عصر ارتباط / اين روزها رسم شده است که هرجا دبير جوان شورايعالي فضاي مجازي حضور مييابد و محفلي براي سوال از او فراهم ميشود، بسياري از او درباره تعيين تکليف فيسبوک سوال ميکنند.
فارغ از اينکه پرداختن به موضوع شبکههاي اجتماعي و تاثير آن بر رفتارهاي شخصي و اجتماعي افراد چه بوده و چه خواهد شد و آيا حضور در فيسبوک جرم تلقي ميشود يا خير، يک نکته به فراموشي سپرده شده است و آنهم اينکه باور کنيم مشکل اصلي فاواي ايراني فيسبوک نيست.
تمامي کاربران ايراني، اپراتورها، دستاندرکاران، تصميمگيران و مديران اين مملکت خوب ميدانند که آنچه گلوي حوزه ارتباطات و فناوري اطلاعات کشور را ميفشارد، دسترسي بدون فيلتر به فيسبوک نيست و امثال آن نيست، بلکه فقدان سياستهاي يکدست و مشخص براي فضاي مجازي کشور است.
حالا که شورايعالي فضاي مجازي براي ساماندهي اين فضا آستين بالا زده و خود را در راس تصميمگيران اين فضا ميداند که بايد همه نهادهاي متولي و غيرمتولي فعال در حوزه فاوا از سياستهاي آن تبعيت کنند، بايد بداند که پاسخ به اينکه فيسبوک رفع فيلتر خواهد شد يا خير، چاره اصلي کار نيست؛ بلکه تدوين سياستي است يکپارچه براي مواجهه با فناوريهاي نويني که گريز از آن اجتنابناپذير است.
نهال شورايعالي فضاي مجازي از هماکنون بايد خوب بداند که رويکرد و نگاهش و نه اقدامهاي سردستي و از سر رفع تکليف براي رهايي از اين سوالها همان خشت اولي خواهد بود که چنانچه کج گذاشته شود، خشتي روي بقيه خشتهاي گذاشته شده قبلي خواهد بود که شايد چون راه برگشتي براي فرار از آن ها وجود ندارد، بايد راه رفته را تا انتها برويم و حاصل آن جز تندادن به فيلترينگ تمامعيار و حذف صورت مسئله نيست.