مدافع جنوبی‌اش خوب است!

ورزش 3

بروزرسانی 1400/05/05 - 11:20

ورزش 3/ محمدحسين کنعاني‌زادگان را مي‌توان پرچمدار مدافعان جنوبي در فوتبال ايران دانست. مدافعاني متفاوت و بهره‌مند از تکنيک و هوش بازيگرداني.
خوزستان و جنوب ايران علاوه بر اينکه همواره مهد فوتباليست‌هاي تکنيکي و متفاوت در فوتبال ايران بوده، مدافعاني متفاوت نيز به فوتبال ايران هديه داده است. مدافعاني که با بهره‌مندي از تکنيک ناب جنوبي، توانسته‌اند سبکي متفاوت در بازي به عنوان يک بازيکن دفاعي ارائه دهند.
سهراب بختياري‌زاده را مي‌توان يکي از مدافعان پيشرو در دو دهه اخير فوتبال ايران دانست که توان بازيسازي و تکنيک حمل توپ بالاتري نسبت به سطح متوسط مدافعان ايراني داشت. بختياري‌زاده در سال ۷۶ با فولاد خوزستان در فوتبال ايران چهره شد و همان سال توسط مايلي‌کهن هم به تيم ملي دعوت شد و اولين بازي ملي خود را هم انجام داد. پس از آن او با بازي در استقلال بيشتر ديده شد و کم‌کم جنبه‌هاي متفاوت بازي به عنوان يک مدافع را نشان داد. او و يحيي گل‌محمدي سردمدار مدافعان باهوشي بودند که در اوايل دهه هشتاد بازيسازي از دفاع را بهتر از بقيه انجام مي‌دادند. صحنه‌هاي پا به توپ شدن بختياري‌زاده از دفاع و دادن پاس‌هاي دقيق طولي به هافبک‌ها و يا پاس‌هاي بلند به کناره‌هاي حريف در آن زمان که مدافعان بيشتر به دنبال دفع توپ بودند تا تبديل کردن توپ گرفته شده به يک پاس و حرکت مفيد، به چشم خريداران فوتبال بابرنامه مي‌آمد. تمايلات هجومي و تکنيک سهراب باعث مي‌شد که او بارها تا پشت محوطه جريمه حريف نيز براي بازيسازي پيش رود.
پس از سهراب بختياري‌زاده، پژمان منتظري نيز ابتدا در ترکيب فولاد و سپس استقلال، شمه‌هايي از تکنيک جنوبي را در قالب يک مدافع به نمايش مي‌گذاشت. منتظري که توانست با تيم ملي به جام جهاني نيز برود، در قالب مدافع راست يک بازي درخشان در مقابل آرژانتين نيز به يادگار گذاشت. مدافعي که به خوبي از تکنيک و شم فوتبالي خود براي به نمايش گذاشتن يک وجه متفاوت از بازي در پست دفاع بهره گرفت و به خوبي نيز مزد متفاوت بودنش را با بازي در تيم ملي گرفت.
عبداله کرمي نيز اگرچه هيچگاه به تيم ملي راه نيافت اما شايد بتوان او را تکنيکي‌ترين مدافع وسطي دانست که فوتبال ايران در دو دهه اخير به خود ديده است. مي‌شد شور و اشتياق او براي بازي چشم‌نواز و رو به جلو آن هم در پست دفاع را ديد و البته شايد توان دفاعي کمتر او نسبت به بختياري‌زاده و منتظري را دليلي بر نرسيدن او به جايگاه آن دو دانست.
با نگاهي به بازي‌هاي اخير کنعاني‌زادگان در پرسپوليس مي‌توان اذعان کرد که او نيز در حال حاضر بيش از هر مدافعي در ليگ پاس‌هاي طولي ريسکي ولي غالبا سالم مي‌دهد. شايد به خاطر همين توان بازيسازي اوست که اسکوچيچ او را در قلب دفاع تيم ملي به مدافعاني چون پورعلي‌گنجي و مجيد حسيني ترجيح داد. کنعاني‌زادگان همچون اسلاف جنوبي خود در فوتبال ايران، تمايل به پا به توپ شدن، پيش آمدن و حتي ايفا کردن نقش يک هافبک بازيگردان در مواقع حمله‌ور بودن تيمش را نشان داده و در بازي اخير پرسپوليس مقابل تراکتور در چندين صحنه شانس خود را براي گلزني و يا حضور در يک سوم دفاعي حريف امتحان کرد.
حالا پس از سهراب بختياري‌زاده و پژمان منتظري،تيم ملي و فوتبال ايران صاحب يک مدافع جنوبي متفاوت شده است. مدافعي که وقتي حضور فعالش در بازيسازي از عقب زمين را به رخ مي‌کشد، نعمت داشتن مدافعان تکنيکي و باهوش و بازيساز را برجسته مي‌کند.

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد