تماشاچی بدشانس از محل کارش اخراج شد

ورزش 3/ نينا فاروقي عليرغم از دست دادن شغل خود نيز از رفتن به استاديوم ومبلي براي بازي انگليس- دانمارک رضايت دارد.
نينا فاروقي 37 ساله، پس از بردن بليط هاي لحظه آخري مسابقه تاريخي انگليس مقابل دانمارک در يک قرعه کشي، خود را به مريضي زده و به محل کارش که شرکت توليد پارچه در بردفورد در غرب يورکشاير بوده، اعلام کرد به علت کسالت قادر به حضور در محل کار نيست.
اما بدشانسي نينا فاروقي اين بود که بعد از به ثمر رسيدن گل تساوي انگليس با اشتباه سيمون کيائر، دوربين هاي تلويزيوني او را در کنار دوستش در حال خوشحالي نشان دادند و اينجا بود که نينا فاوروقي شغل خود را دست داد.
اوج بدشانسي نينا فاروقي که پشت دروازه هم حضور داشت، اين بود که حتي تصويرش در استوري اينستاگرام استيسي دلي، مجري تلويزيون نيز ديده شد. با اين حال و فاروقي صبح روز بعد هنگام برگشتن با قطار ساعت شش صبح به شمال انگليس با تلفن رئيس خود مواجه شده و متوجه شد ديگر لازم نيست به محل کارش برود.
چارلز تيلور، مدير کمپوزيت پرايم مدعي که اين شرکت چاره اي جز اخراج فاروقي نداشته. او همچنين فاش کرد که بعد از فينال عصر يکشنبه مقابل ايتاليا، به کارکنان شرکت براي صبح دوشنبه مرخصي داده تا با خيال راحت آن ديدار حساس را تماشا کنند.
تيلور به ديلي ميل گفت: "مي دانيم که اين مقطع براي مردم انگليس پر از هيجان است و اگر فرصتي فراهم شود، ما کارمندان را به حضور در چنين مسابقه مهم فوتبالي تشويق مي کنيم. متاسفانه در اين شرايط کارمندمان به ما دروغ گفت و يک روز مرخصي گرفت و براي حضور در استاديوم براي بازي چهارشنبه هفت جولاي، خود را به بيماري زد.

---

بازار

---

اين کار به منزله نقض قرارداد بود و بنابراين ما چاره اي جز اقدام مناسب نداشتيم. ما صداقت کارمندان خود را ارزيابي کرده و اجازه نمي دهيم که هيچ کارمندي از سياست هاي ما سوء استفاده کند. مانند بسياري از مشاغل، کارکنان ما نيز صبح دوشنبه تعطيل بوده و مي توانند اميدوار باشند پيروزي انگليس در فينال را جشن بگيرند."
اما خود نينا فاروقي به ديلي تلگراف گفت: "به من گفتند در استاديوم مرا ديده اند و من نيز صادقانه گفتم که چرا اين کار را کردم. اما من اصلا خواهش نکردم و آنها نيز گفتند هميني که است. کمي حسرت مي خورم و هيچ کس نمي خواهد اخراج شود، اما من از پشيماني متمفرم و اگر به عقب بازگردم نيز همين کار را انجام مي دهم."
فاروقي در ادامه مدعي شد اين شغل اداري براي او بودجه علايقش به فوتبال را تامين مي کرده و اين زن 37 ساله عکاس و تهيه کننده فيلم در در فوتبال مردان و ليگ برتر زنان نيز است. او در ابتدا فکر کرده بود بعيد است در بين جمعيتي بيش از 60 هزار نفر ديده شود.
اما وقتي در بين نيمه گوشي خود را چک کرده، متوجه ابعاد ماجرا شده است. او در ادامه گفت: "ما در راس اخبار بوديم و چهره من در تلويزيون مردم سراسر جهان پخش شده بود. احساسات مختلفي داريم. ما به فينال رسيده ايم، اما من کارم را نيز از دست داده ام. پس از اينکه دوستشم برنده بليط ها در يک قرعه کشي کار شد، راهي وجود نداشت که اين فرصت را رد کنم.
رسيدن به نيمه نهايي از سال 1996 اتفاق نيفتاده بود و من به وضوح به ياد مي آورم که وقتي گرت ساوت گيت پنالتي خود را از دست داد، من روي مبل گريه کردم. فوتبال زندگي من است."

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد