فارنت/ آيا ميدانيد تلويزيونهاي قديم از نظر فناوري چه تفاوتي با فناوريهاي کنوني دارند؟ چگونه فناوري نمايشگر تلويزيون ما آينده نزديک را متحول خواهد کرد؟
تکنولوژي تلويزيون در طول زمان بسيار تکامل يافته است، از تلويزيون هاي CRT که از يک يا چند Electron Gun براي نمايش تصوير استفاده مي کردند، تا تکنولوژي LCD که از نور پس زمينه براي ايجاد تصاوير استفاده مي کند. در اينجا ميخواهيم پيشرفتهاي فناوري نمايشگر را در ۵۰ سال اخير بررسي کنيم؛ يعني از تلويزيونهاي CRT به OLED .
آغاز تلويزيون، CRT
اولين نسخه از تلويزيونهاي CRT به نام “Braun Tube” شناخته ميشدند که از شتاب دهنده و انحراف پرتو الکترون درون صفحه نمايش براي ايجاد يک تصوير و استفاده از يک تفنگ الکتروني يا بيشتر براي مشاهده تصوير استفاده ميشد. اين تلويزيونها فقط توانايي پخش تصاوير سياه و سفيد را داشتند. با اين حال مردم در مورد اين اختراع جديد که پيش از اين مشابه آن را هرگز نديده بودند، هيجان زده بودند.
طلوع دوران طلايي تلويزيون، تلويزيونهاي رنگي
تلويزيونهاي رنگي همراه با فيلتر رنگي به بازار آمدند. تلويزيون در آن زمان به يک وسيله ضروري در اتاق نشيمن تبديل شد. مردم شروع به تقاضا براي صفحه نمايشهاي بزرگتر نمودند تا در کنار خانواده و دوستان لذت بيشتري از برنامهها ببرند.
با اين حال تلويزيون رنگي با صفحه نمايش بزرگ مشکل ساز بود زيرا صفحه نمايش بزرگتر و عريضتر، نياز به لامپ بزرگتر و شيشه ضخيمتري براي اصلاح زاويه ديد و تصوير واضح و روشن داشت.
تمايل به صفحه نمايش بزرگتر، تلويزيونهاي PDP
پنل تصويري پلاسما (PDP)، امکان ساختن تلويزيونهاي بزرگتر را ممکن کرد. تلويزيونهاي PDP اجازه تنظيم نور با استفاده از تخليه الکترونيکي را به پيکسلهاي RGB دادند. تلويزيونهاي PDP با اين فناوري جديد ميتوانستند صفحه نمايش تخت و بزرگتري داشته باشند.
با اين حال اين تلويزيونها معايبي از قبيل مصرف انرژي زياد و صداي نويز وزوز را داشتند.
صفحهنمايشهاي بزرگ به يک اصل عادي تبديل شدند، تلويزيونهاي LCD
براي وضوح بهتر بر روي صفحه نمايشهاي صفحه نمايش کريستال مايع يا همان LCD، يک صفحه نمايش بصري الکترونيکي است که در آن يک لايه کريستال مايع روبروي نور پس زمينه لامپهاي CCFL براي توليد تصاوير قرار دارد. تلويزيونهاي LCD قادر به برطرف سازي بيشتر اشکالات تلويزيونهاي PDP بودند.
با اين حال اين تلويزيونها با توجه به نور پس زمينه خود، نميتوانستند مشکي خالص را توليد کنند و کيفيت تصوير محدودي داشتند.
تصوير با کيفيت در يک صفحه نمايش بزرگتر، تلويزيونهاي LED
براي وضوح بهتر بر روي صفحه نمايشهاي بزرگتر، تلويزيونهاي LCD به نور پس زمينه LED مجهز شدند و رزولوشن را افزايش دادند. نقطه کوانتومي که امروزه توليد ميشود نوعي از تلويزيون LED به شمار ميرود.
با اين حال، پيکسل بيشتر به معناي مصرف انرژي بيشتر ميباشد و نور پس زمينه، موجب ايجاد هالهاي از نور ميشود، بنابراين کيفيت تصوير هنوز داراي نقص ميبود.
سرانجام تصوير بيعيب و نقص تحقق يافت، تلويزيون OLED
به عنوان يک تلويزيون تکامل يافته، هدف اصلي ارائه تصاويري همانند دنياي واقعي بوده است و در آخر با تلويزيونهاي OLED، تصويري واقعي بر روي صفحه نمايشي بزرگتر وارد زندگي ما شده است. تفاوت در کيفيت تصوير اين تلويزيونها از تعداد پيکسلها به وجود نيامده بلکه از خود پيکسل بوجود آمده است. تلويزيونهاي OLED از يک ساختار ساده بدون نور پس زمينه بهره ميگيرند.
اين تلويزيونها ميتوانند ميزان نور و نمايش مشکي کاملي را بوسيله هزاران پيکسل نوراني مستقل کنترل کنند. تلويزيونهاي OLED تصويري با جزئيات بسيار بالا که تابه حال مثل آن ديده نشده را با بهرهگيري از رنج کنتراست نامحدود به نمايش در ميآورند.
بازار