اولین بانوی مدال‌آور سنگ‌نوردی ایران در جهان: با همه محدودیت‌ها خودم را به اینجا رساندم

شرق/ الناز رکابی جزء آن دسته از ورزشکاران زنی است که همیشه به خودساخته‌بودن معروف بوده است؛ زنی که در تمام این سال‌ها بی‌حاشیه و در سکوت با هزینه شخصی‌اش به مسابقات آسیایی و جهانی رفت تا ثمره کارش را در المپیک ببیند. با وجود همه شایستگی‌ها و توانمندی‌ها، اما بخت با او یار نبود تا بزرگ‌ترین میدان ورزشی دنیا را ببیند. برترین بانوی سنگ‌نوردی ایران با همه این بداقبالی دست از تلاش برنداشت و تمریناتش را ادامه داد تا ثابت کند المپیک همه زندگی او نیست. الناز حالا نتیجه‌ای به دست آورده که کمتر از مدال بازی‌های المپیک نیست؛ نتیجه‌ای که نام او را برای همیشه در تاریخ ورزش زنان ایران ماندگار کرده است. کسب مدال برنز رقابت‌های قهرمانی جهان 2021 روسیه افتخار مهمی است که رکابی به آن دست یافته است. این برای نخستین‌بار در ورزش سنگ‌نوردی کشور است که بانویی ایرانی به مدال جهانی دست پیدا می‌کند. گفت‌وگو با رکابی بعد از عنوان سومی این مسابقات در ماده کمباین می‌خوانید.

فکرش را می‌کردید که بتوانید در روسیه این‌قدر خوب نتیجه بگیرید؟
راستش خیلی مطمئن نبودم که می‌توانم مدال بگیرم، اما چون آمادگی خوبی داشتم با روحیه و انگیزه کافی کارم را شروع کردم. رقابت‌های قهرمانی جهان بزرگ‌ترین رویداد سنگ‌نوردی است و مدال‌گرفتن در آن سخت است. من هم برای چهارمین بار بود که حضور در این مسابقات را تجربه می‌کردم. برای همین تجربیاتی را که از گذشته به دست آورده بودم، به کار گرفتم تا بتوانم بهتر از قبل نتیجه بگیرم. امتیازاتی که من در بخش سرعت به دست آوردم، متوسط بود. من چون در ایران شرایط ایدئالی برای تمرین‌کردن در این بخش ندارم، نتوانستم رکوردهای خوبی را ثبت کنم. اما خوشبختانه در بخش بلدرینگ عملکردم فوق‌العاده بود و در بین شرکت‌کننده‌ها نفر اول شدم. امتیاز بالایی که در بلدرینگ آوردم، توانست کمبود امتیازم را در بخش سرعت جبران کند و در مجموع نفر سوم مسابقات کمباین شوم.
شناختی از نفرات اول و دوم مسابقات داشتید؟
بله؛ نماینده‌های اتریش و اسلوونی به ترتیب نفرات اول و دوم شدند و من قبلا با نحوه عملکرد آنها آشنا بودم. این دو نفر هر دو در بازی‌های المپیک توکیو هم حضور داشتند. من واقعا رقابت تنگاتنگی با آنها داشتم. شاید اگر در بخش سرعت امتیاز بیشتری می‌گرفتم، می‌توانستم به مدالی بهتر از برنز هم برسم. با‌این‌حال باز هم خدا را شکر می‌کنم.
فکر می‌کنم با کسب مدال برنز جهان قدری خاطره تلخ المپیک را فراموش کرده باشید.
بله؛ همین‌طور است. اینکه توانستم با همه محدودیت‌ها خودم را به اینجا برسانم و اولین بانوی تاریخ سنگ‌نوردی ایران باشم که مدال جهانی گرفته، برایم خوشحال‌کننده است. متأسفانه من به خاطر یک بدشانسی المپیک توکیو را از دست دادم. سنگ‌نوردی برای اولین‌بار بود که به جمع این دوره از بازی‌های المپیک اضافه شده بود، اما کرونا این فرصت را از من گرفت. کرونا همه مسابقات انتخابی را لغو کرد و تنها فرصت من برای گرفتن سهمیه رقابت‌های قاره آسیا بود که آن هم کنسل شد. اگر این مسابقات برگزار می‌شد من شانس المپیکی‌شدن را داشتم. به هر حال ورزش حرفه‌ای همین است و تلخی‌ها و شیرینی‌های زیادی دارد. امیدوارم تا زمانی که ورزش حرفه‌ای می‌کنم، شرایط جوری رقم بخورد که باز هم سنگ‌نوردی در جمع بازی‌های المپیک باشد و من بتوانم در آن شرکت کنم.
از الان به بعد برنامه‌تان چیست؟
امسال که دیگر مسابقه‌ای نداریم و باید خودمان را برای مسابقات سال آینده آماده کنیم. رقابت‌های جام جهانی از ابتدای سال 1401 شروع می‌شود. از مسئولان می‌خواهم ما را ساپورت مالی کنند تا بتوانیم در این رقابت‌ها که چند مرحله است، شرکت کنیم. ما هر‌چه مسابقه بیشتری بدهیم، رنکینگ بهتری در رده‌بندی جهانی خواهیم داشت. مهم‌ترین هدفم هم حضور در بازی‌های آسیایی 2022 هانگژو است که آن هم شهریور سال آینده برگزار می‌شود. آسیا در رشته سنگ‌نوردی خوب است و رقابت بین نمایندگان آن قوی است. امیدوارم در این بازی‌ها مدال بگیرم.
هنوز هم مشکل دیواره تمرین را دارید؟
بله؛ به همین‌‌خاطر من نتوانستم تمرینات خوبی در بخش سرعت داشته باشم. تخصص اصلی من در رشته سرعت است، اما ما اصلا در تهران دیواره سرعت استاندارد نداریم. گاهی مجبورم برای تمرین‌کردن به قزوین بروم؛ آنجا دیواره سرعت خوبی دارد. اینکه من مدام در رفت‌و‌آمد باشم و این مسیر طولانی را طی کنم، تمریناتم را در دو رشته بلدرینگ و لید هم تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. متأسفانه تهران دیواره لید مناسب هم ندارد که در سطح مسابقات جهانی باشد.

---

بازار

---

ما را در کانال تلگرامی «کانال ورزش» دنبال کنید