباله خود را نميتواند حمل کند و باعث زشتي و تخريب کوه ميشود، چطور نام خود را کوهنورد ميگذارد و در صورت صعود، خودش را فاتح دماوند ميداند؟
در اين ميان بايد پرسيد نقش ارگانهايي مانند محيط زيست، فدراسيون کوهنوردي، استانداري مازندران، شهرداري رينه و ... چيست؟ چرا اينها يک بار نمينشينند تا برنامه جامعي را براي حفظ اين «گنبد گيتي» طرح ريزي کنند؟ تا کي بايد شاهد اين تخريب ها باشيم؟