بدرود باغبان باشی دو و میدانی

آخرين خبر

بروزرسانی 1400/08/08 - 09:16

آخرین خبر/ علی باغبان باشی که از او به عنوان پدر دوهای استقامت ایران نیز نام برده می‌شود، صبح پنج شنبه در ۹۷ سالگی و پس از مدت‌ها بیماری، دار فانی را وداع گفت.
باغبان باشی مدال طلای 5 هزار متر و نقره ۱۰ هزار متر بازی‌های آسیایی ۱۹۵۱ دهلی‌نو و مدال برنز مواد 5 هزار و 10 هزار متر بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را در کارنامه داشت و در المپیک‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۶ نیز به میدان رفت. این اسطوره دو و میدانی ایران مشعل بازی‌های آسیایی ۱۹۷۵ تهران را روشن کرد. او از پیشگامان ورزش دو و میدانی در ایران و از نخستین دوندگان استقامتی کشور محسوب می‌شد.
مرد تکرارنشدنی
مردی دوست داشتنی بود؛ صورتش بشاش و لب هایش همیشه همراه با خنده بود. به نوعی می‌توان گفت که مرد تکرار نشدنی در دو و میدانی ایران است که نامش برای همیشه در تاریخ به یادگار می‌ماند. در دوران جوانی فاصله منزلش تا حرم مطهر امام رضا(ع) را که بیش از 40 کیلومتر است، می‌دوید و هیچ کسی فکرش را نمی‌کرد که این پسر محله پاچنار طرقبه روزی تبدیل به یک قهرمان دو و میدانی شود. خیلی اتفاقی به استعدادش در این رشته ورزشی پی برد؛ زمانی که مجبور شد به خدمت سربازی برود و به خاطر تنبیه اجباری تبدیل به ستاره‌ای در دو و میدانی شد.
علی باغبان باشی همان ورزشکاری که مشعل دار بازی‌های آسیایی 1974 تهران بود و حالا دیگر در میان ما نیست ولی یادش همیشه در دل‌ها می‌ماند.
کشف استعداد

سابقه حرفه‌ای شدن مرحوم علی باغبان باشی در دوومیدانی، حکایتی عجیب و سرنوشتی متفاوت‌تر از دیگر ورزشکاران دارد. آن هم به زمان خدمت سربازی بر می‌گردد که به خاطر غیبت، فرمانده پادگان او و چند نفر دیگر از سربازان را جریمه کرد تا چهار دور مسیر هزار متری پادگان را بدوند. باغبان باشی عادت به دوندگی داشت؛ چرا که بارها مسیر طرقبه تا مشهد را دویده بود و هیچ مشکلی برای دویدن نداشت. دیگران هنوز دو دور نزده‌ بودند، باغبان باشی با پوتین‌های سربازی چهار دور پادگان را بدون آن که نفس اش بند بیاید، به خوبی ‌دوید، اما فرمانده پادگان تعجب کرد و به تصور تقلب، او را مجبور کرد که دوباره بدود. باغبان باشی باز هم ۴ هزار متر دیگر را به خوبی دوید. این جا بود که به استعدادش در دوومیدانی پی بردند و استارتی برای حضور در مسابقات حرفه‌ای شد.
شگفتی در امجدیه
باغبان باشی در اولین حضورش برای مسابقه، با لباس و پوتین سربازی حضور یافت و قرار بود با چهره‌های سرشناس دوومیدانی خراسان در ورزشگاه تختی مشهد رقابت کند. او به خوبی توانست رکورد دیگر ورزشکاران را بشکند و خودش را به عنوان قهرمان خراسان معرفی کند. سپس به عنوان قهرمان خراسان خودش را به ورزشگاه امجدیه تهران رساند تا در مسابقات قهرمانی کشور حضور پیدا کند و در مقابل دونده‌های پرآوازه کشور به رقابت بپردازد. با وجود این که در بخشی از مسابقه از آخر اول بود، اما در پایان رکورد شکنی کرد و شگفتی ساز ایران شد.
باغبان باشی 29 سال متوالی بدون باخت قهرمان ایران بود و در دوران ورزش حرفه‌ای اش 219 مدال ارزشمند داخلی و خارجی را کسب کرد. زمانی که 50 ساله بود، افتخار حمل مشعل بازی‌های آسیایی را داشت که آن را از شمیران تا ورزشگاه آزادی طی کرد و پس از بالا رفتن از 215 پله، آتشدان بازی‌ها را روشن کرد. حتی بر اساس شنیده ها، وی در یک مسابقه غیررسمی رکورد جهانی دونده ماراتن اهل چک (امیل زاتوپک) را نیز شکسته بود. او مدال طلای ۵ هزار متر و نقره 10 هزار متر بازی‌های آسیایی ۱۹۵۱ دهلی‌نو و مدال برنز مواد ۵ هزار و 10 هزار متر بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را در کارنامه داشت و در المپیک‌های ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۵۶ ملبورن نیز به میدان رفته بود. این مرد تکرار نشدنی، پس از خداحافظی از دنیای ورزش حرفه‌ای وارد مربیگری شد و شاگردان زیادی را پرورش داد. از طرفی هیچ گاه ورزش را برای سلامتی رها نکرد و هر روز حرکات زیاد ورزشی را برای تمام قسمت‌های مختلف بدن انجام می‌داد. تواضع و رفتار پهلوانانه او با وجود همه افتخاراتی که در رشته دوومیدانی به دست آورده، زبانزد است.

ما را در کانال تلگرامی «کانال ورزش» دنبال کنید